“O ju që besuat, agjërimi u është bërë obligim sikurse që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush, kështu që të bëheni të devotshëm.” (El Bekare: 183).

“(Ato ditë të numëruara janë) Muaji i Ramazanit që në te (filloi të) shpallet Kur’ani, që është udhërëfyes për njerëz dhe sqaruesi i rrugës së drejtë dhe dallues (i të vërtetës nga gënjeshtra). E kush e përjeton prej jush këtë muaj, le të agjërojë.” (El Bekare : 185).

Transmetohet nga Ebu Hurejre, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : “Në natën e parë të Ramazanit prangosen shejtanët dhe exhinët. Mbyllen dyert e Xhehenemit dhe asnjë derë nuk mbetet e hapur. Hapen dyert e Xhenetit dhe asnjë derë nuk mbetet e mbyllur. Dhe thërret një thirrës: O ti kërkues i mirësisë, angazhohu edhe më shumë në kërkimin e mirësive (punëve të mira). O ti që kërkon të keqen (mëkatet), tërhiqu dhe stopoje veten nga e keqja. Dhe, për çdo natë Allahu liron nga zjarri i Xhehenemit shumë persona.”

(Tirmidhiu; 682, Ibën Maxhe: 1642. E vlerësoi si tē vërtetë shejh Albani ).

Transmetohet nga Ubade Ibën Samiti, radijAllahu, se i Dërguari i Allahut, Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë : ” Ju erdhi muaji i Ramazanit, muaji i begative. Allahu ju mbulon me mëshirën e Tij në këtë muaj. Njashtu, në këtë muaj Allahu ua shlyen mëkatet dhe ua pranon lutjet. Allahu ju shikon se si bëni gara me njëri tjetrin (në vepra të mira) gjatë këtij muaji dhe krenohet para melaikeve. Paraqitni vetëm vepra të mira para Allahut (në këtë muaj), ngase nuk ka dyshim se i mjerë është ai që në këtë muaj i mohohet dhe nuk e kaplon mëshira e Allahut.

(Taberiu në librat e tij: Mu’xhemul Kebir, Mexhmu ez Zeuaid: 3/344, Shejh Albani e vlerësoi si daif në librin e tij daif tergib ue terhib: 592).

Pra, i dërguari, salAllahu alejhi ue selem, i përgëzonte shokët e tij në lidhje me ardhjen e këtij muaj të begatë. Njashtu, i njoftonte se në këtë muaj të begatë hapen dyert e Xhenetit, mbyllen dyert e xhehenemit dhe prangosen shejtanët.

Mirësinë e Allahut për arritjen e muajit të bekuar të Ramazanit , muslimani duhet ta shfrytëzojë sa më shumë në adhurimin e Allahut, kryerjen e veprave të mira dhe largimin nga veprat e këqija.

Vazhdon…..

Shejh Abdulaziz Ibën Bazi, rahimehullah.

Nga arabishtja : Suad B. Shabani

1. Allahu, xhele ue ala, ka thënë: “O ju që besuat, as pasuria juaj e as fëmijët tuaj të mos u shmangin prej adhurimit të Allahut” (Munafikun: 9).

Çdo gjë që të largon nga adhurimi i Allahut, qoftë edhe pasuria ose fëmijët, do të jetë mëkat për ty dhe argument kundër teje.

Tefsir Ibn Rexheb; 2/475

2. Allahu,- xhele ue ala!,- thotë: “Me të vërtetë, ata që prej frikës së madhe ndaj Zotit të tyre, frikësohen (nga dënimi i Tij), َdhe ata që besojnë në argumentet e Zotit të tyre, dhe ata që nuk i bëjnë shok Zotit të tyre, dhe ata që japin nga ajo që u është dhënë atyre, e zemrat e tyre janë të frikësuara, meqë do të kthehen te Zoti i tyre, – ata nxitojnë në vepra të mira dhe për to i kalojnë të tjerët.” (Muminun: 57-61).

Transmeton Imam Tirmidhiu nga Aisheja,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- e cila thotë: E kam pyetur pejgamberin,- alejhi selam në lidhje me këtë ajet: A janë këta njerëz që konsumojnë alkool, bëjnë imoralitet dhe vjedhin? Pejgamberi,- alejhi selam!,- tha: Jo, oj bija e Sidikut, por janë ata që agjërojnë, falen dhe japin sadaka, mirëpo ata frikësohen se ndoshta nuk u pranohen këto vepra tek Allahu, dhe këta nxitojnë drejt kryerjes së veprave të mira.”

