Arhiva DitoreSep 25, 2017

0 1587

Ka thënë Dijetari i shquar Ibën El Uthejmin, Allahu e mëshiroftë:

Nëse pyet dikush se kush e ka të drejtën më të madhe, prindërit apo i Dërguari i Allahut paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të?
Themi: e drejta e të Dërguarit është më e madhe se e drejta e vetes tënde për ty. Për këtë, obligohet njeriu të flijojë veten për të Dërguarin, paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, poashtu obligohet që të Dërguarin ta dojë më shumë se veten, prindërit dhe gjithë njerëzit në përgjithësi.
Nëse thotë ndonjëri: a nuk e ka përmendur Allahu të drejtën e prindërve pas të drejtës së Allahut?
Themi: po gjithsesi, thotë Allahu: “dhe Zoti yt urdhëroi që mos të adhurohet kush pos tij dhe bamirësi ndaj prindërve” por themi se e drejta e të Dërguarit është e integruar në të drejtën e Allahut sepse adhurimi i Allahut nuk plotësohet pa sinqeritet dhe pa pasimin e të Dërguarit paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të.

Burimi: Shpjegimi i librit Kopshtet e të devotshmëve/Kapitulli vlera e lutjes për të Dërguarin, paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të.

albislam.com

Përktheu nga gjuha arabe: Abdusamed Selimi

0 4074

O Allah, na ndihmo që Ty të përmendim, Ty të falënderojmë dhe në formën më të mirë Ty të adhurojmë

اللَّهُمَّ أعِنَّا عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ

(Allahume ainna ala dhikrike, ve shukrike, ve husni, ‘ibadetike)

Komentim i lutjes

Kjo lutje është përmendur në hadithin e Muadh ibn Xhebelit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, se i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, e mori atë për dore dhe i tha: “O Muadh, Betohem në Allahun se unë të dua, betohem në Allahun se unë të dua. Dhe tha: “Të porosis që në fund të çdo namazi të mos e lesh pa thënë: O Allah, më ndihmo që Ty të përmendi, Ty të falënderoj dhe në formën më të mirë Ty të adhuroj”.[1]

Kjo lutje ka një vlerë shumë të madhe, është shumë e çmuar, për atë se, lutja më e mirë është kërkimi i ndihmës në kënaqësitë e Allahut, e dhuratat më të mira janë: lehtësimi i kësaj kërkese. Që të gjitha lutjet e transmetuara sillen rreth kësaj, dhe largimin e të kundërtës, dhe në plotësimin e saj, e në lehtësimin e shkaqeve të saja, kështu që medito. Shejh islam ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Kam medituar rreth lutjes më të dobishme, dhe gjeta se ajo është kërkimi i ndihmës në kënaqesitë e Tija, e që më pas këtë lutje e vërejta në suren Fatiha, dhe atë në ajetin: “Vetëm Ty të adhrojmë, dhe vetëm prej Teje dihmë kërkojmë”. Fatiha, 5.[2]

Për këtë i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, porositi mikun e tij, Muadhin që të mos e le këtë lutje në fund të çdo namazi, e disa e përcaktojnë këtë lutje me kuptimin pas përfundimit të çdo namazi, mirëpo mendimi më i saktë është të thuhet në fund të çdo namazi.

Fjala e tij “O Allah na ndihmo që Ty të përmendim”, që është një kërkim prej Allahut për ndihmë që të e përmend Atë, ngase është një prej vepave më të mira, i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, ka thënë: “A dëshironi t’ju tregoj për një prej veprave më të mira, e nga më të pastrat tek Sunduesi juaj, e nga më të lartat për gradat tuaja, e më e mirë se sa të dhuruarit e arit dhe argjendit, e më e mirë për ju se sa të përballeni me armikun tuaj, ku të godisni qafat e tyre e ata t’u godasin qafat tuaja?! Thanë: Gjithsesi, o i dërguar i Allahut. Tha: Përmendja e Allahut të Madhëruar (dhikri)”.[3]

Dhikri e përfshinë Kuranin, e që është prej dhikreve më të mira, dhe përmban çdo lloj dhikri si thënia; La ilahe il Allah, SubhanAllah, istigfari, salavatet mbi të dërguarin, sal-Allahu alejhi ve selem, etj.

