MËSIME DITORE NGA KOMENTIMI I DYZET HADITHEVE TË NEVEVIUT!

HADITHI, NR.22

Transmetohet nga Ebi Abdilah Xhabir Ibn Abdilah el Ensarij, Allahu qoftë i kënaqur me ta!,- se një njeri e pyeti pejgamberin,- alejhi selam:

“Çka mendon nëse i fali namazet farze, agjëroj Ramazanin, e lejoj hallallin, e ndaloj haramin dhe nuk shtoj asgjë më tepër përpos kësaj, a hyj në Xhenet? Pejgamberi, alejhi selam, i tha: Po.” (Shënon: Imam Muslimi).

Kuptimi i fjalës: ”e ndaloj haramin”,-(largohem prej haramit). Kurse, kuptimi i fjalës: “e lejoj hallallin”,(e veproj hallallin duke besuar se është i lejuar).

Komentimi i hadithit:

Të nderuar vëllezër! Në këtë hadith sahabiu i nderuar,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- e pyet pejgamberin, alejhi selam duke i thënë: Më trego nëse i fali namazet e shënuara (farzet), agjëroj Ramazanin, veproj hallallin duke besuar se është i lejuar, largohem nga harami duke besuar së është i ndaluar dhe pas kësaj nuk shtoj asgjë më tepër, qoftë namaze nafile (vullnetare) apo diçka tjetër, a hyj në Xhenet? Pejgamberi, alejhi selam, i tha: Po , do hysh në Xhenet nëse i vepron ato vepra që i ceke më lartë ose edhe veprat tjera që nuk janë cekur në këtë hadithë të cilat janë nga shtyllat tjera të Islamit, siç janë: Zekati dhe Haxhi.

Ashtu siç e kemi cekur në hadithet e kaluara, edhe në këtë hadith shohim dhe mësojmë se si shokët e pejgamberit alejhi selam, interesoheshin për veprat e mira, qëllimi i tyre ishte fitimi i xhenetit, i cili është i gjërë sa toka dhe qielli. Ky ishte qëllimi i tyre, nuk ishte qëllimi i tyre tek shtimi i pasurisë, fëmijeve, ngase ata nuk u jepeshin shumë pas dunjasë, dhe ky ishte njëri nga shkaqet kryesore që i ngriti dhe i veçoi ata nga të tjerët Allahu, xhele ue ala.

Në këtë hadith, mësojmë vlerën e madhe që ka namazi, dhe se namazi deri në namazin tjetër, është shlyerje e mëkateve që janë bërë mes tyre, nëse i largohemi mëkateve të mëdha.

Gjithashtu, mësojmë vlerën e madhe të agjërimit, ngase kush agjëron Ramazanin me bindje dhe shpresë në Allahun, i falet e kaluara e tij (mëkatet e kaluara).

Njashtu, mësojmë vlerën e njohjes dhe mësimit të hallallit dhe veprimit të tij, dhe vlerën e atij që largohet nga haramet , qofshin ato ushqime, si: Ngrënia e mishit të derrit, drogës e hashishit ose qofshin ato pije, si: Alkooli, duhani.

Ai i cili i vepron këto gjëra (largohet nga këto), atij i është premtuar se do të shpërblehet nga ana e Allahut, xhele ue ala, me xhenet, i cili është vendqëndrim i të devotshmëve dhe besimtarëve, që në të ka gjëra që syri nuk i ka parë dhe as veshi nuk i ka ndëgjuar.

Allahu, xhele ue ala, thotë: “Me të vërtetë, ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira, kopshtet e Firdevsit (xhennetit) do t’i kenë banesa. Në to do të qëndrojnë përherë. Nuk do të dëshirojnë ndërrim prej tyre, (meqë janë tepër të kënaqur).” (El Kehf: 107-108).

