Arhiva MujoreAugust 2014

0 4012

Pyetja: Cili është shkaku i zbritjes së sures “Kafirun” dhe cili është tregimi rreth kësaj sure?

Përgjigjje: Falënderimi i takon Allahut…

Shkaku i zbritjes së kësaj sure është se kurejshët i propozuan të dërguarit salAllahu alejhi ue selem të adhurojnë Allahun e Lartësuar e të pranojnë atë me të cilën ai është dërguar me kusht nëse (myslimanët) marrin pjesë në adhurimin e zotave të tyre të pavërtetë në një kohë të caktuar prandaj zbriti kjo sure që ndaloi gjitha bisedimet të cilat nuk të shpijnë në realizimin e teuhidit (monoteizmit) të plotë të Allahut, Zotit të botëve.

Nga Ibn Abasi radijallahu anhuma transmetohet se kurejshët i premtuan të dërguarit të Allahut salAllahu alejhi ue selem se do t’i japin pasuri e të bëhet njeriu më i pasur në Meke, ta martojnë me atë që dëshiron prej grave, të shkelin të kaluarën andaj  i thanë: kjo është për ty o Muhamed prej nesh, ndalu nga fyerja e zotave tanë, mos i përmend për keq, e nëse nuk vepron atëherë ne të propozojmë një pikë, që për ty dhe për ne do të ketë pajtim. Tha: cila është ajo? Thanë: Të adhurosh zotat tanë një vit, Latin e Uzanë e ne të adhurojmë Zotin tënd një vit. Tha: Të shikoj se çfarë më vije nga Zoti. I erdhi shpallja nga pllaka u ruajtur: “Thuaj: O ju jobesimtarë!”, dhe Allahu zbriti “Thuaj: “O ju injorantë, a mos më thirrni të adhuroj tjetër, në vend të Allahut?”” deri në ajetin “Prandaj, vetëm Allahun adhuroje dhe bëhu mirënjohës!””.[1]

Ngjashëm me këtë, tregimin e përmend edhe Said ibn Mina dhe Sujuti, Allahu i mëshiroftë, në librat e tyre.

Ndërsa kuptimin e ajetit e përmend Ibn Xherir Taberi, Allahu e mëshiroftë, i cili ka thënë: “Allahu i Madhëruar i thotë të dërguarit salallahu alejhi ue selem, ndërsa mushrikët prej popullit të tij i kishin propozuar që ta adhurojnë ata Allahun një vit, e i dërguari salAllahu alejhi ue selem t’i adhurojë zotat e tyre një vit, e Allahu zbriti përgjigjen për këtë: “Thuaj” O Muhamed atyre paganëve të cilët të pyesin për adhurimin e zotave të tyre gjatë një viti, që ata të adhurojnë Zotin tënd një vit, “O ju jobesimtarë” në Allahun, “Unë nuk adhuroj atë që ju adhuroni” tani prej zotave, idhujve “As ju nuk jeni adhurues të Atij që unë adhuroj” tani “A un nuk jam adhurues” në të ardhmen “atë që ju adhuruat” në të kaluarën “as ju nuk jeni adhurues” në të ardhmen asnjëherë “i Atij që unë adhuroj” tani dhe në të ardhmen.

Kjo u tha kështu pasi që fjalët e drejtuara nga ana e Allahut ishin për të dërguarin salAllahu alejhi ue selem për ata persona të caktuar prej paganëve. Ai është i dijshëm se ata nuk do të besojnë asnjëherë. Kjo iu tha atyre më herët nga dituria e Tij e mëhershme, e urdhëroi të dërguarin salallahu alejhi ue selem që t’ua humb shpresat në atë që ata lakmonin dhe shprehnin vetë ata, dhe se kjo gjë nuk ndodhë as prej tij e as prej tyre në çfarëdo kohe, edhe i dërguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem u dëshpërua se do të lakmonin besimin dhe se do të shpëtojnë ndonjëherë, ashtu edhe ndodh nuk shpëtuan, saqë disa prej tyre u vranë me shpatë ditën e Bedrit, e disa tjerë u shkatërruan më parë si jobesimtarë. Sikur që kemi thënë ne, thanë edhe shpjeguesit e Kuranit dhe u transmetuan fjalët prej të parëve tanë”. (Përfundo. Nga libri “Xhamiu Bejan” 24/702)

Allahut i takon dija absolute.

Përktheu: Shpend Zeneli

Islamqa.info / albislam.com

[1] E ka shënuar ibn Ebi Hatim në tefsirin e tij 10/3471, Taberiu në librin “Xhamiu Bejan” 24/703 dhe Taberani në librin “Muaxhem Sagir” 751. Që të gjitha nga Ebu Halef Abdullah ibn Isa Hazazi el Hadadi, nga Davud ibn Ebi Hind, nga Ikrime nga ibn Abasi radijallahu anhuma.

0 5104

Pyetja: Disa njerëz e lidhin faktin që i dërguari salAllahu alejhi ue selem nuk ka vrarë pos një njeriu gjatë jetës së tij me ajetin Kuranor “E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat”, a mund të ndërlidhet me këtë ajet?