(Shënon: Tirmidhiu- 4/12 (kapitulli i tefsirit), Ibn Maxhe – 4198, Hakimi – 2/394 (kapitulli i tefsirit dhe the zingjiri hadithit është sahih).

Edhe Dhehebiu është i këtij mendimi. Ky transmetim ka ndërprerje në zingjirin e transmetimit: shiko – Xhamiul usul: 2/254. Shejh Albani thotë se hadithi është sahih).َ

3. Bereqeti i leximit të Kur’anit: Njëri prej dijetarëve të selefit, ka thënë: “Nuk ndodh që dikush të ulet dhe të lexoj Kur’an e mos të qohet pastaj prej leximit të Kur’anit i shëndoshë apo i kthjellur. Por, nganjëherë një gjë e tillë nuk ndodh tek disa lexues të Kur’anit, por tek shumë prej tyre ndodh një gjë e tillë, pastaj e lexoi fjalën e Allahut: “Ne të shpallim Kur’anin që është shërim për besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u dhton tjetërpërpos dëshprim.” (Isra; 82).

Tefsir Ibn Rexheb, 1/639

4. Disa prej njerëzve (nga muslimanët) kur i dëgjojnë disa ajete Kur’anore, thonë: Këto ajete kanë zbritur për jobesimtarët ose munafikët (dyfytyrëshit) e jo për ne, muslimanët në përgjithësi. Edhe pse, për fat të keq ndoshta i tilli është i stërmbushur më cilësitë dhe veprat e atyre dy grupeve që u cekën më lartë. Pra, i tilli më shumë përngjanë me dy kategoritë e lartëpërmendura sesa me muslimanët. Allahu i Madhëruar, tërhjeq vërejtjen nga të tillët: “Dhe mos u bëni si ata që thanë: “Dëgjuam”, por nuk dëgjojnë.” (Enfal; 21).

Muhamed Rashid Rida Tefsirul Menar, 9/524

5. Me rastin e afrimit të muajit të Ramazanit, muslimani duhet ta meditojë këtë porosi Kur’anore, ku Allahu i Madhëruar, thotë: “E sikur të kishin dëshiruar ata të dalin, do të bënin për të ndonjë përgatitje.” (Teube: 46).

Dhe, prej përgatitjeve më të mëdha që mund t’i bëjë muslimani për muajin e bekuar të Ramazanit është pastrimi i denjë i zemrës së tij nga mëkatet dhe kërkimi i hallallëkut ndaj atyre që u ka hyrë në hak (pra njerëzve), qoftë me fjalë apo vepra.

Përndryshe, nëse nuk vepron kështu, frikësohemi se muslimani i tillë do të jetë pjesë e fjalës së Allahut, ku thotë: “…por Allahu nuk e pëlqeu ngritjen e tyre.” (Teube; 46).

Mos harroni, se Allahu, nuk i bënë padrejtësi askujt!

Shejh Dr. Omer el Mukbil

Burimi: albislam.com

Nga arabishtja: Suad Shabani

1. Allahu, xhele ue ala, ka thënë: “...e mëshira Ime ka përfshirë secilin send.”
(A’raf: 156).

Në mexhlisin e Simak Ibn Fadlit, rahimehullah, u shtrua pyetja se cila është gjëja më madhore?
Dikush nga njerëzit, tha: Qiejt dhe toka.
E më pas thanë: Po ti o Simak Ibn Fadël, çfarë mendon rreth kësaj çështje?
Ai tha: Nuk ka diçka më të madhe dhë më madhore se rahmeti (mëshira) e Allahut.

O Allahu im! Në mëshiro me mëshirën Tënde të gjerë!

Ed durur el menthur fi tefsiri bil me’thur; 3/571

2. Ibn Mes’udi, radijAllahu anhu, thotë:
I dërguari i Allahut, salAllahu alejhi ue selem, më tha: Më lexo Kur’an!
I thash: A të lexoj ty Kur’an, kurse ty të ka zbrit Kur’ani!
I dërguari i Allahut, tha: Dëshiroj ta dëgjoj leximin e Kur’anit nga të tjerët.
Ibn Mes’udi, thotë: Fillova ta lexoj suren Nisa, derisa arrita tek ajeti Kur’anor:
“Dhe si do të jetë gjendja e atyre (që nuk besuan), kur Ne do të sjelli dëshmitarë për çdo popull, e ty do të sjellim dëshmitarë mbi ata (që nuk besuan)?” (Nisa; 41)
Më tha, i dërguari i Allahut: Ndal, mjafton! I pash sytë e dërguarit të Allahut, ishin mbushur me lot.”
Buhariu dhe Muslimi
Dr. Mahmud Ibn Abdulxhelil Ruzin