E lus Allahun të ma mundësoj mua dhe juve Xhenetin dhe çdo gjë që na ofron rreth tij, qofshin ato fjalë apo vepra. Gjithashtu, e lus Allahun, xhele ue ala, të na mundësoj hyrjen në Xhenetin Firdeus el A’la. Allahu e dinë më së miri, selamet qofshin mbi të dërguarin tonë, Muhamedin, salallahu alejhi ue selem.

SHEJH HUSEJN IBN MUHAMED SHEMRI

NGA ARABISHTJA: SUAD B. SHABANI

Burimi: albislam.com

MËSIME DITORE NGA KOMENTIMI I DYZET HADITHEVE TË NEVEVIUT!

HADITHI, NR.21

Transmeton Ebi Amër Sufjan ose Ebi Amrete Ibn Abdullah eth Thekafij, Allahu qoftë i kënaqur me të, se ka thënë:

“Thash: O i dërguar i Allahut, më thuaj për Islamin një fjalë pas së cilës s’do kem nevojë të pyes tjetërkënd për të pas teje? Tha: Thuaj: Besova në Allahun dhe pastaj përqendrohu në të (vazhdo me ngulm në të).” (Shënon: Imam Muslimi).

Komentimi i hadithit:

Të nderuar vëllezër! Në këtë hadithë sahabiu i nderuar, Allahu qoftë i kënaqur me të, kërkon nga i Dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selam, që t’ia mëson një punë të rëndësishme, pas të cilës ai do të përqëndrohet në te gjatës jetës së tij. Kështu ishin sahabët, Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë, ata e pyesnin gjithnjë të Dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ue selem, për gjëra të fesë së tyre, për gjëra që i afrojnë ata tek Allahu i Madhëruar, kështu duhet të jetë edhe muslimani.

Muslimani, duhet të interesohet dhe të pyes për çështjet e fesê së tij, të pajiset me dituri të dobishme, të pyes dijetarët për gjêrat që nuk i kupton, qofshin ato gjëra në ibadete apo çështje tjera.

I Dërguari i Allahut, pasi e hasi dëshirën e flaktë të sahabiut për ta mësuar të mirën, ai e këshilloi me dy fjalë të shkurtëra por madhore, fjalë të cilat i përmbledhin pothuajse të gjitha veprat e mira, pra i tha sahabiut: “Thuaj: Besova në Allahun dhe pastaj përqendrohu në të (vazhdo me ngulm në të).” (Shënon: Imam Muslimi).

Pra, thuaj me zemrën dhe gjuhën tënde, besova në Allahun dhe përqëndrohu në kryerjen e veprave të mira.

Përqendrimi në kryerjen e veprave të mira, njëkohësisht aludon edhe largimin nga kryerja e veprave të këqija, e që më e keqja nga to është të shoqëruarit ortak (të bërit shirk) Allahut në adhurim.

Ai i cili e beson Allahun dhe përqëndrohet me përqëndrim të vërtetë dhe të fuqishêm, ai veçse e ka plotësuar fenë e tij.

Allahu i Madhëruar e urdhëroi të Dërguarin e Tij, Muhamedin, salAllahu alejhi ue selem dhe umetin e tij dhe ata qê vinë pas tyre që të përqendrohen fuqishëm në sheriatin islam.

Allahu i Madhëruar, thotë: “Shko ti udhës së drejtë (përqendrohu në rrugën e drejtë), ashtu siç je i urdhëruar; dhe ashtu le të veprojnë edhe besimtarët që janë me ty, e mos i kaloni kufijt. Ai, me të vërtetë, i sheh mirë ato që punoni ju.” (Hudë: 112).

Allahu i Madhëruar i lavdëron ata që besojnë Allahun dhe përqëndrohen fuqishëm në sheriatin e Allahut.

Allahu i Madhëruar, thotë: “Me të vërtetë, ata që thonë: “Zoti ynë është Allahu, e pastaj vazhdojnë, përqëndrohen në të drejtë (sipas urdhërit të Allahut), do t’ju zbresin atyre engjëjt (dhe do t’ju thonë): “Mos u frikësoni dhe mos u pikëlloni! Dhe gëzojuni xhennetit që ju është premtuar.” (Ahkaf: 30).

