Nuk ka dyshim se muaji i Ramazanit është muaj i mirësisë dhe bamirësisë.

Ramazani është një kohë e begatë dhe me vlerë të madhe.

Një gjë e tillë e ndihmon besimtarin t’i shpeshtojë veprat e mira dhe adhurimet e ndryshme gjatë këtij muaji të begat.

Prej këtyre adhurimeve dhe veprave të mira, janë;

1. Ihlasi (sinqeriteti).
Ihlasi është baza apo shtylla kryesore e çdo vepre apo adhurimi. Ihlasi është themeli i çdo iniciative dhe i çdo përpjekje. Ihlasi është njëri prej dy kushteve kryesore të pranimit të veprave të mira dhe adhurimeve.

Allahi i madhëruar, i Madhëruar, thotë: “E janë urdhëruar ata që t’i luten(adhurojnë) vetëm Allahut, që sinqerisht, si besimtarë të vërtetë, të predikojnë fenë dhe të bëjnë namaz, dhe të ndajnë lëmoshën (zeqatin); e kjo është feja e drejtë.” (El Bejine; 5 )

2. Ripërtëritja e pendimit (teubes).
Pendimi është një adhurim i cili duhet të jetë prezent tek biri i Ademit deri në vdekje. Biri i Ademit çdoherë ka nevoj për pendim, ngase nga natyre e tij, biri i Ademit është mëkatarë. Pra, pendimi është obligim i birit të Ademit gjatë tërë jetës së tij.

Transmeton Ebu Hurejra, radijAllahu anhu, se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Ai i cili pendohet tek Allahu para se të lind dielli nga perëndimi, të tillit Allahu ia pranon pendimin.” (Muslimi: 2703).

Transmeton Ibn Omeri, radijAllahu anhuma, se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë: “Allahu ia pranon pendimin birit të Ademit(robit) derisa nuk i ka ardhur shpirti në fyt.” (Tirmidhiu, Albani thotë se hadithi është hasen (i mirë).

3. Agjërimi i ramazanit me iman dhe shpresë.
Transmeton Ebu Hurejre, radijAllahu anhu, se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kush e agjëron ramazanin me iman dhe shpresë, i falen mëkatet e kaluara.” (Buhariu dhe Muslimi ).

4. Falja e namazit të teravive në ramazan me iman dhe shpresë.
Transmeton Ebu Hurejre, radijAllahu anhu, se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kush e fal namazin e teravive në ramazan me iman dhe shpresë, i falen mëkatet e kaluara.” (Buhariu dhe Muslimi ).

5. Falja e namazit në natën e kadrit me iman dhe shpresë.
Transmeton Ebu Hurejre, radijAllahu anhu, se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kush e falë namazin në natēn e kadrit me iman dhe shpresë, i falen mëkatet e kaluara.” (Buhariu dhe Muslimi ).

6. Shtimi i adhurimeve në dhjetditëshin e fundit të Ramazanit.
Aisheja, radijAllahu anha, thotë : “Kur hynte dhjetditëshi i fundit i Ramazanit, i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, e zgjonte familjen e tij, kalonte tërë natën me adhurime dhe e shtrëngonte brezin e tij.” ( Buhariu dhe Muslimi ).

7. Umreja në Ramazan.
I dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kryerja e umres në ramazan e ka shpërblimin e kryerjes së haxhit ose e ka vlerën e kryerjes së haxhit me mua.” (Buhariu dhe Muslimi )

9. Falja e teravive me imamin dhe qëndrimi deri në fund të namazit.
Ebu Dheri, radijAllahu anhu, transmeton se i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem , ka thënë: “Kush falet me imam derisa të përfundon namazi, të tillit i shënohet sikurse të ishte falur tërë natën.” (Ebu Davudi, Tirmidhiu, Nesaiu, Ibn Maxhe, Albani thotë se hadithi është i saktë).

Përgatiti dhe ligjroi: Suad Shabani

Burimi: albislam.com

VEPRAT E MIRA NË RAMAZAN  ( 3 )

5. Vepra e pestë: Fali njerëzit dhe bëhu sjellshëm me ta: Allahu i Madhëruar, thotë : “…e kush fal e bën pajtim, shpërblimi i tij është te Allahu.” (Shuara: 40 ).

