MEDITIME KUR’ANORE! – 72

MEDITIME KUR’ANORE! – 72

0 1042

1. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “E besimtarëve jepu sihariq (përgzoj).” (Ahzab; 47)

Prej gjërave praktike që përkujdesej i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem!, ishte edhe përgëzimet dhe sihariqet që ua bënte shokëve të tij, sidomos përgzimi me rastin e ardhjes së muajit të bekuar të Ramazanit; “Ju ka ardhur juve muaj i Ramazanit, muaj i begatë, Allahu ua bëri obligim agjërimin e këtij muaji, në te hapen dyert e Xhenetit, mbyllen dyert e Xhehenemit, prangosen shejtanët, në të gjendet një natë e cila është më me vlerë se njëmijë muaj, kush privohet prej mirësuve të saj, me të vërtetë i tilli është i privuar.”

Dr. Ibrahim Deuserij

2. Medito rreth gjendjes tënde në këto netë të bekuara të Ramazanit dhe shiko vetën tënde, a e shijon gjumin dhe rehatllëkun e krevetit (flen shumë) apo flen vetëm pak sa të bëhesh i fortë për ta adhuruar më shumë Allahun. Medito rreth këtij ajeti Kuranorë dhe pyete veten se a je prej tyre apo jo; “I heqen trupat e tyre prej dyshekëve, duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa dhe nga ajo që Ne u kemi dhënë (pasuria) atyre, ata japin.” (Sexhdeh; 16).

Kush i humb dhe kalon këto netë në gjëra të kota, netët tjera (pas ramazanit) do t’i humb shumë më lehtë pastaj.

Shejh Dr. Nasir el Umer

3. Kush i mediton ajetet Kur’anore në lidhje me haxhin e vëren se aty kërkohet thënia tekbirit, dhikrit, kujdesi i veçant për devotshmëri dhe frikërespekt ndaj Allahut, pra në përgjithësi kujdes i veçant ndaj adhurimeve të zemrës. Pra, synimi kryesor i haxhit është vërtetimi i imanit dhe devotshmëris. Medito, një nga ajetet e sures Haxh; “Te Allahu nuk arrin as mishi as gjaku i tyre, por te Ai arin bindja dhe devotshmëria e juaj. Ai ashtu ua nënshtroi ato juve që ta madhëroni Allahu për udhëzimet që ua bëri. Bamirësëve merru myzhde.” (Haxh; 37).

Shejh Dr. Nasir el Umer

4. Kush mediton urtësitë e Allahut tek pejgamberët e Tij në suren el Enbija, se si Allahu e shpëtoi Ibrahimin nga zjarri, Lutin nga populli i tij homoseksualës, Nuhun nga shkatërrimi i madh, se si e bëri të ditur Davudin, se si e bëri të mbret dhe ia mësoi gjuhët e shpezëve Sulejmanit, Si e shëroi Ejubin, Si e shpëtoi Junusin nga tmerri në barkun e Balenës se si i dha djal në pleqëri Zekerijas alejhi selam!? Arsye e të gjithave, ishte ; “Ata përpiqeshin për punë të mira, na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikësuar, ishin respektues ndaj nesh.” (Enbija; 90).

Ebu Bekri, radijAllahu anhu. Ed durur el Menthur; 8/120

5. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikësuar.” (Enbija;90).

Duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa.” (Sexhdeh; 16).

Shpresojnë në mëshirën e Tij dhe i frikësohen dënimit të Tij.” (Isra; 57).

Kush mediton këto porosi Kur’anore, e kupton që e tërë jeta e tij duhet të jetë mes frikës nga dënimi Zotit dhe shpresës tek Ai dhe mos ta anashkaloj as njërën e as tjetrën. Ky, njëherit ishte edhe udhëzim nga pejgamberët e Allahut dhe nga dijetarët e këtij umeti.

Dr. Abdurrahman el Akël

Burimi; albislam.com

Nga arabishtja; Suad Shabani

GJITHASHTU NË ALBISLAM