Fjala e tij “Ty të falënderojmë”, pra, të falënderojmë për dhuntitë e dukshme dhe ato të padukshme, të cilat nuk arrijmë dot t’i numërojmë “E, nëse ju doni t’i numëroni dhuntitë e Allahut, atëherë nuk do të mund t’i numëroni”. Nahl, 18.

Falënderimi manifestohet me vepra, sikur që thotë Allahut i Madhëruar “O familje e Davudit! Punoni duke falenderuar (Allahun)!” – E, pak nga robërit e Mi janë falenderues”. Sebe’, 14.

Njashtu manifestohet edhe me gjuhë, me falënderim, lavdim, me përmendje të dhuntive, Allahu thotë “dhe kujtoni begatitë që u ka dhënë Allahu, edhe Librin (Kur’anin) dhe diturinë e hollësishme, që ua ka zbritur, për t’ju këshilluar juve”. Bekare, 231.

Falënderimi më i madh është devotshmëria ndaj Allahu të Madhëruar “andaj, druajuni Allahut, që të jeni falënderues”. Ali Imran, 123.

Padyshim që suksesi për të qenë falënderues ka nevojë për një falënderim të posaçshëm, e deri në pafund. Ibn Rexhebi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Për çdo dhunti të Allahut që i ka dhënë robit të Tij, në fe apo në dynja, ka nevojë për falënderim. E më pas, suksesi të jesh prej atyre që falënderojnë, është një dhunti tjëtër, dhe ka nevojë për falënderim tjetër, dhe kështu suksesi që të falënderosh për të dytën herë është dhunti tjetër, ka nevojë për një falënderim tjetër, e kështu deri në pafund. Robi, nuk mundet që të zbatojë falënderimin e të gjitha dhuntive. Realiteti i falënderimit është; të ndjesh paaftësinë e falënderimit”.[4]

Fjala e tij “dhe në formën më të mirë Ty të adhurojmë”, që adhurimi të kryhet në formën më të plotë e më të përsosur, dhe atë me sinqeritet të pastër për Allahun, dhe pasimin e traditës së të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem, duke mos shpikur risi.

Përktheu nga gj. arabe: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

[1] E shënon Ebu Davudi, me numër, 1522. Shjeh Albani e verësoi hadithin si autentik-sahih.

[2] Marrur nga libri ‘Medarixh es Salikin’ 1/75-78.

[3] E shënon Ahmedi në Musnedin e tij, 36/33 me numër 21702. Tirmidhiu me numër, 3377. Ibn Maxhe me numër, 3370. Imam Maliku në Muvata 2/295. Hakimi 1/496. Shejh Albani e vlerësoi sahih në librin e tij ‘Sahih Tirmidhi’ me numër 2688.

[4] Nga libri ‘Lataif el Mearif’ f. 301.

0 2156

Me te vërtetë lavdia i takon Allahut, Atë e falenderojmë, prej Tij kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë prej Allahut të na mbrojë nga sherri I vetes tonë dhe të këqiat e veprave tona. Atë që e udhëzon Allahu, ska kush e devijon dhe atë që e devijon, ska kushe udhëzon.

Dëshmoj se nuk ka Zot që meriton adhurimin, përpos Allahut të vetmit të pa shoq dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Allahut

O ju që besuat, kini frikë All-llahun me sinqeritet të vërtetë dhe mos vdisni, pos vetëm duke qenë muslimanë (besimtarë)! “ Ali Imran 102

O ju njerëz! Kini frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një veteje (njeriu) dhe nga ajo krijoi palën (shoqën) e saj, e prej atyre dyve u shtuan burrra shumë e gra. Dhe kini frikë Allahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin (akraballëkun), se Allahu është mbikëqyrës mbi ju. “ Nisa 1

O ju besimtarë, pëmbajuni mësimeve të Allahut dhe thuani fjalë të drejta. Ai (Allahu) iu mundëson të bëni vepra të mira, ju shlyen juve mëkatet tuaja, e kush respekton Allahun dhe të dërguarin e Tij, ai ka arritur një sukses të madh “ Ahzab 70, 71

Fjala më vërtetë është fjala e Allahut, udhëzimi më i mirë është udhëzimi i të dërguarit, salAllahu alejhi ve selem, veprat më të këqia janë të shpikurat, e çdo vepër e shpikur (në fe) është risi (bidat) e çdo bidat shpie në Zjarr.

