(Na’j d.m.th. ngritja e zërit për të lajmëruar vdekjen e dikujt, të shoqëruar me përmendjen e të mirave të të vdekurit)
“Poezitë elegjike për të vdekurin nuk llogariten nga na’ji i ndaluar, mirëpo nuk është e lejuar teprimi në të lavdëruar aq sa të gënjejë siç është puna me shumë prej poetëve”
Mufti Abdulaziz b. Baz
Përktheu nga arabishtja: Agim Bekiri
Burimi: albislam.com
“Nëse elegjia thuret me qëllim që të vihet në dukje ana e mirë e të vdekurit, që do të motivojë ndjekjen e veprave të tij të mira si p.sh. bujarinë, fisnikërinë, xhihadin në rrugë të Allahut, mohimin e të keqes dhe thirrjen në mirësi, përmendja e këtyre elementeve në elegji, ju bën dobi besimtarëve, nuk i dëmton por i bën të ndihen mirë.
Nëse elegjia e shton fatkeqësinë, nxitë vajtimin, prekë ndjenjat e të afërmve të të vdekurit dhe i angazhon ata me vajtim e piskamë, atëherë nuk duhet të thuren fjalë të tilla ngase shpjerin në haram.”
Muftiu Abdulaziz b. Baz
Përktheu nga arabishtja: Agim Bekiri
Burimi: albislam.com