Përgjigjja: Falënderimi i takon Allahut…

Së pari: Allahu thotë: “E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat”, dijetarët kanë mendime të ndryshme rreth kuptimit të fjalës (për të gjitha botërat), për të cilët është i dërguar Muhamedi, salAllahu alejhi ue selem mëshirë për ta.

Ibn Xheriri Allahu e mëshiroftë ka thënë: Allahu i thotë të dërguarit Muhamed salAllahu alejhi ue selem: Dhe, ne të kemi dërguar tek krijesat tona vetëm si mëshirë për ata që të kemi dërguar”.

Më pas, komentatorët e Kuranit kanë divergjenca rreth kuptimit të këtij ajeti, a është për qëllim i gjithë njerëzimi, besimtarët prej tyre dhe jobesimtarët? Apo ka për qëllim vetëm besimtarët e jo edhe jobesimtarët?

Disa prej tyre kanë thënë: ka për qëllim të gjithë njerëzit, besimtarë dhe jobesimtarë.

Ibn Abasi radijAllahu anhu ka thënë: “Kush ka besuar Allahun dhe Ditën e Kiametit atij i takon mëshira në këtë botë dhe botën tjetër, e kush nuk ka besuar Allahun  dhe të dërguarin e Tij amnistohet nga poshtërimi dhe shkatërrimi që ka goditur umetet e mëhershme”.

Disa të tjerë kanë thënë: Ka për qëllim vetëm besimtarët dhe jo të tjerët.

Mendimi më i saktë është thënia që është transmetuar nga ibn Abasi se Allahu e dërgoi Muhamedin salAllahu alejhi ue selem mëshirë për gjithë njerëzit, besimtarë dhe jobesimtarë. Allahu me të i udhëzoi besimtarët, dhe me besim në të dhe të vepruarit sipas asaj me të cilën erdhi nga Allahu e fut në xhenet. Ndërsa për jobesimtarin Allahu e largon prej tij dënimin e afërt që iu vinte popujve që përgënjeshtruan të dërguarit e tyre më parë.” Shkurtimisht nga Tefsiri i Taberiut 18/551-552.

Ibn Haxher Hejthemi Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Dërgimi i tij, salAllahu alejhi ue selem, është mëshirë po edhe për armiqtë e tij, nga aspekti i mos shpejtimit të dënimit për ta”.

Ajo që e qartëson këtë mëshirë gjithëpërfshirëse me dërgimin e pejgamberit tonë Muhamed salAllahu alejhi ue selem, është fjala e Allahut: “(Kujtoje) kur, ata thanë: “Zoti ynë, nëse ky (Kur’ani) është e Vërtetë e zbritur prej Teje, lësho mbi ne gurë si shiu nga qielli, ose dërgona ndëshkimin e dhembshëm! Perëndia nuk i ndëshkon ata, derisa ti je në mesin e tyre; dhe Perëndia nuk i ndëshkon, nëse ata kërkojnë falje” Enfal 32-33.

Shejh Muhamed Rashid Rida Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Nuk është dëshirë e as vepër e Allahut të Madhëruar, as nga mëshira dhe urtësia e Tij, që ti dënojë ata kur ti je në mesin e tyre o i dërguar, por Ai të dërgoi mëshirë për gjithë njerëzimin, bekim e jo dënim e zemërim, bile nuk është nga zakoni gjithashtu ti dënon të tillët prej përgënjeshtruesit të pejgambereve, kur ata ishin ende pranë tyre, por i nxirrte ata së pari, sikur që ka thënë ibn Abasi”. Përfundoi nga tefsiri ElMenar 9/545.

Medito rreth qëndrimit të jashtëzakonshëm i të dërguarit salAllahu alejhi ue selem, të cilin e kishin përgënjeshtruar banorët e Taifit, e plagosën shumë, e ai po i thirrte që ta besojnë Allahun Një, e nuk kërkonte prej tyre gjë tjetër.

Transmeton Buhariu (3231) dhe Muslimi (1795) se Aisheja radijallahu anha, gruaja e të dërguarit salAllahu alejhi ue selem kishte pyetur të dërguarin salAllahu alejhi ue selem: A ke pasur ndonjë ditë më të vështirë se sa dita e Uhudit? Tha: “Kam përjetuar prej popullit tënd atë që përjetova! Por më së rëndi që përjetova prej tyre ishte ditën e Akabes, kur dola para Ibn Abdi Jalila ibn Abdi Kulal, e nuk mu përgjigj në atë që unë desha, u largova i brengosur në fytyrë, duke vazhduar të eci dhe nuk pushova derisa e pashë veten në Karn Thealib. Aty ngrita kokën nga qielli dhe, papritur pashë një re që më bënte hije dhe sipër së cilës ndodhej Xhibrili alejhi selam! Ai më thirri dhe më tha: ‘Allahu e ka dëgjuar fjalën që të ka thënë ty populli yt dhe si të janë përgjigjur ty. Tashmë Allahu të ka dërguar melekun e maleve, kështu që mund ta urdhërosh atë t’u bëjë atyre njerëzve çfarë të duash ti! Meleku i maleve më thirri, më përshëndeti dhe më tha: ‘o Muhamed! Më urdhëro ç’të duash! Nëse do, unë i bashkoj të dy malet (e luginës) dhe ua hedh atyre përsipër/ Ndërsa Pejgamberi alejhi selam. tha: “Jo, por shpresoj se Allahu do të nxjerrë nga pasardhësit e tyre fëmijë, të cilët do të adhurojnë Allahun Një e të Vetëm duke mos i vënë Atij shokë në adhurim, duke mos adhuruar tjetër përveç Atij”.