E në vijim:

Vëllezër të ndëruar besimtar, fillimisht e falenderojmë Allahun e Madhëruar që na bëri musliman, pjestarë të umetit të Muhamedit, salAllahu alejhi ve selem.

Atij ia dërgojmë salavetet dhe përshëndetjet më të mira, familjes së tij, sahabëve dhe të gjithë atyre besimtarëve që e pasojnë rrugën e tij.

Të nderuar vëllezër, viti hixhri 1348 mbaroi me muajin Dhul Hixhe, e në vijim është muaji Muharem.

Viti të cilin muslimanët e llogarisin kohën e tyre quhet hixhri, sipas shprënguljes së pejgamberit. salAllahu alejhi ve selem prej Mekes në Medine.

Kjo ndodhi ishte një ndodhi e madhe. Ndodhën gjëra të mëdha të cilat do t’i përmendim në vijim shkurtimisht;

Së pari; pse i dërguari i Allahut u desh ta le Meken e të emigrojë për në vendbanim të ri?

Namazi ishte bërë obligim për besimtarët, ndërsa mekasit i pengonin besimtarët ta kryejnë këtë obligim.

Pos kësaj, ata ishin tubuar dhe kishin kuvenduar dhe kishin dalur me një vendim që ta mbysin të dërguarin e Allahut.

Pas kësaj i vjen leja nga Allahu për ta lëshuar Meken.

I dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ve selem, e len Aliun, radijAllahu anhu, të flejë në vendin e tij dhe ai me Ebu Bekrin dalin herët. Rrugëve të Mekes kishin lënë roje për ta vrojtur të dërguarin e Allahut, por, Allahu atyre ua mjegulloi para syve.

Allahu i Madhëruar  në lidhje me këtë rast ka thënë:

Ne u kemi vënë edhe para tyre pendë edhe mbrapa tyre pendë dhe ua kemi mbuluar sytë, prandaj ata nuk shohin. “ Jasin,  9

I dërguari i Allahut kalonte nëpër rrugët e Mekes me kokën lartë dhe ua hudhte dheun nëpër koka.

Në agim, kur zbardhi dita, kur hynë në shtëpinë e të dërguarit, e panë Aliun në vendin e të dërguarit të Allahut, plani u dështoi.

Ishte ky një shembull i sakrifisës

I dërguari i Allahut së bashku me Ebu Bekrin dalin nga Mekeja dhe arrijnë te mali Theur. Aty u arritën te një shpellë. Ebu Bekri hyri i pari, e pastroi shpellën dhe i mbuloi të gjitha vrimat që mos të del ndonjë insekt, apo diçka, e ta dëmtojë të dërguarin e Allahut. Pastaj hyri i dërguari i Allahut salallahu aljehi ve selem.

Pastaj mushrikët arritën te shpella dhe Ebu Bekri shqetësohet, dhe i thotë të dërguarit: Po të shikonin nën këmbët e tyre, do të na shihnin. Mirëpo, i dërguari i Allahut salAllahu alejhi ve selem, i thotë:

Çfar mendon ti për dy veta kur Allahun e kanë të tretin?”

Allahu i Madhëruar e ka cekur këtë rast në Librin e Tij Famëlartë:

Në mos e ndihmofshit atë (Pejgamberin), atë e ka ndihmuar Allahu; kur ata që nuk besuan e nxorën atë vetë të dytin; kur që të dy ishin në shpellë, kur po i thoshte shokut të vet: “Mos u pikëllo (friko), Allahu është me ne!” E Allahu zbriti qetësi (në shpirtin e) atij, e fuqizoi me një ushtri që ju nuk e patë; e fjalën e atyre që nuk besuan e bëri më të ultën, kurse fjala e Allahut (është) më e larta. Allahu është më i fuqishmi, më i urti. “ Teube, 40

Ky ishte një shembull i shokut besnik

Pas edhe këtij dështimi, me të nxituar e shpallën shpërblimin me njëqind deve për atë që do ta sjell Muhamedin, alejhi selam, të gjallë, apo të vdekur.