3. Imam Kurtubiu, rahimehullah, ka thënë:
“Dijetarët kanë thënë: Obligohet që lexuesi i Kur’anit ta ketë prezente zemrën e tij dhe të meditoj ajetet Kur’anore gjatë leximit të Kur’anit, ngase ai po i lexon porositë e Allahut, porosi të cilat Allahu ia ka drejtuar robërve të Tij.
Përsëritja e ajeteve Kur’anore (një dy apo tre herë) dhe të qajturit gjatë leximit të Kur’anit është një gjë e pëlqyer.”

El Xhamiu Li Ahkamil Kur’an: 6/326

4. Imam Neveviu, rahimehullah, ka thënë:
“Disa njerëz nuk përfitojnë asgjë nga leximi i Kur’anit, ngase leximi i tyre është vetëm lëvizje e gjuhës dhe buzëve si dhe nuk depërton fare në zemër.
Andaj, ajo që kërkohet nga leximi i Kur’anit është meditimi rreth porosive të tij dhe depërtimi i leximit në zemër e jo vetëm lëvizja e gjuhës apo buzëve.”

Komenti i sahihut të Imam Muslimit nga Imam Neveviu; 3/293

5. Allahu, xhele ue ala, thotë: “Dhe ngutuni (me punë që meritoni) në falje mëkatesh nga Zoti juaj dhe për në një Xhennet, gjerësia e të cilit është si gjerësia e qiejve dhe e tokës, i përgatitur për të devotshmit.”
(Imran: 123).

Prej mirësisë së Allahut, xhele ue ala, ndaj robërve të Tij është se Allahu e krijoi Xhenetin e gjerë, saqë gjerësia e tij është sa gjerësia e qiejve dhe e tokës.
Njashtu, Allahu e bëri që Xheneti t’i posedoj tetë dyer, largësia mes derës së parë dhe të dytë është sa largësia e kalorësit e cili ecë dyzet vite, kështu është largësia edhe e dyerve të tjera mes njëra tjetrës.

Shejh Dr. Kasim Ibn Muhamed Tavashij
Burimi në gj. shqipe: albislam.com

Nga arabishtja: Suad Shabani

1. Dijetarët e selefit e kanë urrejtur që dikush të alivanoset apo të veprojë sjellje të çuditshme gjatë dëgjimit apo leximit të Kur’anit.

Sherh Sahih el Buhari, të Ibn Betalit; 11/282

2. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur Allahut” (Nisa; 80).

“O besimtarë, mos bëni asgjë para (se të orientoheni në udhëzimet e) Zotit dhe të dërguarit të Tij.” (Huxhurat; 1).

Ibn Abasi, radijAllahu anhu, ka thënë; ” mth, mos thuani asgjë që është në kundërshtim me Kur’anin dhe Sunetin.”

Kurtubiu, rahimehullah, ka thënë; “Dmth, mos bëni asgjë, qoftë fjalë apo vepër, përpos se duke qenë në përputhje me Kur’anin dhe Sunetin. Kush i jep përparësi fjalës së tij apo të dikujt tjetër para fjalës së pejgamberit,salAllahu alejhi ue selem, i tilli veçse i ka dhënë përparësi të tjerëve para Allahut në këtë rast. Ngase, i dërguari i Allahut nuk urdhëron diçka përpos se duke qenë i urdhëruar me të nga Allahu për një gjë të tillë.”

3. Allahu, xhele ue ala, thotë; “O ju që besuat, ruane veten dhe familjen tuaj prej zjarrit, lënda djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët. Atë (zjarrin) e mbikëqyrin engjëjt të rreptë e të ashpër që nuk e kndërshtojnë Allahun për asgjë që Ai i urdhëron dhe punojnë atë që janë të urdhëruara.” (Tahrim: 6).

Zerkeshiu, rahimehullah, thotë; “Çdonjëri prej neve e ka për obligim të kujdeset për familajrët e tij. Të kujdeset që ata të falin pesë kohët e namazit, të agjërojnë ramazanin, t’ia mësoj atyre urdhërat dhe ndalesat e Allahut. T’ua mësoj atyre pastërtinë nga xhenabeti, hajzi dhe nifasi. Pra, çdonjëri prej neve duhet të jetë syçel dhe i kujdesshëm me familjarët e tij.”