Së dyti: Shumë prej dijetarëve kanë përmendur se i dërguari salAllahu alejhi ue selem nuk ka mbytur me dorën e tij pos Ubej ibn Halefin, e vrau ditën e Uhudit.

Shejh Islam ibn Tejmije Allahu e mëshiroftë ka thënë: “I dërguari salAllahu alejhi ue selem ishte njeriu më i përsosur në trimëri, e cila gjë është e synuar tek prijësit e luftërave, dhe nuk ka vrarë me dorën e tij pos Ubej ibn Halefin, e vrau ditën e Uhudit, dhe nuk ka vrarë askënd para ose pas vrasjes së atij”. Përfundoi nga libri “Minhaxh Nubuve” 8/57.

Ndoshta Allahu ka dëshiruar që ky njeri i keq të ketë dënimin më të dhembshëm, e i ka caktuar atij të vritet nga dora e të dërguarit salAllahu alejhi ue selem, ngase ishte prej armiqve më të mëdhenj i tij dhe fesë islame. Imam Buhariu transmeton se ibn Abasi radijAllahu anhu ka thënë: “Hidhërimi i Allahut shtohet mbi atë që e ka vrarë një pejgamber, hidhërimi i Allahut shtohet mbi atë që ka gjakosur fytyrën e të dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem”. (4076)

Imam Ahmedi transmeton nga ibn Mesudi radijallahu anhu se i dërguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Njerëzit që më së shumti do të dënohen ditën e Kiametit janë: njeriu që është  vrarë nga një pejgamber, apo ka vrarë pejgamber, prijësi në devijim dhe skulptorët (piktorët)”. Albani, Allahu e mëshiroftë, e ka vlerësuar të mirë (hasen) në librin e tij.

Së treti: Padyshim se i dërguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem edhe pse nuk ka vrarë me dorën e tij fisnike pos këtë njeri të keq, ai është i cili urdhëroi për luftë dhe nxiti besimtarët në të. Nuk ka kundërshtim mes lejimit dhe nxitjes për luftë dhe të ketë vrarë këtë person apo dikë tjetër, nuk ka kundërshtim mes gjithë asaj dhe fjalës së Allahut “E, Ne të dërguam (ty o Muhamed) vetëm si mëshirë për gjitha botërat-njerëzimit” Sepse Allahu me të vërtetë e dërgoi atë që ti nxjerr njerëzit nga errësirat në dritë, ti drejton në rrugën e drejtë, të fillon luftën në rrugën e Allahun, dhe vrasjen e armiqve të Tij të cilët dëshirojnë të shuajnë dritën e Allahut e të bëjnë ngatërresa në tokë dhe dëshirojnë ta shtrembërojnë atë.

Allahu i Madhëruar thotë: “O Pejgamber! Lufto kundër mohuesve dhe hipokritëve, dhe bëhu i ashpër ndaj tyre! Strehimi i tyre është skëterra, e ky është vendbanim i shëmtuar”. Teube 73.

O Pejgamber! Nxiti besimtarët për luftë”Enfal 65.

Lufta në rrugë të Allahut dhe luftimi i armiqve të Allahut ishte një prej shkaqeve më të mëdha për përhapjen e fesë dhe nxjerrjen e njerëzve nga errësirat e kufrit në dritën e imanit, e kjo është mëshira më e madhe që u ka arritur njerëzve: ti shpëtojë Allahu nga mosbesimi në besim, nga errësirat në dritë.

Për shkak madhështisë së kësaj mëshire, prej nga nuk e ndjejnë njerëzit e as që e paramendojnë, është habitur Zoti i botëve, Ebu Hurejra radijAllahu anhu ka thënë: Kam dëgjuar të dërguarin e Allahut salAllahu alejhi ue selem duke thënë: “Është çuditur Zoti ynë aze ve xhel nga njerëzit që udhëhiqen për në xhenet të prangosur”. E transmeton Buhariu 3010.

Në komentin e fjalës së Allahut: “Ju jeni njerëzit më të mirë nga i gjithë populli që janë paraqitur ndonjëherë” Ebu Hurejra radijAllahu anhu ka thënë: “Njerëzit më të mirë për njerëzit, i sjellin ata me pranga në fyt derisa të hynë në xhenet”. E transmeton Buhariu 4557.

Islamqa.info / albislam.com

Përktheu: Shpend Zeneli

0 5570

Taha dhe Jasin a janë emra të pejgamberit, salAllahu alejhi ue selem?

Përgjigje:  Falënderimi i takon Allahut….

Taha dhe Jasin nuk janë emra të Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem, por janë prej shkronjave të ndërprera me të cilat fillojnë disa sure të Kuranit Fisnik, që aludojnë në mrekullinë e Kuranit, dhe se janë të njëjtat shkronja me të cilat flasin arabët, megjithatë nuk arritën të sjellën diç të tillë, që tregon se është i zbritur nga Allahu i Madhëruar.

