Biri im i shtrenjtë,

Kur të vjen dita e të më shohësh si plak .. shpresoj të bësh durim në mua dhe të më kuptosh.

Nëse i bëj pis rrobat e mia gjatë të ngrënit ushqim .. nëse nuk mundem të vishem vet ..

rikujtoi ato orë që i kalova me ty për t’i mësuar këto gjëra ..

Nëse kur të flas i përsëris të njëjtat fjalë dhe të njëjtin fjalim mijëra herë .. mos u nervozo në mua dhe mos më ndërprit .. hesht dhe përmbaje veten kur i përsëris fjalët dhe pyetjet.

Biri im, ti kur ishe i vogël çdo herë i përsërisje fjalët dhe më pyetshe, kurse unë të përgjigjesha me zemërgjerësi, derisa e kuptoje çdo gjë.

Nëse nuk dëshiroj që të pastrohem .. mos më sulmo, po rikujtoje kur ishe i vogël të ndjekja dhe ti jepja me mijëra justifikime vetëm e vetëm të pastrohesh.

Kur më sheh se nuk mundem t’i mësoj mjetet teknologjike të reja dhe të punoj me to .. më jep kohë të mjaftueshme .. dhe mos më shiko duke u buzëqeshur me sarkazëm ..

Rikujto se unë jam ai i cili të mësoi shumë gjëra t’i veprosh .. si të hash .. si ti veshësh rrobat e tua .. si të pastrohesh .. si të ballafaqohesh me jetën.

Nëse filloj ta humbi kujtesën dhe të ngatërrohen në fjalim .. më jep kohë të mjaftueshme të rikujtohem nëse mundem .. mos i humb nervat e tua .. edhe nëse fjalimi im nuk është i rëndësishëm .. detyrohesh të heshtësh.

Kur nuk do të mundem të eci për shkak këmbëve të mia të sëmura, më jep dorën tënde .. me të njëjtën dashuri dhe në të njëjtën mënyrë si unë kur ti jepja kur i bëje hapat e para të ecjes sënde.

Kur të afrohet dita ku në të do të them se jam i përmalluar për takimin me Allahun, mos u pikëllo dhe mos qaj, do ta kuptosh këtë realitet edhe ti një ditët nga ditët.

Tento të kuptosh se vitet më janë afruar kah fundi dhe se një ditë nga ditët do të zbulosh se, edhe përskaj gabimeve të mia, unë gjithmonë për ty i dëshiroja gjërat më të mira.

Më ndihmo të eci, më ndihmo ta kaloj rrugën time me dashuri dhe durim, ashtu si veprova unë me ty gjithmonë.

Më ndihmo biri im të arrij deri në fund në paqe dhe rehati.

Shpresoj që të mos ndjesh mërzi e as pamundësi, kur të më afrohen orët e fundit të jetës .. atëherë detyrohesh të jesh pran meje dhe të tentosh të më ruash dhe të përkujdesesh për mua .. ashtu si veprova unë me ty në fillim të jetës sënde.

Dhe të më përqafosh ashtu si të përqafova unë në fëmijëri.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Shejh Muhamed el Gazali, Allahu e mëshiroftë, thotë: I thashë një njeriut i dhënë pas alkoolit: A nuk i pendohesh Allahut?

Më shikoi i mërzitshëm, sytë iu mbushën lot dhe më tha: Lute Allahun për mua ..

E meditova gjendjen e këtij njeriu dhe zemra mu zbutë ..

Të qarit e tij jep një sinjal se ai është i vetëdijshëm për gjynahet që ia ka bërë Allahut dhe është i mërzitur se e kundërshton dhe ai ka dëshirë ta përmison veten. Ai është besimtar me bindje, mirëpo i sprovuar!

Ai kërkon shërim dhe kërkon nga unë t’i ndihmoj ..

Thash në vetvete: Mundet që gjendja ime të jetë e njëjtë sikurse e këtij njeriu, madje edhe më e rëndë. E vërtetë është se unë nuk kam shijuar alkool asnjëherë, rrethi ku jetoja nuk e përdornin, mirëpo unë ndoshta e kam shijuar të dehurit e shkujdesjes, e cila më bëri të largohem tepër nga Zoti im dhe t’i harroj të drejtat e Tij. Ai qan për mangësitë e veta, kurse unë dhe ata që janë si unë nuk qajmë për mangësitë e tona dhe ka mundësi që vetja të na mashtron.

U drejtova kah ai, i cili kërkoi nga unë të lutem për të që ta len alkoolin dhe i thash, eja së bashku të lutemi për ne: “O Zoti ynë! Ne e kemi futur veten në gjynah, prandaj, nëse Ti nuk na fal dhe nuk na mëshiron, ne vërtet që do të jemi nga të humburit”. Earaf 23.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com