Click here to start submiting your content!

Arhiva DitoreMay 30, 2016

0 2638

Pyetje: Cila është hapësira më e afërt e më e largët që duhet të jetë mes njeriut dhe sutres?

Përgjigjja: Falënderimi i takon vetëm Allahut.

Sunet është që njeriu të qëndrojë pranë sutres së tij, në mënyrë që ai mund të ndalojë të gjithë ata që përpiqen të ecin para tij, mbështetur në hadithin e transmetuar nga Ebu Davudi (695) nga Sehl ibn Ebi Hathmah (Allahu qoftë i kënaqur me të atë) nga i dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) i cili ka thënë: “Kur ndonjëri prej jush falet drejt sutres, le t’i afrohet afër asaj në mënyrë që shejtani nuk do të ndërpresë namazin e tij”. (Ibn AbdulBer e klasifikon hasen në el-Teuhid (4/195); Neveviu e ka klasifikuar sahih në el-Mexhmu ‘(4/195) dhe shejh Albani në Sahih Ebi Davud)

Dijetarët ndryshojnë në mendime në lidhje me distancën dhe prej ku është më e preferuar?

Disa prej tyre thanë se distanca është tre kut nga këmbët e atij që falet, sepse Profeti (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të) u lut në Qabe mes tij dhe murit kishte tre kut.” Transmeton Buhariu (506). Ky është mendimi i Hanefive, Shafive dhe Hanbelive, dhe kjo është ajo që mund të kuptohet nga fjalët e Malikut, për shkak se distanca në mes të atij që falet dhe sutres duhet të jetë aq që ai ka nevojë të ngritet, të bie në ruku apo në sexhde. (Mavsuah el-Fikhijeh (24/184).

Të tjerët janë të mendimit se distanca duhet të jetë aq sa për të lejuar një dele për të kaluar, nga vendi ku ai bie në sexhde, mbështetur në hadithin e transmetuar nga Buhariu (474) dhe Muslimi (508) nga Sehl ibn Sad (Allahu qoftë i kënaqur me të) i cili ka thënë: “Ndërmjet vendit ku i dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) falej dhe murit kishte një hapësirë sa një dele mund të kalonte”.

Neveviu (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: Në hadithin, se mes vendit ku i dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) falej dhe murit ka pasur një hapësirë ​​sa një dele mund të kalonte, vendi ku ai falej nënkupton vendi ku ai bënte sexhde. Kjo tregon se sunet është që ai I cili falet të jetë afër sutres së tij.

Disa dijetarë janë përpjekur të bëjnë bashkimin mes hadithit të Ibn Omerit dhe Sehl ibn Sad-it (Allahu qoftë i kënaqur me ata të dy), duke shpjeguar hadithin e Ibn Omerit, i cili përmend tre kut, se ka për qëllim për atë që është në këmbë, dhe hadithin e Sehl, i cili përmend një hapësirë ​​sa një dele mund të kalojë, kur është në sexhde.

Allahu e di më së miri.

Burimi: albislam.com / Islamqa.info

Përktheu: Shpend Zeneli

0 4531

MËSIME DHE POROSI ISLAME ( 46 )

Edukata gjatë ngrënies së ushqimit: ( Pjesa e pestë)

  1. Pëlqehet ngrënia e ushqimit me tre gishta;

Transmetohet nga Ka’b Ibën Malik, radijAllahu anhu se ka thënë: “E pashë pejgamberin alejhi selam duke ngrënë ushqimin me tre gishta.” (Muslimi).

