MOS U MËRZIT NËSE NUK TA DINË VLERËN

MOS U MËRZIT NËSE NUK TA DINË VLERËN

0 3767

Dy njerëzit më të mirë të kohës së tyre – Musa dhe Hidri, paqja qoftë mbi ta, në udhëtimin e tyre kaluan pranë një fshati dhe kërkuan strehim, mirëpo banorët e fshatit “nuk deshën t’i pranojnë si mysafirë (e as t’i ushqejnë)” (Kehf: 77)

Njerëzit mos i gjyko për nga pamja!

Për fat të keq në numër i madh i njerëzve vlerësojnë të tjerët në bazë të rrobave, pamjes, automjeteve, shtëpive e aparateve teknike edhe pse vlera reale e njeriut është në atë që di të bëjë e jo në atë që e veshë apo e ka si kulm mbi kokë..

Jahja b. Bukejr na rrëfen: një grup egjiptasish u nisën drejt Medines. Kur arritën, iu afruan derës së Salimit të birit të Abdullah b. Omerit, Allahu qoftë i kënaqur prej tyre. Dëgjuan zërin e një deveje që po therrej. Derisa po pritnin afër derës, doli një njeri shumë i zeshkët, i veshur me një izar të leshtë gjer në gjoks. I thanë: zotëria yt, është aty brenda? Ai pyeti: kush ju duhet? Thanë: Salimi, i biri i Abdullahut.
Ibn Bukejri tregon: kur ju foli, doli në pah diçka tjetër jo ajo që kuptuan nga pamja e tij.
Ju tha: kë po kërkoni?
Thanë: Salimin.
Tha: ja ku jam, urdhëroni, ç’ju solli këtu?
Thanë: kemi ardhur për të parashtruar disa pyetje.
Tha: urdhëroni pyetni ç’të doni. U ul me ta ndërsa duart i kishte me gjakun dhe të vjellurën e deves që kishte therrur, ndërsa ata filluan me pyetjet e tyre”

Tarih Dimeshk, Ibn Asakir
Përktheu: Agim Bekiri

Burimi: albislam.com

GJITHASHTU NË ALBISLAM

0 175