“Ti ishe ibutë ndaj atyre, ngase All-llahu të dhuroi mëshirë, e sikur të ishe i vrazhdë e zemërfortë, ata do shkapërderdheshin prej teje, andaj ti falju atyre dhe kërko ndjesë për ta, e konsultohu me ta në të gjitha çështjet, e kur të vendosësh, atherë mbështetu në Allhun, se All-llahu ido ata që mbështeten. Nëse All-llahu dëshiron t’ju ndihmojë, s’ka kush që mund t’ju mposhtë, e nëse Ai iu lë pa ndihmë, atherë kush është ai pas Tij, që dot’jundihmojë? Pra vetëm All-llahut le t’i mbështeten besimtarët.” (Enam; 159-160).

Transmeton Enesi, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, i tha Ebu Ejubit: A dëshiron të tregoj për një tregti të sukseshme? Ebu Ejub tha: Po, o i dërguar i Allahut! Pejgamberi, alejhi selam, i tha: Pajtoi njerëzit nëse përçahen dhe afroj mes tyre nëse distancohen nga njëri tjetrit.”

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Agjërimi është mburojë (për muslimanin ). Dhe, nëse ndonjëri prej jush agjëron le të mos flas fjalë të ndyta dhe të mos jetë i bezdisshëm. Nëse dikush e fyen ose e godet (tenton ta mbytë) le të: ” Unë jam agjërueshëm. ” ( Buhariu : 1894 dhe Muslimi : 1151 ).

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kush nuk lë fjalën e kotē (gënjeshtrën), të punuarit me tē dhe injorancën, atëherë Allahu nuk ka nevojë qē ai të largohet nga ushqimi dhe pija (dmth, nuk ka nevojë për agjërimin e tij).” (Buhariu : 1904).

Kështu që, ne duhet të stolisemi me moralin dhe edukatën e lartë Islame. Kjo stolisje, duhet të bëhet në Ramazan dhe jasht Ramazanit. Muslimani duhet t’i kryejë obligimet karshi Allahut xhele ue ala, karshi Pejgamberit, alejhi selam dhe karshi vëllezërve të tij musliman. Kështu duhet të veprojë muslimani, derisa të arrijë stolisjen me devotshmëri, e njëherit e dimë se qëllimi kryesorë i agjërimit është stolisja me devotshmëri.

Allahu i madhëruar, thotë : “O ju që besuat, agjërimi (saum) u është bërë obligim sikurse që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush, kështu që të bëheni të devotshëm.” (El Bekare: 183).

6. Vepra e gjashtë: Leximi i Kur’anit

Ramazani është muaji i Kur’anit, Allahu i madhëruar, thotë : “(ato ditë të numëruara janë) Muaji i Ramazanit që në te (filloi të) shpallet Kur’ani, që është udhërëfyes për njerëz dhe sqaruesi i rrugës së drejtë dhe dallues (i të vërtetës nga gënjeshtra).” (Bekare: 185).

Xhibrili alejhi selam ia mësonte Kur’anin Pejgamberit alejhi selam dhe mu për këtë arsye edhe të parët tanë i kushtonin vëmendje dhe rëndësi të madhe leximit të Kur’anit. Ata u vetmonin në leximin dhe meditimin e Kur’anit pothuajse tërë muajin e bekuar të Ramazanit. Vëlla i nderuar: Kushtoi kujdes dhe vëmendje të madhe librit të Allahut, duke e medituar dhe duke u ndikuar nga porosit e Kur’anit.

Selefi ndikoheshin nga leximin i Kur’anit. Bejhekiu transmeton se Ebu Hurejre, radijAllahu, ka thënë : Kur zbrit fjala e Allahut: “A këtij ligjërimi(Kur’ani) po i çuditeni? E po qeshni dhe nuk po qani?! E madje jeni edhe të pakujdesshëm! (El Kamer: 59-61). Filluan sahabët të qanin derisa u lagën mjekrrat dhe trupat e tyre me lotë, kur i pa në atë gjendje të tij shokët e tij pejgamberi alejhi selam, filloi të qante edhe ai, dhe tha: “Nuk do ta prek zjarri i xhehenemit atë që qanë prej frikës ndaj Allahut.”