Shejh S’adij, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Taha, është prej shkronjave të ndërprera, me të cilat fillojnë shumë prej sureve, dhe nuk është emër i të Dërguarit, salAllahu alejhi ue selem”.

Shejh ibn Bazi Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Taha dhe Jasin nuk janë prej emrave të pejgamberit, salAllahu alejhi ue selem, në thënjen më të saktë të dijetarëve, por janë shkronja të ndërprera në fillim të sureve si për shembull, Sad, Kaf, Nun, etj”.  (Mexhmu Fetava 18/54)

Allahu e di më së miri

Burimi: albislam.com

Përktheu: Shpend Zeneli

0 6304

Pyetje: Çka është dispozita e demokracisë, si dhe të punuarit, pra të kesh post në parlamentin e Parisit, ose të punosh në ndonjë punë tjetër në pushtetin demokratik? Si dhe çka është dispozita zgjedhjes apo votimit të ndonjë personi në rrugë demokratike?

Përgjigje: Falënderimi i takon Allahut …

Një: Demokracia është sistem tokësor, që do të thotë gjykim i popullit për popullin, me këtë është në kundërshtim të Islamit, sepse gjykimi i takon vetëm Allahut të Lartësuar, andaj nuk lejohet ti jepen kompetencat e ligjvënies dikujt nga krijesat pa marrë parasysh kush është ai.

Në librin “ Meusuatu edjan vel-medhahibul-muaser” (2/1066,1067) qëndron: “Nuk ka dyshim se sistemi demokratik është një nga llojet e shirkut bashkëkohor, në respektim, nënshtrim, ose në ligjvënie, duke e hedhur gjykimin e Krijuesit absolut dhe dhënien e kësaj kompetence dikujt nga krijesat, Allahu i Lartësuar thotë: “Ata që ju adhuroni përveç Allahut, nuk janë tjetër vetëm se emra që i pagëzuat ju dhe prindërit tuaj. Allahu nuk shpalli ndonjë fakt për ta, vendimi (në çështjen e adhurimit) nuk i takon kujt, pos Allahut, e Ai urdhëroi të mos adhuroni tjetër vetëm se Atë. Kjo është feja e drejtë, por shumica e njerëzve nuk e dinë.” (Suretu Jusuf,ajeti : 40) Po ashtu Allahu thotë: “Gjykimi i takon vetëm Allahut.” (Suretu Enam, ajeti : 57)

Detajet në këtë kontekst i kemi shpjeguar në : “Seancën Nr: 98134 islam-qa”

Dy: Kush e din së çfarë sistemi është demokracia dhe dispozitën e saj, e pastaj kandidon veten e tij apo dikë tjetër duke qenë i pajtuar me këtë sistem, ky njeri është në rrezik të madh, ngase sistemi demokratik është në kundërshtim me Islamin ashtu siç u cek më parë.

Ndërsa ai i cili del kandidat ose si votues në këtë sistem, me qëllim që të futet në atë ndejë dhe ti kundërshton ata, me argumente si dhe duke u munduar ta zvogëlojë sherrin dhe dëmin sa ka mundësi, që të mos e shfrytëzojnë këtë ambient njerëzit e këqij ose ateistët të cilët bëjnë shkatërrim në tokë, të cilët ua prishin dunjanë njerëzve dhe fenë e tyre, prandaj kjo çështje është punë ixhtihadi, krejt varret nga dobia që pritet pas saj. Derisa disa prej dijetarëve e shohin se pjesëmarrja në zgjedhje është obligim.

Kur është pyetur shejh Muhamed ibn Uthejmini Allahu e mëshiroftë për dispozitën e votimeve, është përgjigjur: “Unë e shoh se votimi është vaxhib (obligim), duhet ta votojmë atë të cilin e shohim se ka hajr prej tij, sepse po që se njerëzit e mirë rrinë indiferent, atëherë kush do e zë vendin e tyre? Atëherë sigurisht vendin e tyre do ta zënë njerëzit e këqij, ose njerëz pasiv që as bëjnë mirë e as keq, të cilët i ndjek çdo grindavec, prandaj duhet ta zgjedhim dikë të cilin e shohim se është i mirë.

Në qoftë se dikush thotë: E zgjodhëm një mirëpo ata të parlamentit e fituan atë.

Themi: Kjo nuk prish punë, pasi që këtij njëshit po i dha Allahu bereqet kur i jepet mundësia të fol për realitetin në atë kuvend e patjetër të ketë ndikim nga ai, mirëpo ajo çka na mungon neve është sinqeriteti me Allahun, çdoherë mbështetemi në çështjet material të prekshme dhe nuk shikojmë në fjalën e Allahut të Madhëruar … andaj voto atë në të cilin mendon se ka hajr dhe mbështetu në Allah.” (Likaat babul-meftuha, shiriti 211- II)

Komisioni i përhershëm për fetva është pyetur: “A lejohet të votojmë në zgjedhje dhe të kanditojmë dikend në to?