  1. Mos’hapja e shumtë e gojës gjatë ngrënies së ushqimit.
  2. Nëse bie ndonjë pjesë e ushqimit në tokë, duhet ta marrë atë, ta largojë pjesën e ndotur dhe ta hajë pastaj pjesën e mbetur, në mënyrë që mos t’ia lej shejtanit atë, e nëse është ndotur ushqimi i tëri, atëherë mos ta hajë. (ashtu siç transmeton Muslimi nga Xhabiri radijAllahu anhu, se kështu vepronte pejgamberi, alejhi selam).
  3. Fshirja e pjatës së ushqimit pas përfundimit të ushqimit, ngase ndoshta aty mund të jetë bereqeti. Njëherit kështu vepronte edhe pejgamberi alejhi selam. (Transmeton Muslimi nga Xhabiri se keshtu vepronte pejgamberi alejhi selam).
  4. Lëpirja e gishtrinjëve pas përfundimit të ushqimit. Pra, duhet të veprojê kështu para se t’i pastrojë me ujë duartë. (Ngase, kështu vepronte pejgamberi alejhi selam, siç transmeton Muslimi nga Xhabiri).
  5. Pëlqehet ndërprerja e ngrënies së ushqimit para ngopjes.
  6. Të thënurit; Elhamdulilah(falënderimi i takon Allahut) pas përfundimit të ngrënies së ushqimit.
  7. Të mos filloj ngrënien e ushqimit i pari, sidomos nëse në mesin e tij ka njerëz që janë më të moshuar se ai.
  8. Që të mos heshtin gjatë ngrënies sê ushqimit. Pra,të flasin gjëra tê mira, qoftë rreth edukatës së ushqimit, etj.
  9. Mos ta përcjell ose shikojë vazhdimisht tjetrin duke ngrënë, që mos ta bëjë tjetrin të turpërohet. Pra, të shikoj para ushqimit të tij dhe të angazhohet me veten e tij, e jo me të tjerët.
  10. Mosveprimi i gjërave që fusin neveri dhe mërzi tek personat me të cilët është duke ngrënê bukë.
  11. T’i japë përparësi të tjerëve në ngrënien e ushqimit, sidomos nevojatêrevë, pra ta sakrifikojë veten e tij për ta.

Allahu i Madhëruar, thotë:”por më tepër duan t’u bëjnë mirë atyre se sa vetes, edhe pse madje vetë janë nevojtarë. E, ata që ruhen nga lakmia e madhe, me siguri, do të jenë fitues.” (El Hashër; 9 ).

“….. dhe i ushqejnë të varfërit, bonjakët dhe të zënët robë (në luftë), madje edhe pse janë vetë nevojtarë për te (ushqim). (Thonë ata): “Na, ju ushqejmë vetëm për hir të Zotit. Na – për këtë, nuk duam shpërblim as falenderim! Na i frikësohemi Zotit tonë atë Ditë kur fytyrat janë të vrenjtura dhe të ashpra” Allahu i ruan ata nga tmerret e asaj Dite; Ai atyre u jep shkëlqim (në fytyrat e tyre) dhe gëzim dhe, për durimin e tyre (në të drejtë). Ai i shpërblen ata me xhennet dhe (petka) të mëndafshta“.(El Insan; 8-12).

  1. Nuk është prej sunetit shkuarja mysafir tek dikush në kohën kur është e njohur se ata janë duke ngrënë zakonisht ushqimin në atë kohë.
  2. Moskërkimi i ushqimit nëse shkon në vizit tek dikush. Nëse e sheh se ata i thojnë, a dëshiron të përgatisim ushqim nga turpi, atëherë le t’i thotë: Do ha me familjen time inshallah. Mirëpo, nëse e sheh se ata janë duke e lutur të ngrën ushqim tek ata mënyrë serioze, atëherë le të pranojë përgatitjen e ushqimit dhe ngrënien e tij.
  3. Të mos i fryejë ushqimit të nxehtë(supës, etj) dhe ushqimit të rënë në tokë, pas marrjes së tij për ta ngrënë, por mjafton largimi i pjesës së zhytur dhe ngrênia e pjesês së pastër.

Dr. Mustafa Murad

Burimi: albislam.com

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

NA NDIQNI NË

REVISTA ALBISLAM (Nr, 1 - 99) Albislami ishte edhe një revistë Islame në gjuhën shqipe, e cila vazhdon të synon përhapjen e diturisë fetare dhe rrënjëzimin e metodologjisë së ehli suneh uel xhemaa, te të gjithë myslimanët e rajonit dhe te ata të cilët hulumtojnë pas të vërtetës.
Numri i parë i kësaj reviste doli më 29 Gusht 2003. Ajo kishte nëntë rubrika atëherë, kurse ka aritur deri në trembëdhjetë, plus editoriali. Ajo ka vazhduar të botohet një herë në muaj që atëherë e deri në të arritur numrin 99 në Tetor 2011. Shumë arsye sollën deri në pauzimin e saj, me shpresë që një ditë do e sheh dritën përsëri.

MË TË LEXUARA

© Copyright 2003 - AlbIslam.com