Suraka ibn Malik iu vu mbrapa dhe e arriti. Për aq sa ia mësynte ta godas të dërguarin, kali i fundosej në tokë.

I dërguari i Allahut i tha Surakas: A dëshiron një ditë t’i kesh bylyzikët e Kisras në krahët e tua?

Pastaj ai kthehet dhe kur takonte gjurmues rrugës, u thoshte të kthehen.

Ky premtim u realizua në periudhën e kalifit Omer.

Në vazhdim të rrugës arritën në Tenden e Umi Mabedit.

Afrohen aty dhe e vërejnë një dele tek tenda. Kërkuan leje ta mjelin delen, por aj u tha se është shterpë. Mirëpo i dërguari i Allahut e lëmoi me dorën e tij të bekuar, bëri dua dhe asaj i erdh qumshti. Pastaj u dha të pinë të gjithëve, e më në fund piu vet.

Ky ishte një shembull i moralit të mirë.

Kur afrohen afër Medines stacionohen në vendin e quajtur Kuba. Aty qëndron katër ditë dhe gjëja e parë që kanë bërë aty, ishte ndërtimi i xhamisë Kuba. Kjo xhami shquhet si xhamia e parë në islam.  Për këtë shkak kjo xhami gëzon një privilegj të madh sa që i dërguari, salAllahu alejhi ve selem, ka thënë:

“Namazi në xhaminë Kuba ështi si një umre.“ Tra. Tirmidhiu

Ky ishte një shembull se prioritet ka feja ndaj dynjasë.

Këto janë ndodhitë më të rëndësishme gjatë hixhretit.

E lusim Allahun që çdo herë që e përkujtojmë hixhretin të marim mësime për në jetën tonë të përditshme.

Allahu thërret për në xhenet, dhe atë që do, e vë në rrugë të drejtë.

Hutbeja e dytë

Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve, salavatet dhe selamet qofshin për Muhamedin, familjes së tij dhe sahabët e tij.

Eshtë e vërtetë se Allahu dhe engjëjt e Tij me madhërim e mëshirojnë Pejgamberin. O ju që keni besuar, madhërojeni pra atë (duke rënë salavatë) dhe përshëndeteni me selam.” Ahzab 56

Të nderuar vëllezër besimtarë, e këshilloj veten dhe juve që ta kemi frikë Allahun dhe Atë ta dëgjojmë dhe respektojmë.

Mësimet e dobishme që marrim nga hixhreti janë:

Sakrifikimi – me fjetjen e Aliut në vendin e të dërguarit të Allahut.

Krenaria – me daljen e pejgamberit, salAllahu alejhi ve selem, me kokë lart nga Mekeja.

BesnikëriA – me shoqërimin e Ebu Bekrit të dërguarin e Allahut.

Moralin e mirë – me sjelljen e mirë të të dërguarit të Allahut me gruan e vetme në shkretëtirë.

Se prioritet ka feja ndaj dynjasë – me ndërtimin e xhamisë në Kuba.

Lutje:

  • O Zot ynë, na jep në dynja të mirën dhe në Ahiret të mirën dhe na mbroj nga zjarri I xhehenemit.
  • O Zoti ynë, më fal mua, prindërit e mi dhe besimtarët në ditën e llogarisë.
  • O Zot ynë, jepja shpirtërave tanë devoshmërinë dhe pastroi se Ti je më i miri që i pastron, ti i ke në kujdes dhe je miku më i mirë i tyre.
  • O Allah, na bëj ta shohim të vërtetën dhe na furnizo me pasimin e saj dhe na bëj ta shohim të kotën dhe na furnizo t’i largohemi asaj.
  • O Allah, fali besimtarët dhe besimtaret, muslimanët dhe muslimanet, të gjallët nga ata dhe të vdekurit.
  • O Allah forcoe islamin dhe muslimanët dhe shkatëroi shirkun dhe mushrikët.
  • Subhane rabbike rabbel-izeti amma jesifun, ve selamun alel-murselin, vel-hamdu lilahi rabbil-alemin.

Përgatiti Hoxhë Ali Shabani

NA NDIQNI NË