Zuhriu, rahimehullah, thoshte: “Ky është muaj i Kur’anit dhe muaj i ushqimit të varfërve. “

Sufjan eth Theurij, rahimehullah, kur hynte muaji i ramazanit, largohej nga të gjitha adhurimet tjera, duke u dhënë pas leximit të Kur’anit. “

Nga arabishtja : Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

Allahu i Madhëruar, thotë: “E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, s’ka dyshim se Ne nuk humbim shpërblimin atij që është bamirës.” (El Kehf: 30)

4. Vepra e katërt: Llogaritja e vetvetes.

Allahu i madhëruar, thotë : “O ju që besuat, frikësojuni All-llahut dhe le të shikojë çdonjëri se çka ka bërë për nesër. Dhe frikësojuni All-llahut! S’ka dyshim se All-llahu është i Njohtuar (Habir) për atë që punoni!” (Hashr: 18 ).

Omeri, radijAllahu, ka thënë: “Llogariteni veten tuaj para se të llogariteni nesër në ditën e Gjykimit. Ngase, me të vërtetë ai që e llogarit vetveten sot, nesër do t’i lehtësohet llogaria.”

Ebu Derda, radijAllahu, ka thënë: “Ditët janë pjesë e jetës tënde. Kalon një ditë, të ka kaluar një pjesë nga jeta jote. Shfrytëzoji ato ditë, në kryerjen e veprave të mira.”

Ibn Kajimi, rahimehullah, ka thënë: “Kush e mediton jetën e sahabëve e sheh se ata punonin shumë, frikësoheshin shumë, kurse ne pak punojmë e shumë shpresojmë. “

Hasan el Basriu, rahimehullah, ka thënë: “Nuk do të takosh ndonjë besimtar që të mos e llogarisë vetveten.”

Mejmun ibn Mihrani, rahimehullah, ka thënë: “Me të vërtetë ata që i frikësohen Allahut e llogarisin veten e tyre me një rigorozitet më të madh sesa partnerët që janë koprracë në punë.”

Me të vërtetë mosllogaritja e vetvetes është shkak që njeriu të zhytet edhe më shumë në mëkate. Edhe jobesimtarët kënaqen me jetën e kësaj bote duke mos llogaritur se një ditë do të dalin para Allahut xhele ue ala.

Allahu, xhele ua ala, thotë: “Ata ishin që nuk pritnin se do të japin llogari.” (En-Nebe 27).

Ibn Kajimi, rahimehullah, thotë: “Shkatërrimi i shpirtit vjen si pasojë e lënies pas dore të vetëllogaritjes, duke u pajtuar me kërkesat dhe ndjekjen e epsheve.“

Andaj, ti vëlla i nderuar agjërues : Patjetër duhesh të gjejsh kohë për t’u vetmuar me vetveten dhe të shikosh se ku gjenden veprat e tua dhe çka ka përgatitur për të nesërmen.

Llogaritja e vetes është dy lloje:
1. Llogaritja e vetes para veprimit, të ndalet robi para se ta kryej një punë, ta pyet veten çka ka kjo punë dobi, a është Allahu (aze ve xhel) i kënaqur me këtë punë apo jo!?
2. Llogaritja e vetes pas veprës, kjo është tri lloje: 1. Ta llogaritësh veten në kryerjen e adhurimeve se a e ke kryer në formën e kërkuar? 2. Ta llogaritësh veten për punën e kryer, se ndoshta moskryerja e saj ka qenë më mirë për mua? 3. Ta llogaritësh veten për punët që janë lejuara apo të pëlqyera, përse e bëra, a desha me këtë ta kënaq Allahun apo veten, a e bëra të jetë për mua ndihmë për të mirë apo për të keqe!?

Shkaqet të cilat ndihmojnë në llogaritjen e vetvetes.
1. Dije se ta llogaritësh veten sot, nesër e ke më lehtë, ndërsa nëse nuk e llogarit veten sot, nesër e ke vështirë.
2. Përfitimi nga llogaritja e vetes dhe përkujdesja ndaj vetes është banimi në Firdeus, shikimi i fytyrës së Allahut, xhele ue ala, afrimi afër Pejgamberit alejhi selam dhe qëndrimi me njerëz të mirë.
3. Mos llogaritja e vetes ka pasoja, siç është ulja e shkallës në Xhenet, largimi nga njerëzit e mirë, mos shikimi i fytyrës së Allahut, xhele ue ala etj.
4. Largimi nga vendet dhe ndejat e kota, se këto të bëjnë ta harrosh veten.
5. Të mos mendosh mirë për veten tënde, se kjo të bën ta pëlqesh veten dhe t’i harrosh e anashkalosh tē gjitha të metat që i ke.