“Me siguri, ata që thonë: “Zoti ynë është Allahu! – dhe pastaj qëndrojnë në rrugën e drejtë, për ta nuk ka kurrfarë frike dhe as që do të pikëllohen. Ata janë banorë të xhennetit, në të do të qëndrojnë përherë, dhe ky do të t’u jetë shpërblim për atë që kanë punuar.” (Ahkaf: 30-31).

Muslimani duhet të jetë vigjilent gjatë tërë kohës, ta pyes veten e tij, a thua vallë: a jam unë i përqendruar në fenë e Allahut apo jo? Nëse e gjenë veten e tij se është i përqendruar si duhet në fenë e Allahut, atëherë le ta falënderoj Allahun për këtë mirësi dhe le ta lus Allahun që ta forcojë edhe më tej në përqendrim, e nëse e gjen veten e tij se nuk është i përqendruar në fenë e tij, i obligohet muslimanit që t’i merrë shkaqet e përqendrimit dhe t’i përmisojë rrugët e tij të cilat e shpiejnë drejtë besimit në Allahun dhe përqendrimit në të.

Vëlla i nderuar! Kujdesu dhe përqëndrohu në urdhrat e Allahut, merri shkaqet e përqendrimit në fe, dhe ji larg devijimit, ke kujdes nga devijimi, ngase devijimi më i keq është devijimi pas udhëzimit.

Kapu fortë dhe qëndro stoik në fenë tënde e mos u jep dhe mashtro pas dynjasë.

Allahu i Madhëruar, thotë: “Dhe, bënu i durueshëm, me ata, që i luten Zotit të vet, në mëngjes dhe mbrëmje, duke dëshiruar kënaqësinë e Tij dhe mos i shmang sytë e tu nga ata (në të tjerë), duke dëshiruar stolitë e kësaj jete. Mos dëgjo atë – zemrën e të cilit ia kemi lënë të zbrazët nga të përmendurit Neve dhe që i ndjek qejfet (epshet) e veta, dhe punët e të cilit janë të shfrenuara.” (Kehf: 28).

E Lus Allahun e Madhëruar të më furnizojë mua dhe juve iman të sinqertë, zemër e cila i frikësohet vetëm Allahut, gjuhë e cila e pêrmend në vazhdimësi Allahun dhe pêrqëndrim nê fenë e Tij.

Allahu e dinë më së miri, selamet qofshin mbi të dërguarin tonë, Muhamedin, salAllahu alejhi ue selem.

Shejh Husejn Ibn Muhamed Esh Shemri 17.11.1429

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

MËSIME DITORE NGA KOMENTIMI I DYZET HADITHEVE TË NEVEVIUT:

KOMENTI I HADITHIT, NR.20

Transmetohet nga Ebu Mes’ud Ukbe bin Amër El Ensarij el Bederij, Allahu qoftë i kënaqur me të, se ka thënë: I Dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue sele, ka thënë:”Prej asaj që njerëzit arritën nga profetësia e parë është: Nëse nuk ke turp, bëj ç’të duash.” (Shënon: Imam Buhariu).

Komentimi i hadithit: Na lajmron i dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, në këtë hadithë për një moral prej moralit të Islamit, e ai është: ” Turpi.”

Njëherit, i Dërguari i Allahut na lajmron se Turpi, ka qenë edhe tek umetet e mëparshme para zbritjes së Kur’anit.

Morali i kërkuar dhe më i mirë është që robi të turpërohet nga Krijuesi i tij, në mënyrë që Krijuesi i tij ta shoh aty ku e urdhëron dhe mos ta shoh aty ku e ndalon. Ky është turpi që kërkohet ta posedojë robi ndaj Krijuesit të tij.