U përgjigjën si në vijim: “Nuk lejohet muslimanit të del si kandidat në një qeveri që nuk gjykon me ligjin e Allahut, si dhe nuk punon me sheriat, po ashtu nuk i lejohet muslimanit të votojë për kësi qeverish, përpos rastit kur kandidati është musliman si dhe votuesit shpresojnë se me hyrjen e tyre në këto zgjedhje do ta kthejnë gjykimin me ligjin e Allahut sheriatin islam, ndërsa këtë punë e marrin si mjet për të arritur tek marrja e sistemit, si dhe gjithashtu ai i cili hyn si kandidat në këto poste të mos bën punë që bien ndesh me sheriatin islam “.

Shejh Abdulaziz ibn Baz , shejh Abdurezak Afifi, shejh Abdullah ibn Gudejan, shejh Abdullah ibn Kuud”. (Fetava lexhnetu daime , 23/406,407)

Po ashtu janë pyetur: “Siç e dini tek ne në Algjeri ka të quajturat ”zgjedhje ligjore” ndërmjet tyre ka edhe parti që thirrin në gjykimin islam, ndërsa disa tjera nuk e duan gjykimin islam. Çfarë është dispozita e kandidatit që është kundër sistemit islam ?

U përgjigjën: “Muslimanët e kanë obligim që në vendet ku nuk gjykohet me sheriatin islam, ta japin mundin e tyre maksimal që ta sjellin sistemin islam në gjykim, si dhe të bëhen një dorë me partinë e cila njihet që do të gjykojë me sheriatin islam, ndërsa ndihma ndaj atyre që thërrasin në moszbatimin e sheriatit islam nuk lejohet, mirëpo personin në fjalë e çon në kufër bazuar në fjalën e Allahut ku thotë: “(Ta zbritëm) Që edhe ti të gjykosh me atë që të zbriti Allahu, e mos ndiq dëshirat e tyre dhe ruaju rrezikut të tyre që të mos të shmangin nga një pjesë e asaj që ta zbriti Allahu. Nëse ata refuzojnë (gjykimin tënd), ti dije se Allahu ka për qëllim t’i ndëshkojë për disa mëkate të tyre. Në të vërtetë, një shumicë e njerëzve janë jashtë rrugës. A thua mos po kërkojnë gjykimin e kohës së injorancës, po për një popull që bindshëm beson, a ka gjykim më i mirë se ai i Allahut?” (Suretu Maide, ajetet: 49-50). Për këtë arsye kur Allahu ka sqaruar se bën kufër ai i cili nuk gjykon me ligjin e Allahut po ashtu ka urdhëruar të ruhemi që të mos ju ndihmojmë atyre e as ti marrim për miq, gjithashtu ka urdhëruar që besimtarët ta kenë frikë Allahun realisht, ku Allahu thotë: “O ju që besuat! Mos i merrni për miq ata të cilëve u është dhënë libri para jush edhe as jobesimtarët që me fenë tuaj tallen dhe luajnë. Kini drojë Allahun po qe se jeni besimtarë”. (Suretu Maide, ajeti :57)

Allahu jep sukses, përshëndetjet dhe mëshira e Allahut qoftë mbi pejgamberin tonë Muhamedin familjen e tij shokët e tij dhe paqja ”.

“Lexhneti daime lil-buhuthil-ilmije vel-ifta”

(Shejh Abdulaziz ibn Abdullah ibn Baz , shejh Abdurezak Afifi, shejh Abdullah ibn Gudejan, 1/373).

Allahu e di më së miri

Burimi: albislam.com

Përktheu: Nexhat Ceka

0 3157

Pyetje: Disa myslimanë të cilët jetojnë në shtetet jo islame dëshirojnë ta dinë se vallë a lejohet të marrin pjesë në zgjedhje dhe t’ua japin votën partive jo islame. Ata thonë se disa parti të caktuara do t’ju ndihmojnë myslimanëve po që se fitojnë në zgjedhje.

 

Përgjigje: Falënderimi i takon Allahut…

Kjo çështje është nga meselet në të cilat fetfaja dallon në gjykimin për të, varësisht nga koha, vendi dhe situata, andaj në këtë çështje nuk jepet gjykimi në përgjithësi në të gjitha vendet në të gjitha rastet ose rastet të pritura.

Në disa raste kjo formë votimi nuk ia vlen kur myslimanët nuk kanë kurrfarë dobie, ose myslimanët nuk janë faktorë me votën e tyre, ose kur pjesëmarrja e tyre ose mospjesëmarrja në zgjedhje nuk ruan kurrfarë roli, i njëjtë është rasti kur të dy partitë që janë për tu zgjedhur kanë qëndrime të këqija për myslimanët…

Ndonjëherë dobia sheriatike çon deri tek votimi, shikuar në aspektin zvogëlimit të sherrit ose zvogëlimit të dëmit, siç është rasti kur kandidatët janë jomysliman, mirëpo kur ndodh që njëri më pak i armiqëson myslimanët nga tjetri, si dhe myslimanët janë faktorë për zgjedhjen e tij, atëherë në këtë rast nuk prishë punë po që se votojnë myslimanët.