El Burhan Fi ulumil Kur’an; 2/84

4. Zerkeshiu, rahimehullah, thotë; “Nëse besimtari lexon ajetin ku Allahu thërret ata që kanë besuar: “O ju të cilët keni besuar.”

Është mirë të ndalet dhe të shikoj se nëse Allahu urdhëron diçka të veprohet, nëse ka qenë më herët prej atyre që ka vepruar atë që ka kërkuar Allahu, atëherë le ta falënderon Allahun për këtë mirësi, e nëse nuk ka qenë prej atyre që ka vepruar, le të pendohet tek Allahu dhe të punoj nga ky moment. Ose, nëse e sheh se Allahu ka ndaluar ndonjë gjë, nëse ka qenë prej atyre që nuk e ka vepruar atë mëkat, le tê falënderon Allahun, por nëse ka qenë prej atyre që ka vepruar mêkatin në fjalê, le të pendohet nga ai mëkat dhe të mos e përsëris më nga ky moment.”

El Burhan Fi ulumil Kur’an; 2/83

5. Zerkeshiu, rahimehullah, thotë; “Besimtari duhet ta angazhoj zemrën e tij që të meditoj atë që lexon nga Kur’ani, t’ia dij kuptimin çdo ajeti që lexon, mos të kaloj tek ajeti i radhës pa e kuptuar ajetin paraprak. Nëse lexon ajetin në të cilin përmendet mëshira e Allahut, le të ndalet dhe të gëzohet dhe ta falënderoj Allahun dhe ta kërkoj xhenetin nga Ai. Nëse lexon ajetin ku përmendet dënimi i Allahut, le të ndalet dhe nëse e sheh se është fjala për pabesimtarët, le të falëndron Allahu që e ka begatu me iman (besim, islam), po nëse e sheh se ajeti në fjalë është kërcënim edhe për besimtarët e dobët, le të kërkoj nga Allahu që ta ruaj nga zjarri i Xhehenemit.”

El Burhan Fi ulumil Kur’an; 2/82

Burimi; albislam.com

Nga arabishtja; Suad Shabani

1. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Dhe që u falin (të keqen, gabimet) njerëzve.” (Al Imran; 134)

Ai që ua fal njerëzve gabimet, ndjen në veten e tij kënaqësi dhe lumturi si dhe i tilli e pastron zemrën në këtë rast nga mllefi dhe hasedi (smira). I tillë ishte babai jonë, Ibrahimi, alejhi selam, Allahu tha për të; “Kur Zotit të vet(Ibrahimi) iu bind me zemër të pastër.” (Safat; 84).

Njashtu, i dërguari i jonë i fundit, Muhamedi, salallahu alejhi ue selam, nuk kishte në veten e tij mllef, xhelozi, hidhërim për askë, Allahu e ngriti në grada të larta të moralit, tha Allahu; ” Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!” (Kalem; 4 ).

Shejh Dr. Nasir el Omer

2. Transmetohet nga Hisham Ibn Hasan, se ka thënë; E pyeti dikush Aishen, , radijAllahu anhuma, se disa njerëz kur ndëgjojnë leximin e Kur’anit u bie të fikët. Aisheja, tha; Libri i Allahut (Kur’ani) është i pastër dhe i ndershëm nga këto veprime, nuk ndodh që nga leximi i tij të humben mendjet e burrave. Mirëpo, ashtu siç ka thënë, Allahu; “…që prej (dëgjimit të) tij rrënqethen lëkurat dhe zemrat e tyre.” (Zumer; 23).

E ka nxjerr Ebu Ubejdi në el Fedail: 16/2, me nr.374

3. Transmetohet nga Urve Ibn Zubjeri, rahimehullah, se ka thënë; E pyeta gjyshën time, Esmën, radijAllahu anhuma, se çfarë vepronin shokët (sahabët) e pejgamberit, salAllahu alejhi ue selem, kur lexonin Kur’anin apo kur u lexohej atyre Kur’an? Ajo më tha; Ata vepronin (ishin) mu ashtu siç i ka përshkruar Allahu në Kur’an; “Lotonin sytë e tyre dhe rënqetheshin zemrat dhe lëkurat e tyre“. I thash Esmës; Të pyeta, ngase po shoh njerëz që nëse dëgjojnë leximin e Kur’anit u biu të fikët dhe veprojnë sjellje të çuditshme ! Esma, më tha; Kërkoj mbrojtjen e Allahut prej djallit (shejtanit) të mallkuar.