Ndërsa, turpi që duhet ta ketë njeriu karshi krijesave të Allahut, është që robi t’i ruaj gjymtyrët e tij nga zullumi ndaj tyre dhe ta largoj çdo gjë që e njêllos turpin dhe moralin e tij karshi tyre.

Njashtu, ky hadithë na mëson se nëse muslimani dëshiron ta kryejë një vepër vullnetare (të mirë) apo vepër obligative, atëherë le ta veprojë dhe mos të turpërohet nga njerëzit.

Kurse, turpi që urrehet është kur muslimani si pasojë e turpit nga njerëzit, nuk i mëson gjërat që i ka urdhêruar Allahu t’i kryejë ato, apo nga turpi prej njerëzve nuk i mëson gjërat që e fusin atë në mëkate ose nga turpi prej njerëzve ai nuk urdhëron nê të mirë dhe nuk ndalon nga e keqja. Ky lloj i turpit është i urretjur dhe nuk i bën dobi aspak poseduesit të tij.

Ka prej njerëzve që fare nuk kanë turp nga Allahu dhe as nga njerëzit. Njerêzit e tillë mëkatojnë, dhe mëkatin e tyre e shfaqin dhe e veprojnë në prezencën e njerëzve. Prej këtyre njerëzve nuk ke mundêsi të gjesh asnjê mirësi, sepse prej tyre është larguar turpi.

I Dêrguari i Allahut, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: ”Turpi nuk sjell gjë tjetêr, veçse mirësi.”

Gjithashtu, thotë: “Turpi është pjesë e imanit.”

I nderuari vëlla musliman! Nëse Allahu të ka begatuar me këtë moral (turpin), atëherë ruaje atë, e nëse nuk e posedon këtë moral, atëherë angazhoje veten tënde që ta stolisësh veten tënde me këtë moral. Ngase turpi sjellë mirësi dhe begati të panumërta.

Është thënë se: “Butësia dhe mirësia nuk arrihen ndryshe veçse me durim, si dhe zotërimi i diturisë nuk arrihet ndryshe veçse me studim (mësim) dhe durim.”

Lus Allahun të na furnizojë me turp, i cili na shpie drejtë kryerjes së adhurimeve ndaj Allahut, dhe i cili na largon nga kryerja e mëkateve.

Allahu e dinë më së miri, selamet qofshin mbi të dërguarin tonë, Muhamedin, salallahu alejhi ue selem.

Shejh Husjen Ibn Muhamed Esh Shemri 17.11.1429.

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

MËSIME DITORE NGA KOMENTIMI I DYZET HADITHEVE TË NEVEVIUT:

KOMENTI I HADITHIT, NR.16

Transmetohet nga Ebu Hurejra,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- se një njeri i tha pejgamberit, alejhi selam:

“Më porosit(këshillo) diçka! Pejgamberi, alejhi selam, i tha: ” Mos u zemëro.” Njeriu e përsëriti kërkesën disa herë, e pejgamberi, alejhi selam, i tha: ” Mos u zemëro.” (Shënon Imam Buhariu).

Komentimi i hadithit:

Në këtë hadithë sahabiu i nderuar kërkon nga pejgamberi, alejhi selam, që ta këshillon me një këshillë dobiprurëse, të cilën do ta vepronte ai gjatë jetës së tij, atëherë pejgamberi, alejhi selam, e këshilloi me këtë këshillë të çmuar dhe madhore, dhe ia përsëriti disa herë, derisa ta kuptonte sahabiu se kjo këshillë duhet mësuar dhe praktikuar.

Ky është zakon i sahabëve, Allahu qoftë i kënaqur me ta, që ata të kërkonin nga pejgamberi, alejhi selam, këshilla të çmuara dhe pastaj nxitonin t’i praktikonin ato këshilla.

Ata nuk ishin sikur ne, i dimë porositë, këshillat dhe dispozitat, mirëpo ngecim mbrapa në praktikimin e tyre.