Sidoqoftë kjo është një nga meselet ixhtihadije (çështje e paprerë) e ngritur mbi rregullën “dobitë dhe dëmet”, ku në kësi raste duhet t’ju referohemi dijetarëve të cilët i njohin rregullat e kësaj bazë, si dhe t’jua tregojnë këto çështje në detaje, duke përfshirë gjendjen e shtetit në të cilën jetojnë komunitetin mysliman dhe kanunet e atij vendi, gjendjen e kandidatit, si dhe rëndësinë e votimit dhe dobinë nga ajo e të ngjashme.

Andaj të mos keqkuptojë dikush se ai i cili e lejon të votohet është i kënaqur me kufër dhe e ndihmon atë, mirëpo ai një gjë të tillë e bën për të mirën e myslimanëve e jo nga shkaku se e do kufrin apo pasuesit e saj, sepse myslimanët janë gëzuar me fitoren e romakëve ndaj persianëve, njashtu siç janë gëzuar myslimanët me fitoren e Nexhashiut në Etiopi, kur dikush dëshiroi t’ia merr pozitën atij, një gjë e tillë është e njohur në sire (biografinë e Pejgamberit alejhi selam) ndërsa ai i cili e sheh të mos voton nga devotshmëria një gjë e tillë i lejohet dhe Allahu e di më se miri

Përktheu: Nexhat Ceka .

www.islamqa.com / albislam.com

0 3027

Pyetje: Në një shtet ku gjykohet me ligje tjera pos ligjit islam a lejohet që myslimanët, në rast kur ndodh ndonjë padrejtës,i të kërkojnë gjykimin me ato ligje për të arritur të drejtat e tyre?

Përgjigje: Po lejohet, në qoftë se nuk mund të arrijnë deri tek e drejta e tij vetëm se në këtë mënyrë, pra nuk ka gjë në këtë. Mirëpo,nijeti i tij kur gjykohet tek ata nuk duhet të jetë ashtu sikur gjykohet me sheriat sepse në rastin e dytë duhet patjetër t’i nënshtrohet  dhe e ka obligim ta pasojë vendimin e sheriatit. Shembull për këtë është kur dikush shkon tek ata që gjykojnë me ligj tjetër pos sheriatit, pra në polici për të kërkuar të drejtën e tij nëse dikush I ka vjedhur pasurinë.

Përktheu: Nexhat Ceka

Burimi: albislam.com

0 3041

Pyetja : Cili është vendimi i sheriatit për një mysliman që njeh fenë e tij mirë, të hyjë në parlament apo të mundohet të hyjë në parlament, në shtetet e mosbesimtarëve?

Përgjigja: Në qoftë se hyn në parlament që t’ju ndihmojë atyre në shtrembësi (batil) kjo është haram. Mirëpo po qe se hyn në parlament që ta ngrit zërin e  myslimanëve apo ti mbrojë të drejtat e myslimanëve, duke u munduar t’i luftojë ndihmësit e kufrit dhe ti mposht dyshimet e tyre, nuk ka diç të keqe, një gjë e tillë lejohet, madje në ndonjë rast konsiderohet detyrim ta bëjë një gjë të tillë, ngase po qe se myslimanët largohen, distancohen absolutisht nga parlamenti atëherë mosbesimtarët do të luajnë me ta si të duan, kjo padyshim se ju bën dëm myslimanëve, sidomos në rastet kur ka dikush prej myslimanëve i cili i përfaqëson myslimanët fuqishëm, është orator, si dhe prej këtij ndoshta përfiton kush është prezent në ndejat e seancat me të. Sidomos kur di të bëjë politikë të fortë, e njeh mentalitetin e popullit , është i mençur dhe fiton përkrahjen e popullit. Ndërsa, po qe se nuk ka kurrfarë dobie, në këtë rast hyrja në parlament pa dyshim se nuk lejohet sepse në atë rast u ndihmon mosbesimtarëve.

Burimi: albislam.com

Pyetësi: Ekrem Avdiu, në takimin me Ibn Uthejminin.

Përktheu: Nexhat Ceka

0 3945

Pyetja: A lejohet të marrim nënshtetësinë e ndonjë vendi jo mysliman, për shembull nënshtetësinë italiane?

Përgjigje:

Nuk lejohet qëndrimi në vende jomyslimane përveç për atë që ka mundësi ta manifestojë fenë e tij dhe nëse ka mundësi, detyrohet tw bwj hixhret në ndonjë vend mysliman. Ajo që gjithashtu duhet të dihet është se kjo dispozitë dallon varësisht prej vendit dhe personit..

Nuk lejohet të bëhemi shtetas të ndonjë vendi jomysliman, përveç në rast të nevojës emergjente (الاضطرار). Arsyeja e kësaj ndalese janë pasojat e shumta negative që vijojnë pas një veprimi të tillë siç është nënshtrimi ndaj ligjeve dhe rregullave jo islame etj.

