Arhiva DitoreJan 5, 2017

0 2282

Ebu Musa el Eshari, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, rrëfen e thotë: “Ishim me të dërguarin, sal-Allahu alejhi ve selem,  në një udhëtim, kur ecnim përpjetë shprehnim tekbire, e ai na tha: “Mos mundoni veten tuaj, ngase ju nuk po i luteni një të cilit nuk dëgjon e që mungon, por, ju i luteni Dëgjuesit, Shikuesit, të Afërit. Më pas erdhi Aliu, e unë isha duke pëshpëritur fjalët: La havle ve la kuvete ila bilah (Ska lëvizje e as fuqi, pos (lëvizja e fuqia) e Allahut. Ai më tha: O Abdullah ibn Kajs, thuaj: La havle ve a kuvete ila bilah, kjo (fjali) është një thesar prej thesareve të xhenetit”. Shënon Muslimi

Kuptimi i përgjithshëm i hadithit

I dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, nuk linte asnjë rast ku ishte mundësia për t’i mësuar shokët e tij për një çështje prej çështjeve të fesë, vetëm se ua mësonte. Edhe në këtë hadith është një shembull i mësimit të rastit, ku pa që shokët e tij praktikonin një prej udhëzimeve të tija në shprehjen e tekbireve gjatë ngjitjes në vende të larta si male, kodrina etj, pos që ata ngrisnin zërat lartë, kështu që i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem, nuk i ndaloi ata nga tekbiret, por i ndaloi nga ngritja e tepërt e zërit, ua tërhoqi vërejtjen se nuk ka nevojë për një gjë të tillë, sepse Allahu edhe pse qëndron mbi Arsh, pos që dija e Tij përfshinë çdo gjë, dëgjon çdo gjë, sheh çdo send, prej Tij nuk fshehet asgjë, qoftë në tokë a në qiell, kështu që nuk ka arsye për ngritje të zërit, mjafton që Allahu të thirret me zemër e me gjuhë, që Allahu të dëgjon thirrjen e Tij, e t’i përgjigjet lutjeve të tija.

Dobi nga hadithi

  1. Mohimi i çdo atributi që aludon në mangësi për Allahun e Madhërishëm, siç është mosdëgjimi apo mosdija.
  2. Allahut i takojn atributet absolute si Dëgjimi e Shikimi.
  3. Mohimi i atributeve të mangëta, nënkupton përosmërinë e të kundërtave, pra nga mohimi i mosprezencës nënktupohet pohimi i dijes së tij absolute, dëgjimit, e shikimit.
  4. Afrimi me Allahun është afrim abstrakt, e jo dhe afrim i qenieve, që ka kuptimin se Allahu e di atë se çfarë njerëzit veprojnë, duke qëndruar Ai në Arsh.
  5. Askush s’ka as fuqi e as mundësi të bën ndaj një krijese diç, pos me caktimin, vullnetin dhe fuqinë e Allahut.
  6. Dija gjithëpërfshirëse e Allahut, e njohja e çdo gjëja.
  7. Përkufizimi i fuqisë dhe vullnetit vetëm për Allahun, nuk nënkutpon detyrim, ngase Allahu u dha robërve fuqinë e veprimit, vullnet e dëshirë për të vepruar, kështu që ata me vullnetin e dhuruar bëjnë zgjedhjen, dhe me fuqinë e dhuruar ata veprojnë.
  8. Vepra e mirë është një shkak i hyrjes në xhenet.

HADITHI I TRIDHJETË E KATËRT

DYZET HADITHE RRETH BESIMIT (AKIDES)

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

NA NDIQNI NË