Dobi që nxjerrim nga kjo këshillë, është se pejgamberi, alejhi selam, e këshilloi sahabiun sipas gjendjes dhe mundësive të praktimit të asaj këshille, nuk e ngarkoi me diçka që sahabiu nuk do mund ta përballonte. Dhe, kështu korret sukesi dhe vjen bereqeti, që secili t’ia dinë hallin, gjendjen e vetes së tij dhe të tjerëve.

Ndonjëherë, dikush ka nevojë të këshillohet për devotshmêri, nganjëherë për faljen e namazit në kohën e tij, nganjëherë për respektimin e prindërve, nganjëherë për luftën në rrugën e Allahut. Për këtë arsye, pejgamberi alejhi selam e këshilloi sahabiun që të përmbahej nga zemërimi, ngase e dinte se sahabiu kishte problem me kontrollimin e nervozës (zemërimit), andaj e këshilloi për atë që ai kishte nevoj të këshillohej apo porositej në ato momente.

Të nderuar vëllezër! Zemërimi është një pikë e zezë të cilën shejtani i mallkuar e hudhë në zemrën e birit të Ademit, zemra e tij turbohet nga ajo pikë e zezë, dhe për këtë shkak shpesh dikujt i nxihet fytyra në momentin kur ai zemërohet.

Disa njerëz, Allahu na ruajtë, kur zemërohen, krijojnë rrëmujë dhe dëmtojnë shumë, disa prej tyre e mbysin dikë nga zemërimi i madh, dikush e shkurorëzon gruan e tij nga zemërimi, dikush nga zemërimi ofendon prindêrit e tij me fjalë të ndyta, etj. Shumica e vrasjeve dhe problemeve e shohim se burimin e tyre kryesorë e kanë tek zemërimi.

Sikur njerëzit ta fusnin në prakikë porosinë dhe këshillën profetike do ta shpëtonin veten e tyre nga shumë dëme.

Dhe, mu për këtë arsye ndaloi pejgamberi alejhi selam nga zemërimi, si dhe na porositi që të largohemi nga shkaqet që shpiejnë drejtë zemërimit si dhe nga pasojat që vijojnë pas zemërimit.

Të nderuar vëllezër!

Nëse zemërohet muslimani, duhet ta dijë se ilaçi i zemërimit është që muslimani të kërkoj mbrojtjen e Allahut prej sherrit të shejtanit të mallkuar.

Sepse, pejgamberi alejhi selam, e shikoi një njeri i cili ishte zemëruar tej mase, me këtë rast, pejgamberi, alejhi selam, tha: “Unë e di një fjalë që nëse e thotë ai, do t’i largohet ajo çka e ka godit (zemërimi). Sikur të thotë: Kërkoj mbrojtje prej Allahut nga shejtani i mallkuar.”

Gjithashtu, nëse muslimani zemërohet, prej sunetit është ta ndërrojë gjendjen e tij, nëse është zemëruar në këmbë ai duhet të ulet, nëse është zemëruar ulur, le ta ndërroj vendin ku ka qenë ulur, ose të ndal nga shtëpia e tij derisa t’i largohet zemërimi, nëse edhe kjo nuk ia largon zemërimin, atëherë le të marrë abdes, ngase abdesi e shuan nxehtësin e zemërimit.

Të nderuar vëllezër! Muslimani duhet që të kontrollojë në vazhdimësi veten e tij dhe ta drejtojë drejt moralit të lartë, drejt durimit, dhe ta përmbajë veten e tij nga padrejtësia ndaj njerëzve. Në mënyrë që t’i dhurojë zemrës së tij, qetësi, harmoni dhe lumturi.

Allahu e dinë më së miri, selamet qofshin mbi të dërguarin tonë, Muhamedin, salallahu alejhi ue selem.

SHEJH HUSEJN IBN MUHAMED ESH SHEMRI 17.11.1429HIXHRI.

NGA ARABISHTJA: SUAD B. SHABANI

Burimi: albislam.com