Aisheja, radijAllahu anha, tregon se i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, dërgoi një njeri së bashku me një ekip vëzhgues, i cili çdo herë në namazin me shokët e tij falej dhe e përfundonte (leximin) namazin me “Thuaj! Allahu është Një.” (Sureja Ihlas, 1). Kur ata u kthyen ia përmendën këtë të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem, e ai tha: “Pyeteni, për çfarë arsye ai vepron ashtu? Ata e pyetën, dhe ai iu përgjigj atyre: se kjo sure flet për atributet e të Gjithëmëshirshmit, dhe dua që ta lexoj. E i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, u tha: Tregoni atij se Allahu e do atë.” Shënon Buhariu dhe Muslimi

Kuptimi i përgjithshëm i hadithit

Shokët e të dërguarit, alejhi selam, kishin dalur për një vëzhgim, për të cilin i kishte urdhëruar i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, dhe kishte caktuar për ta në njeri nga më të mirët që të jetë ai prijësi i tyre. Kështu që, ky njeri ua falte atyre namazin dhe e përfundonte leximin në namaz me suren “Ihlas”, për çfarë sahabët u habitën nga kjo vepër e tij. Pasi që u kthyen në Medine e pyetën të dërguarin, sal-Allahu alejhi ve selem, për veprimin e tij, e ai, sal-Allahu alejhi ve selem, u tha që të interesohen për shkakun pse ai ka lexuar të njejtën sure çdo herë që është falur me ta. Dhe u kishte treguar se ai e do shumë këtë sure, për arsye se përmban vetëm atributet e Allahut të Mëshirshmit, e kur i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, kuptoi këtë prej tij u tha që ta përgëzojnë se Allahu e do atë.

Dobi nga hadithi

1. Pohimi i njëshmërisë së Allahut, mbështetur në fjalën e Allahut: “Thuaj! Ai Allahu është Një.”
2. Pohimi i emrit “El Ehad” i Vetmi, Një, është një prej emrave të Allahut, që nënkupton se Ai është i Vetëm në Qenie, në vepra, në emra dhe atribute.
3. Pohimi i emrit “Es Samed” I Përjetshmi, i Përhershëm, Përmbushës i çdo nevoje  të krijesave të Tija.
4. Mohimi i të pasurit fëmijë Allahu i Madhëruar.
5. Mos veprimi i çdo lloji të shikrut ndaj Allahut të Madhëruar, nga vendosja e dikujt në pozitë të njejtë me Të, se Allahu nuk ka të ngjashëm, të njejtë, nuk ka si Ai në Qenie, e as në veprimet e Tija, e as në emra dhe atribute.
6. Pohimi se Allahu është i Pari, ai është i Pari dhe para Tij ska gjë, dhe se Ai nuk është i krijuar por Ai është Krijues i çdo gjëje.
7. Pohimi i cilësisë së dashurisë për Allahun e Madhëruar, se Allahu i do besimtarët, të devotshmit e të mirët.

HADITHI I NËNTËMBËDHJETË

DYZET HADITHE RRETH BESIMIT (AKIDES)

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

Adij ibn Hatim, Allahu qoftë i kënaqur me të, përcjell se i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, ka thënë: “Secilit prej jush do i flet Allahu, mes tyre nuk do ketë përkthyes, e as pengesë që e fsheh.” Shënon Buhariu

Kuptimi i përgjithshëm i hadithit

I dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, kishtë një kujdes të jashtëzakonshëm për të sqaruar gjendjen e besimtarëve në botën tjetër, gjendjen e lumtuisë dhe kënaqësisë, asnjëherë nuk ndalonte të sillte disa skena nga ajo kënaqësi dhe sferat e saj. Në këtë hadith i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, përmendi një prej kënaqësive më të mdha me të cilat Allahu e begaton besimtarin ditën e Kiametit, e që është të folurit me Allahut e Madhëruar, e dëgjimin e zërit të Tij pa ndonjë ndërmjetësues, vërtetë është një dhunti e madhe për atë që mediton rreth saj. Njeriu ndihet i qetë gjatë bisedës me një dashamir të tij, si dhe të folurit me një mbret prej mbretërve të kësaj bote për të është një gjë madhëshotre, e si është kur ai do flet me Mbretin e mbretërve dhe Krijuesin e tyre, vërtetë është një dhunti për të cilën do i kushton vëmedje që ta arrijë ai i cili e kupton vlerën e saj , e të vepron çdo gjë që e bën të jetë meritor i bisedës me Zotin e e Madhëruar.

