Arhiva DitoreJan 13, 2017

0 6243

Ekziston një fazë e jetës e cila quhet ‘Faza mbretërore’..! Kur të arrish në këtë fazë nuk do ndihesh i detyruar të lëshohesh në çfarëdolloj debati apo diskutimi, por edhe nëse lëshohesh nuk do përpiqesh ta bindësh debatuesin se është gabim… Nëse ndonjëri të gënjen, do ta lësh të gënjejë dhe në vend se t’i japësh shenjë se e ke zbuluar do kënaqesh duke e dëgjuar deri sa të gënjen edhe pse e di të vërtetën!.. Do kuptosh se nuk mund të përmirësosh botën, injoranti do mbetet i tillë sado që të mësohet, i marri poashtu!.. Të gjitha problemet, brengat dhe gjërat që të pengojnë, do t’i hedhësh pas dhe do vazhdosh jetën…mirëpo mos u dëshpëro; sërish do t’i kthehesh fazës mbretërore.. Në rrugë do ecësh si mbret; i buzëqeshur me një buzëqeshje sarkastike duke i parë njerëzit tek po lajkatojnë, vrapojnë e mashtrojnë njëri-tjetrin për gjëra që nuk do mbesin përgjithmonë dhe që s’kanë vlerë!.. Do ta kuptosh shumë mirë se gëzimi i sotshëm nuk është i përhershëm, madje mund të jetë fillimi i pikëllimit të nesërm dhe anasjelltas! Të shtohet besimi në paracaktimin (kaderin) dhe bindesh se e mira është në atë që Zoti e zgjodhi për ty.. Nëse një ditë do të arrish këtë fazë, mos tento të ndryshohesh ngase ti je bërë mbret i vetvetes, shumë i vetëdijshëm dhe i qetë nga brenda!.. Sa më shumë që plakemi, shtohet pjekuria, kuptojmë se ora e dorës që mbajmë qoftë 30 euro qoftë 300 do të na jep të njejtin informacion. Nëse kemi një kuletë 30 euroshe apo 300 euroshe nuk do ta ndryshojë atë që është brenda saj.. Nëse jetojmë në një shtëpi me sipërfaqe 100 m2 apo 1000 m2 ndjenja e vetmisë do jetë e njëjtë.. Në fund fare, do kuptojmë se lumturia nuk fshihet prapa gjërave materiale; pa marrë parasysh, ulëseja jote është e klasës biznes apo ekonomike, koha e arritjes në destinacion është e njëjtë. Për këtë, fëmijët tuaj mos i inkurajoni të bëhen pasanikë por mësoni si të bëhen të devotshëm, dhe kur të rriten gjërat do t’i shikojnë për nga vlera e jo për nga çmimi.

Ditët kalojnë me shpejtësi të frikshme! Në mbrëmje, sapo vëndoj kokën në jastëk, agon drita e mëngjesit dhe sapo zgjohem në mëngjes, vjen mbrëmja sërish.. Ditët tona kalojnë, nuk ndalen e unë në vete them: përnjëmend, i lumtur është ai që mbush fletushkën e tij me punë të mira.. Ngjarjet përreth nesh ndodhin me një dinamikë të madhe, shumë të vdekur na paraprijnë para syve tonë.. bëni punë të mira.. Shpërndani paqe (selam), bashkëpërsëritni ezanin, kujdesuni për namazet, mbroni vetveten nga mëkatet, mbani lidhje me farefisin, ruani ata që ju duan sinqerisht, buzëqeshuni, mësoni diçka nga Kurani, jepni lëmoshë, madhëroni Zotin, kërkoni falje, agjëroni, lutuni për profetin (dërgoni salavate), zemrat lidhni për botën e përtejme, dynjaja nuk është sipas një avazi e as që do mbetni në të përgjithmonë.

Muhamed Salih

Solli në shqip: Agim Bekiri

Burimi: albislam.com

0 2309

Ka qenë e njohur që në tokat Arabe njerëzit të blejnë robër, dhe që robërit t’u shërbejnë atyre.

Njëri prej muslimanëve në Arabinë Saudite e kishte blerë një rob i cili ishte i devotshëm dhe i cili e ruante kopshtin e zotërisë së tij.

Një ditë prej ditëve, afër kopshtit kaloi një biznesmen dhe e shikoi robin i cili po e ruante kopshtin e zotërisë së tij. Mirëpo, ai vërejti një gjë të çuditshme tek ai djaloshi i ri (robi), ku pranë tij qëndronte një qen. Derisa djaloshi ishte duke ngrënë bukë, ai filloi ta ndajë një kafshatë për qenin dhe një kafshatë për vete.

Biznesmenit i bëri përshtypje veprimi i këtij djaloshi, dhe filloi të afrohej tek djaloshi dhe ta pyes se për çfarë arsye vepron kështu. Dhe tha në vete: ky djalosh është rob dhe i varfër, kurse ushqimin po e ndan me qenin, kurse unë jam i pasur dhe dua që t’ia kaloj në sadaka këtij djaloshi.

U afrua afër dhe i tha: Kush është zotëriu yt?

Ky (robi) i’a ktheu: Zotëriu im është filani, shko tek ai dhe nëse dëshiron t’më blesh, merru vesh me të.

Biznesmeni i tha: Dua të të pyes diçka, njëherë po shkoj tek pronari yt dhe po flasë me të.

Atëherë shkoi tek pronari dhe i tha: Dëshiroj që ta blej këtë djaloshin, dhe gjithë kopshtin që është me të. Zotëriu pranoi, dhe ky e bleu.

U kthye tek djaloshi dhe i tha: Dua të të pyes diçka, mirëpo njëherë më trego: Përse i’a dha qenit gjysmën e ushqimit, dhe gjysmën tjetër e ngrëne për vete?

Robi i thotë: Ngase më vjen keq të ha unë dhe qeni t’më shikojë. Jam mësuar që nëse Allahu më jep begati, një pjesë apo gjysmën e saj ta dhuroj sadaka, kurse gjysmën tjetër ta mbaj për vete.

Atëherë ky njeriu i tha: Pasiqë ti po jep sadaka, unë do të ta kaloj ty. Dhe thotë: Të kam blerë ty, je i lirë, dhe gjithë ky kopsht që po e sheh është i yti tash e tutje.

Atëherë djaloshi i tha: Allahu të shpërbleftë! Mirëpo këtë kopsht po e jap për hir të Allahut, ndërsa mjafton që unë të jam i lirë.

Njeriu u qudit dhe i tha: Ky kopsht ka kushtuar shtrenjtë, ndërsa unë ty ta dhash, e ti e jep për hir të Allahut, do të jetosh i pasur e jo si rob.

Robi i thotë: Jam mësuar që kur Allahu t’më jep dy begati, njërën ta jap për hir të Allahut kurse tjetrën ta mbaj për vete.

Njeriu mbeti i habitur nga ky veprim i këtij djaloshi.

Andaj, nuk ka rëndësi prej nga je, çfarë ngjyre ke, apo i kujt je. Me rëndësi është tek Allahu (azze ue xhel) pozita jote nëse je i devotshëm. MË I MIRI TEK ALLAHU ËSHTË AI QË ËSHTË MË I DEVOTSHËM.

Pra, me devotshmëri afrohesh tek Allahu e jo me ngjyrë, jo me familje, apo me prejardhje

Nga arabishtja: Suad Shabani

Burimi: albislam.com

NA NDIQNI NË