Si llogaritet vetja?
1. Fillon nga farzet, nëse gjenë mangësi në to, plotësoji ato të meta.
2. Me ndalesa, nëse e gjen veten se ke kryer një mëkat, nxito me pendim, kërkim falje dhe me punë te mira.
3. Llogarit gjymtyrët e trupit, si gjuhën, këmbët, duart, sytë, veshët, çka ke vepruar me to, për kë e bëre, si e bëre!?
4. Llogarite veten për neglizhencë ndaj përmendjes së Allahut, xhele ue ala.

Dobitë e llogaritjes së vetvetes;
1. I zbulon të metat e vetes tënde para se t’i zbulosh të metat e të tjerëve.
2. Pendimi, keqardhja në kohën që të bën dobi, se të vjen një kohë që nuk të kryen punë.
3. Llogaritja e vetes të bënë të moralshëm, e kjo është gjëja më e mirë e cila është e pakët në këtë kohë.
4. Është rrugë që të shpie drejt dashurisë së Allahut dhe kënaqësisë së Tij.
5. Argument i imanit të plotë dhe islamit të mirë.
6. Fitim i xhenetit dhe shpëtim nga zjarri i xhehenemit.
7. Arritje e lumturisë në të dyja botët.
8. Llogaritja e vetës në adhurime i bënë ato që të jenë të sinqerta vetëm për Allahun xhele ue ala, e për këtë nuk ka shpërblim tjetër përveç xhenetit.
9. Llogaritja e vetës në gjëra të hidhura të bënë që të shumëfishohet shpërblimi.
10. Llogaritja ndaj vetës largon njeriun nga dyshimet e syfaqësisë dhe ia shton bindjen ndaj Zotit të tij.
11. Llogaritja e vetës në gjëra të hidhura largon pikëllimin, sjellë gëzimin dhe shndërron atë që njeriu e llogaritë dënim, në mirësi.
12. Llogaritja ndaj vetës në adhurime e bënë njeriun të jetë shpirtërisht i kënaqur, me zemër të gëzuar për atë që ka grumbulluar te Zoti i tij, kështu shumëfishohet llogaria e tij e besimit dhe devotshmëria e shpirtit të tij.
13. Llogaritja e vetës është argument për kënaqësinë me caktimin dhe gjykimin e Allahut, dhe është argument për mendimin tënd të mirë ndaj Allahut.

Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

Falënderimet dhe lavdērimet i takojnë vetëm Allahut xhele ue ala, ndërsa salavatet ia dërgojmë Muhamedit, alejhi selam, paqja dhe mëshira e Allahut, qoftë mbi të, familjen dhe shokët e tij.

Vella i nderuar agjërues, Allahu xhele ue ala e veçoi dhe e dalloi këtë muaj të bekuar nga muajt e tjerë me shumë veçori dhe dobi. Andaj, ti si agjërues duhesh të jesh vigjilent dhe ta shfrytëzosh në maksimum këtë muaj duke kryer vepra të mira.

“Kush bën vepër të mirë, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtar, Ne do t’i japim atij jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t’u japim shpërblimin më të mirë për veprat e tyre.” (Nahl: 97).

Veprat e mira, të cilat nuk duhet t’i anashkaloj agjëruesi në këtë muaj të bekuar, janë;

1. Falja e namazit:
   a: Falja e namazit në kohën e tij.
   b: Falja e namazit në xhami me xhemat.

Prej obligimeve më të rëndësishme për burrat është edhe falja e namazit me xhemat në xhami. Ngase një gjë të tillë e urdhëron Allahu dhe i Dërguari i Tij. Menjëherë pas shehadetit muslimani është obliguar ta falë namazin. Njëherit, namazi është prej pesë shtyllave të Islamit. Namazi, ngërthen në veten e tij shumë dobi dhe mirësi. Fatëkeqësisht, shumë agjërues anashkalojnë faljen e namazit, por agjërojnë ramazanin. Namazi është obligim i kërkuar nga Allahu menjëherë pas shehadetit, e jo agjërimi. Ngase, nëse njeriu i ka punët mirë me namaz nē Ditën e Gjykimit, atëherë me punët e tjera, do ta ketë më lehtë.