Që këtu erdhi përgëzimi profetik për të folurit të Allahut me robërit e Tij besimtar, që t’i nxit ata që ta arrijnë këtë nderim fisnik, pozitë të lartë, e të veprojnë vepra të mira që i bëjnë krenarë për takimin me Allahun, të pa turpëruar për punët e mëkatet  e vepruara.

Dobi nga hadithi

1. Pohimi i të folurit të Allahut e Mdhëruar me robërit e Tij.
2. Nderimi i besimtarëve me të folurit me Zotin e botëve.
3. Besimtarët do shikojnë në Zotin ditën e Kiametit.
4. Dëgjimi i fjalës së Allahut, dhe kuptimin e atyre fjalëve pa ndërmjetësues.

HADITHI I TETËMBËDHJETË

DYZET HADITHE RRETH BESIMIT (AKIDES)

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

Zejd ibn Halid Xhuheniu, Allahu qoftë i kënaqur, përcjell dhe thotë: Na e fali i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, namazin e sabahut në Hudejbije, pas një nate plot me shi, pasi që përfundoi namazin u kthye kah njerëzit dhe tha: “A e dini se çfarë thotë Zoti juaj? Thanë: Allahu dhe i dërguari i Tij e dinë më mirë. Tha: Allahu thotë: “Prej robërve të Mi disa janë zgjuar si besimtarë e disa si jobesimtarë, cilido që tha se ra shiu (si shenjë) e mirësisë dhe mëshirës së Allahut, ai është besimtar në Mua dhe mohues i yjeve; e kush thotë se shiu ra nga ky e ky yll, ai më ka mohuar Mua dhe ka besuar yjet.” Buhariu dhe Muslimi

Kuptimi i përgjithshëm i hadithit

I dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, shfrytëzoi çdo rast që të mbjell në zemra kuptime imanore, e vlera të besimit, të përmirëson çdo pasqyrim të gabuar, e të jep vërejtje për çdo fjali që mund të përmban kuptim të gabuar apo të aludon në besim të kotë.

Në këtë hadith, i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, shëron disa trashigime të injorancës prej besimeve të kota të cilat ishin tek ta, sikur thënia se shiu zbret për shkak zbritjes e zhdukjes së yllit. Ndoshta muslimanët e kanë thënë këtë fjalë të injorancës pa pasur për qëllim kuptimin e saj, e i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, ua tërhoqi vërejtjen për rrezikun e këtyre fjalëve që bartin kuptime të gabuara, e u sqaroi atyre se Allahu është Krijuesi, Furnizuesi, dhe Ai është i Cili zbret shiun, si pasojë e mirësisë dhe mëshirës së Tij, dhe se çfarë flitet në gjuhët e njerëzve duke përcaktuar shkakun e zbritjes së shiut tek yjet gjatë rënies apo paraqitjes së tyre, është thënie jo e saktë, ngase yjet e planetët nuk kanë të bjënë me të, por është mirësi dhe mëshirë nga Allahu, begaton me të kë Ai do prej robërve të Tij.

Dobi nga hadithi

1. Ndalimi i referimit të shiut tek yjet e planetet.
2. Kush pretendon se shkaqet normale janë vetëvepruese është jobesimtar.
3. Gjithçka lëviz me lejen dhe dëshirën e Allahut.
4. Kufri arrihet edhe me fjalë të kufrit, sikurse me bindje të kufrit.
5. Obligueshmëria e atribuimit të mirësisë Allahut të Madhëruar.
6. Allahu cilësohet me mirësi dhe mëshirë.
7. Prej cilësive të Allahut është të folurit.

HADITHI I TETËMBËDHJETË

DYZET HADITHE RRETH BESIMIT (AKIDES)

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com