Burri me gruan u shpërngulën në shtëpinë e re, dhe në mëngjesin e ditës së parë, duke e ngrënë mëngjesin e parë, gruaja tha:

“Burri im i shtrenjtë! Rrobat e lara të fqinjës sonë nuk qenkan të pastra!! Ajo ndoshta përdor detergjent të lirë, dhe patjetër e ka të blen më të shtrenjtë, nëse donë të pastrohen më mirë!”.

Këto fjalë gruaja ia tha burrit të saj, duke shikuar prej xhamit të dritares së saj drejt kopshtit, i cili ishte i përbashkët mes tyre dhe fqinjës së saj!

Gruaja për çdo ditë e jepte të njëjtin koment, kur e shihte fqinjën e saj duke i shtrirë rrobat e lara për t’ju tharë!

Pas një muaji, në një mëngjes, gruaja u kënaq kur e pa se rrobat e lara të fqinjës së saj, ishin të pastra dhe të lara më mirë se herëve tjera!!

Dhe tha: Burri im! Së fundi fqinja jonë e mësoi se si t’i lanë rrobat e saj!!

Kurse burri iu përgjigj:

Gruaja ime e shtrenjtë! Këtë mëngjes u zgjova më herët dhe e pastrova xhamin e dritares, nëpërmjet të cilit ti i shikon rrobat e fqinjës sate!!

“Ka mundësi që pluhuri i gjynaheve tua të bie sebep dhe t’i paraqet veprat e të tjerëve si të gabuara! Për këtë arsye, përmisoi gabimet e tua, para se të komentosh për gabimet e të tjerëve!!”.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Plot nga njerëzit mendojnë se privimi nga pasuria, dhe mos posedimi i makinave dhe i vilave luksoze, është privimi më i rëndë, por çështja nuk është ashtu si mendojnë ata!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga ëmbëlsia e thirrjes së Allahut!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga falja e namazit me xhemat në kohën e vet!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga zgjimi i gjumit për ta falur namazin e sabahut!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga respektimi i prindërve, dhe nga nënshtrimi i urdhrave të tyre, dhe mos bërja e duasë nga ana e tyre për të!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga ëmbëlsia e të qarit nga frika e Allahut!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga leximi i Kuranit dhe meditimi i tij!

I privuar.. është ai, i cili është privuar nga namazi i natës dhe nga të qarit para Allahut!

I privuar.. është ai, i cili largohet nga Xheneti dhe hidhet në Xhehenem!

O Zot! Mos na bën nga të privuarit dhe bëna nga ata që i respektojnë ligjet e Tua!!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Njëri nga të parët tanë të ndershëm,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- ka thënë: ”Nëse në brendësinë tënde dëgjon dhe has zëra duke të thënë: ”Mos vepro se kjo vepër është haram e tjetra hallall, atëherë falëndero Allahun,- xhele veala!,- për gjallërinë e zemrës tënde”.

Njëri nga selefi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,-  ka thënë: ”Allahu,- xhele veala!,- me drejtësinë e Tij absolute i jep furnizim dhe kënaqësi atyre që kanë besim të fortë dhe kënaqen me atë që e kanë dhe që u është caktuar.”

Njëri nga selefi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,-  ka thënë: ”Ata qe jetojnë jetën e tyre me dyshime ne Fe dhe zemërime të paarsyeshme, këtyre u takon mjerimi dhe pakënaqësia.”

Imam Ibën Kajim el Xheuziu,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- ka thënë: ”Ai i cili kujdeset dhe e rregullon brendësinë e tij, Allahu,- xhele veala!,- do t’ia rregullojë të jashtmen e tij. Ai i cili kujdeset dhe i rregullon raportet me Allahun,- xhele veala!,- Allahu do t’ia rregullojë atij raportet me krijesat dhe ai i cili kujdeset e punon për ahiretin e tij (botën tjetër) Allahu do të kujdeset për dynjanë e tij”.

Imam Shafiu,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- ka thënë: ”Mos e duaj atë i cili nuk e do ,- Allahun xhele veala!,- sepse nëse ai ia ka kthyer shpinën dhe e ka braktisë rrugën e Allahut, ai po ashtu nesër të njëjtën gjë do e bëjë me ty (do ta kthej shpinën dhe do të braktisë).”

Njëri nga selefi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,-  ka thënë: ”Furnizimi nga Allahu nuk i shtohet njeriut sipas lakmisë ose ambicies që ai e tregon, e as nuk i ndalet nga urrejtja ose zilia qe ai e posedon në veten e tij.”

Njëri nga selefi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,-  ka thënë: ”Muslimani i vërtetë është ai që nuk i lavdëron të tjerët për furnizimin që Allahu ia ka dhënë si dhe nuk i fajëson të tjerët për furnizimin që Allahu nuk ia ka dhënë.”