Tefsiri i Ibn Ebi Hatim; 10/3249, Tefsiri i Kurtubiut; 15/212

4. Transmetohet nga Ikrime, se e pyeti dikush Esmën, se a kishte nga selefi (të parët, sahabët) që alivanosej nga frika ndaj Allahut? Esma, tha; Jo, porse kishte prej tyre që qanin shumë prej frikës.

E ka nxjerr Ebu Ubejdi në El Fedail, 15/2, me nr.373

5. Transmetohet nga Ibn Omeri, radijAllahuma, se një ditë kaloi rrugës dhe e vërejti një njeri nga banorët e Irakut se kishte rënë në tokë dhe njerëzit ishin tubuar rreth tij. Ibn Omeri, i pyeti; Çfar ndodhi me këtë njeri!? Ata i thanë; Nëse i lexon dikush Kur’an apo lexon vetë ose nëse përmendet Allahu, i tilli alivanoset dhe bie për toke prej frikës nga Allahu. Ibn Omeri, tha; Pasha Allahun, edhe ne i frikësohemi Allahut, mirëpo nuk biem për toke, nuk alivanosemi dhe nuk bëjmë sjellje të quditshme.

E ka nxjerr Ebu Ubejdi në El Fedail; 10/2, me nr.372, zingjiri i këtij transmetimi është i saktë

Burimi; albislam.com

Nga arabishtja; Suad Shabani

1. Ji i paluhatshëm në lutjet e tua drejtuat Allahut si dhe kërko shumë nga Ai! Lutja e Musait, alejhi selam, drejtuar Allahut, xhele ue ala; “Dhe më lehtëso në këtë punë timen!” (Ta’ha; 26).

Musai, alejhi selam nuk kërkoi nga Allahu vetëm lehtësimin e thirrjes në Islam të Fir’aunit, por kërkoi njëkohësisht lehtësimin e të gjitha çështjeve të jetës së tij.

Dr. Abdullah BelKasim

2. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, drejtojuni All-llahut dhe të Dërguarit.” (Nisa; 59).

Ky ajet është argument se shpallja (vahji) është e përkryer dhe gjithëpërfshirëse, po mos të ishte e tillë nuk do na urdhëronte Allahu t’i kthehemi asaj kur kemi mospajtime. Pra, kthyerja tek shpallja (Kur’ani dhe Suneti) për zgjidhjen e mospajtimeve ngërthen në vete dobi të mëdha.

Dr. Abdurrahman Shihri

3. Ka mundësi ata që e urrejnë hakun (të vërtetën) angazhohen të të pengojnë që t’i të stagnosh në arritjen e cakut(suksesit) dhe ta mbash kokën kthyer mbrapa duke i shikuar fjalët dhe kurthat e tyre. Allahu, xhele ue ala, i ka thënë pejgamberit të tij, Lutit, alejhi selam; “Ti ec me familjen tënde pasi të kalojë një pjesë e natës dhe rri pas tyre (që të mos frkësohen) dhe asnjëri prej jush të mos kthejë mbrapa (për të shikuar) dhe shkoni andej kah urdhëroheni.” (Hud; 81).

Shejh Dr. Su’ud esh Shurejm (Imami Qabes)

4. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Ata thanë: “O shuajb, a namazi yt po të thotë të na urdhërosh që ta braktisim atë që adhuruan prindërit tanë.” (Hud; 87).

Sikurse njerëzit e tillë e kishin vërejtur se Shuajbi, alejhi selam, nuk kishte kryer ndonjë vepër më shumë (më shpesh) se faljen e namazit, andaj populli i tij e veçoi përmendjen e namazit kur iu drejtuan Shuajbin, alejhi selam.

Dr. Abdurrahman esh Shihrij.

5. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Ata përgënjeshtruan të vërtetën kur ajo u erdhi dhe ata janë në gjendje të luhatshme.” (Kaf; 5).

E luhatshme, dmth; E përzier, e mjegulluar, jo e qartë. Çdo njeri që refuzon pranimin e hakut (të vërtetës) në fillim, le ta dinë se në të ardhmen do të sprovohet me dyshime dhe luhatje në pranimin e hakut.

Shejh Ibn Uthejmini në tefsirin e tij; Tefsiri i sures Kaf; fq.75

Burimi: albislam.com

Nga arabishtja: Suad Shabani