“Falni namazin dhe jepni zeqatin, dhe përuluni (në ruku’) me ata që përulen.” ( El Bekare: 43).

“Kur të kryeni namazin (e frikës) përmendeni All-llahun, kur jeni në këmbë, ulur, të mbështetur. E kur të qetësoheni (nga lufta), atëherë faleni namazin në mënyrë të rregullt, pse namazi është obligim (për kohë) i caktuar për besimtarët.” (Nisa: 103).

“Ti lexo atë që po të shpallet nga libri (Kur’ani), fal namazin, vërtet namazi largon nga të shëmtuarat dhe të irituarat, e përmendja e All-llahut është më e madhja (e adhurimeve); Allhu e di çpunoni ju.” (Ankebut: 45).

Pra, nuk paramendohet që agjëruesi të jetë nga ata që nuk e falin namazin.

2. Vepra e dytë: Agjërimi i Ramazanit:

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Çdo vepër e birit të Ademit shpërblehet me dhjetë të mira në shtatqind, Allahu xhele ue ala, thotë: “Përpos agjërimit, ngase agjërimi është për Mua dhe Unë e shpërblej për të. Agjëruesi i largohet kënaqësive dhe ngrënies për Mua. Pēr agjëruesin ka dy gëzime, një kur ha iftarin dhe tjetri kur të takon Zotin e tij. Era e gojēs së agjëruesit, tek Allahu është më e mirë se era e miskut.” (Buhariu: 1904 dhe Muslimi : 1151).

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Agjërimi është mburojë(për muslimanin ). Dhe, nëse ndonjëri prej jush agjëron le të mos flas fjalë të ndyta dhe të mos jetë i bezdisshëm. Nëse dikush e fyen ose e godet (tenton ta mbytë) le të: ” Unë jam agjërueshëm. ” ( Buhariu : 1894 dhe Muslimi : 1151 ).

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Kush nuk lë fjalën e kotë (gënjeshtrën), të punuarit me tē dhe injorancën, atëherë Allahu nuk ka nevojë që ai të largohet nga ushqimi dhe pija (dmth, nuk ka nevojë për agjërimin e tij).” (Buhariu : 1904).

“Kush e agjëron ramazanin me bindje dhe shpresë tek Allahu, i falen mëkatet e kaluara.” (Buhariu dhe Muslimi).

Agjërues i nderuar: Nuk ka dyshim se për t’u arritur ky shpërblim madhorë, nuk mjafton vetëm ta stoposh veten tënde nga haja dhe pija, por ta stoposh nga veset, sjelljet dhe fjalët e liga, ashtu siç ka porositur Allahu dhe i Dërguari i Tij.

Agjërues i nderuar : Le të agjërojë nê këtë muaj edhe syri yt nga harami, dora jote, ndëgjimi yt, të gjitha këto të jenë sa më larg gjërave të ndaluara.

3. Vepra e tretë: Rigjallërimi i netëve me namaz nafile:

“I heqen trupat e tyre prej dyshekëve, duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa dhe nga ajo që Ne u kemi dhënë (pasuria) atyre, ata japin.” (Sexhde: 16).

“Dhe që për hirë të Zotit të tyre natën e alojnë duke bërë sexhde dhe duke qëndruar në këmbë (falen).” ( Furkan: 64).

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Namazi më me vlerë pas atij obligativ është namazi i natës.” (Muslimi).

“Kush e falë namazin e teravisë me imam, derisa imami të përfundojë tërë namazin, i shkruhet atij sikur të jetë falur tërë natën.” (Ebu Davudi, Tirmidhiu, Nesaiu dhe Ibn Maxhe ).

“Kush e falë namazin e teravisë në Ramazan me bindje dhe shpresë tek Allahu, i falen mëkatet e kaluara.” (Buhariu dhe Muslimi ).

Agjërues i nderuar : Fale namazin e teravisë me imam dhe mos u largo nga namazi i teravisë deri të përfundojē imami namazin. Qëndro deri në fund të namazit, nëse dëshiron të shkruhet sikurse je falur tërë natën.

Nga arabishtja : Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com