Është pyetur Komisioni i përhershëm për Fetva: Shumë myslimanë udhëtojnë në vende perëndimore me qëllim të qëndrimit atje dhe pas një kohe  u jepet mundësia të marrin nënshtetësinë e vendit ku qëndrojnë. Pyetja është: a lejohet marrja e nënshtetësisë e vendeve të tilla duke e pasur parasysh se bëhet fjalë për vende të kufrit dhe shirkut, të amoralitetit dhe shthurjes. Si pra të shprehim lojalitetin ndaj një vendi të tillë? Dikush këtë veprim e arsyeton me përhapje të Islamit në ato vende prandaj dua ta di qëndrimin e Islamit lidhur me këtë çështje

Komisioni u përgjigj: Myslimanit nuk i lejohet të merr nënshtetësi të vendit që ka qeveri jomyslimane, sepse një vepër e tillë është mjet që shpien drejtë lojalitetit ndaj tyre dhe pajtim me parimet e gabuara që ata i promovojnë. Sa i përket qëndrimit pa e marr nënshtetësinë edhe ky qëndrim sipas teksteve të shpalljes është i ndaluar. Allahu, subhanehu ue teala, thotë: “Kur engjëjt ua marrin shpirtrat atyre që e kanë ngarkuar veten me faje, u thonë: “Ku ishit?” Ata përgjigjen: “Ishim të pafuqishëm në Tokë”. (Engjëjt) do t’u thonë: “A nuk qe Toka e Allahut e gjerë që të mërgonit në të?” Këta janë ata (njerëz), vendbanimi i të cilëve është Xhehenemi; eh, sa i keq është ai vendbanim! Me përjashtim të meshkujve të pafuqishëm, grave dhe fëmijëve, të cilët nuk kanë as fuqinë e as mundësinë të drejtohen në rrugë.” (En Nisa, 97-98)

Këtë e përforcon edhe hadithi i të Dërguarit, sal-lallahu alejhi ue selem, i cili thotë: “Unë distancohem nga çdo mysliman që qëndron në mesin e mushrikëve (politeistëve).” (transmeton Ebu Davudi nr. 2645, Albani e vlerëson si sahih në Irvaul Galil 5/30 dhe Es Silsile Es Sahiha 2/228). dhe hadithe tjera në këtë temë. Nuk ka ndasi në mes të myslimanëve se ai që ka mundësi duhet të shpërngulet nga vendi i jo besimit drejt vendit të myslimanëve nëse ka mundësi.

Sa i përket atyre që janë dijetarë dhe që qëndrojnë në vendet jo islame me qëllim të përhapjes së Islamit, duke mos pasur frikë se do të sprovohen në çështjet e fesë, atëherë kjo lejohet, nëse shpresohet të ndikojmë tek ata dhe t’i udhëzojmë në Islam. (Fetava El Lexhne Ed Daime, 2/69 të nënshkruar pas kësaj fetvaje janë dijetarët  Ibën Bazi, Abdur Rezak Afifi, dhe Abdullah ibën Kuudi Allahu i mëshiroftë)

Dijetari i njohur Abdullah El Xhibrin, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: Kush detyrohet të merr nënshtetësi të vendeve jo myslimane si i dëbuari prej vendit tij , i përndjekuri dhe ai që nuk ka vend ku të strehohet, atij i lejohet një vepër e tillë nëse e shfaq fenë e tij dhe është i përpiktë në kryerjen e detyrave fetare.

Si përfundim nëse në vendin ku jeton nuk ke shtypje, dhe ke mundësi të jetosh aty edhe pse e ndien ndonjë presion të vogël, nuk të lejohet të marrësh nënshtetësi të ndonjë vendi jomusliman. Nëse dikush detyrohet dhe merr nënshtetësi të tillë kjo nuk duhet të konsiderohet mangësi në tevekulin e tij ngase është prej shkaqeve që përdoren për ta larguar ndonjë vështirësi. Allahut i takon dija absolute.

Burimi: albislam.com

0 2820

Pyetje: A lejohet të punoj në sektorët e një qeverie jomyslimane nëse puna nuk përmban në vete ndonjë haram? Unë punoj në sektorin komercial, dhe përkundër ekzistimit të përzierjes mes gjinive në këtë mes, falë Allahut, unë ruaj shikimin, mirëpo ndonjëherë detyrohem të komunikoj me ndonjërën nga nëpunëset apo klientët femra. Prandaj ju pyes: a lejohet shikimi në këtë rast? Si dhe a më lejohet të mbes në këtë vend pune derisa të gjej një tjetër?

Përgjigje: falënderimi i takon Allahut…

E para: s’prish punë që myslimani të jetë i punësuar apo të kryej ndonjë punë ditore te jomyslimanët nëse puna të cilën e kryen është e lejuar me sheriat. Ali ibën Ebu Talibi, radijallahu anhu, ka punuar te një hebre. Në Enciklopedinë e Fikhut (Meusuatul Fikhije) qëndron: “dijetarët e Fikhut janë pajtuar rreth lejimit të shërbimit që mund t’i bëj një jomysliman myslimanit po ashtu që një mysliman të punojë te një jomysliman, në mënyrë që pas kryerjes së punsë të paguhet, siç është qepja e rrobave, ndërtimi i shtëpive, punimi i tokës e tjerë.”

Në fetvatë e Komisionit të Përhershëm qëndron: “lejohet të punosh në shtetin jomysliman nëse puna që bën nuk është mëkatim ndaj Allahut apo nuk ndihmon mëkatet.”

E dyta: dijetarët kanë lejuar shikimin në fytyrën e gruas, pa epsh, gjatë raporteve tregtare. Ibën Kudame Makdisiu thotë: “në raportin e tij tregtar me një grua, i lejohet të shikoj në fytyrën e saj, që ta njeh atë konkretisht. Është transmetuar prej Imam Ahmedit se një veprim i këtillë lejohet kur bëhet fjalë për gruan e moshuar e jo për vajzën e re. Ndoshta mospreferimi i tij vlen për atë që i frikohet fitnes apo mund të gjej zgjidhje tjetër, përndryshe kur është nevoja dhe shikimi është pa epsh, nuk ka asgjë të keqe.” (ElMugni 7/101)

S’ka dyshim se nëse mund të gjesh ndonjë punë larg përzierjes mes gjinive dhe mëkateve tjera, kjo do ishte më e mirë dhe më e shëndoshë për fenë tënde dhe do ishe me i sigurt prej fitnes. Allahu e lehtësoftë gjendjen tënde dhe të udhëzoftë drejt çdo mirësie! Allahu e di më mirë!

Burimi: albislam.com

Përktheu: Agim Bekiri

0 1897

Nevas ibën Sem’an Elensarij, radijall-llahu anhu, thotë: E pyeta Pejgamberin, salallahu alejhi ve selem, për bamirësinë dhe mëkatin dhe më tha: “Bamirësi është morali i lartë kurse mëkat është ajo që të brenë në zemër dhe urren që ta shohin njerëzit.” (Muslimi)

Allahu, subhanehu ve teala, thotë: “Pasha njeriun dhe Atë që e përsosi atë. Pastaj ia tregoi Atij çfarë është e gabuar dhe çfarë është e drejtë për të.”  (Shems – 7,8)

Po ashtu thotë: “A nuk i bëmë Ne për të dy sy? Dhe një gjuhë dhe dy buzë? Dhe ia treguam atij dy rrugët (të drejtën dhe të gabuarën)?”  (Beled – 8,9,10)

Dijetarët thonë: “bamirësia” ka kuptim të gjerë, ajo ka kuptimin e: lidhjes farefisnore, butësisë, shoqërisë të sinqertë, sjelljes të mirë, respektit, të gjitha këto cilësi janë përmbledhje e normave të moralit të lartë.

Nga hadithi i lartpërmendur bëhet e qartë se burimi i moralit të lartë është natyrshmëria e pastër e njeriut. Kur’ani famëlartë sqaron faktin se shpirti i njeriut është depo e një sistemi ligjor moral dhe që prej krijimit të tij është frymëzuar me ndjenjën për të dalluar të mirën dhe të keqen, siç thotë Allahu, subhanehu ve teala: “Pasha njeriun dhe Atë që e përsosi atë. Pastaj ia tregoi Atij çfarë është e gabuar dhe çfarë është e drejtë për të.”

Njeriu është udhëzuar që të dallojë moralin (ndershmërinë) nga amorali (pandershmërinë) nëpërmjet dijes së frymëzuar që e posedon, Allahu, subhanehu ve teala, thotë: “A nuk i bëmë Ne për të dy sy? Dhe një gjuhë dhe dy buzë? Dhe ia treguam atij dy rrugët (të drejtën dhe të gabuarën)?” , po ashtu në një ajet tjetër kur’anor thotë: “Ne e udhëzuam atë në rrugë të drejtë e ai do të jetë mirënjohës ose përbuzës.” (Insan – 3)

Pra njeriu posedon ndjenjë të brendshme me të cilën dallon të mirën prej të keqes. Allahu, subhanehu ve teala, thotë: “Njeriu është dëshmitarë i vetvetes. Edhe pse ai i paraqet arsyetimet e veta.” (Kijame – 14,15)

Megjithëkëtë, shohim se këtë dritë të mbjellur në shpirtin e njeriut e shuajnë zakonet shoqërore të trashëguara prej gjenerate në gjeneratë ashtu siç e shuan rrethi shoqëror. Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, duke transmetuar nga Allahu, subhanehu ve teala, thotë në një hadith kudsij: “Unë i krijova robërit e mij të gjtihë në fe të drejtë, mirëpo djajtë u erdhën atyre dhe i larguan nga feja e tyre dhe ua ndaluan atyre atë që Unë ua pata lejuar.” (Transmeton Muslimi)

Njashtu Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, thotë: “Çdo fëmijë lindet në natyrshmëri të pastër, pastaj prindërit e tij e bëjnë hebrenj, të krishterë apo adhurues të zjarrit, ashtu sikur kafsha e cila lindë viçin pa të meta, a mund të shihni në të ndonjë mangësi?” (Transmeton Buhariu)

Dritën e paraqitur në ndjenjë të brendshme te njeriu, për të dalluar të mirën prej të keqes e shuajnë edhe interesat personale dhe ëndjet e ulëta. Mirëpo, edhe nëse nuk janë prezente të gjitha këto pengesa të natyrshmërisë së pastër përsëri ajo mbetet e mangët në aspektin moral nëse mbështetemi vetëm në të. Për këtë shkak urtësia e Allahut, subhanehu ve teala, ishte që ta plotësojë këtë dritë me shpallje hyjnore: “Dritë përmbi dritë” (Nur:35)

Burimi: albislam.com

Përktheu: Agim Bekiri

NA NDIQNI NË