Abdurrezaku rrëfen se një robëreshë e Ali ibën Husejnit,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- po i ndihmonte në marrjen e abdesit. Ajo shërbimin e bënte me një enë e cila ishte e mbushur me ujë dhe duke i derdhur ujë asaj i rrëshqiti ena nga dora dhe i ra në fytyrë e si pasojë e këtij veprimi iu lëndua fytyra Ali ibën Husejnit.

Ai e ngriti kokën dhe e shikoi robëreshën në fytyrë, kurse ajo nga frika ia lexoi pjesën e ajetit, ku Allahu,- xhele veala!,- thotë:

”… dhe ata të cilët e frenojnë mllefin…”. (Kur’an: Ali Imran, 134).

Ali ibën Husejni i tha robëreshës: ”Me të vërtetë do jem nga ata që i përmbahen mllefit (zemërimit)”.

Robëresha pastaj e lexoi ajetin e radhës:

”… dhe që ua falin të keqen (gabimin) njerëzve..”. ( Kur’an: Ali Imran, 134).

Ali ibën Husejni i tha robëreshës: ”Allahu të faltë, nga unë e falur je”.

Më pas robëresha vazhdoi duke thënë:

”… e Allahu i do bamirësit.”( Kur’an: Ali Imran, 134).

Atëherë Ali ibën Husejni i tha robëreshës: ”Nuk ka dyshim se ti je e  lirë për hir të kënaqësisë dhe Fytyrës së Allahut,- xhele veala!”.

Njëri nga selefi,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,-  ka thënë: “Prej shenjave të besimit është të mos bëjmë vepra që i kënaqin të tjerët përderisa e hidhërojnë ato vepra Allahun,- xhele veala!”.

Omeri,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- ka thënë: ” Emallkuar  dhe e pavlerë është ajo ditë e cila kalon duke mos punuar asgjë për Allahun,- xhele veala!.”

Njëherë një beduin kishte thënë: ”Shoqëria do të jetë në një humbje të qartë përderisa pushteti i jepet njerëzve të papranuar nga populli dhe armët nëse bien në duart e atyre që nuk i përdorin si dhe pasuria nëse bie në duart e atyre që nuk shpenzojnë.”

-Ebu Darda,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- ka thënë: ”O njeri ty të janë dhuruar dy vesh dhe një gojë, kjo nënkupton që ti duhet dëgjosh më shumë sesa të flasësh”.

Përshtati: Suad Shabani

Burimi: albislam.com

Para tri viteve përafërsisht, shkova në vizitë tek një motër muslimane e devotshme, e cila ishte pas martuar, dhe jetonte me një shtëpi shumë modeste, gjegjësisht banesë e vogël!! Pastaj për një kohë u ndërprenë vizitat tona, mirëpo vazhduan ato telefonike, ku e lajmëronin njëra-tjetrën për lajmet e jetës sonë! Brenda kohe më tregonte se gjendja e saj ekonomike kishte pas filluar të përmisohet, dhe se burri i saj filloi të merret me tregti.

Një ditë nda ditët e vendosa të shkoj ta vizitoj përsëri, vetëm se ketë herë u mahnita nga ajo që e pash!! Ajo kishte shtëpi të re luksoze, me një lagje ndër më të mirat të Riadit, kryeqytetit të Arabisë Saudite! Prej atyre momenti kur hyra brenda, thosha mashAllah tebarekAllah, dhe sinqerisht u mahnita nga ajo që e pashë!! Shtëpi luksoze, mobile të reja dhe pamje mahnitëse të enterierit të shtëpisë! Këto të gjitha kushtonin, dhe s’ka mundësi të i posedon vetëm se ai që ka të holla të shumta! Me këto fjalë nuk e kam për qëllim të pakësoj nga vlera e kësaj motre dhe të burrit të saj, po e dija gjendjen e tyre ekonomike të mëhershme, dhe kjo më bëri të habitem me atë që e shihja!

Pasi që ndejtëm një kohë, dhe u luta për të që Allahu t’i dërgon bereqet, më nxiti diçka ta pyes se ku qëndron fshehtësia e rritjes së gjendjes së tyre materiale?!

Mu përgjigj: SubhanAllah! Unë doja ta hapi ketë temë me ty dhe të flasim, po mirë që më pyete e para!!

Ti e di se gjendja e jonë materiale ishte e dobët, dhe unë së bashku me burrin morëm vendim që të vendosëm një kuti në dhomën e fjetjes, dhe në të për çdo ditë kur të zgjohemi të vendosim të holla, dhe ato t’i tubojmë dhe t’i japim sadaka! Nuk ishte me rëndësi se sa janë ato, një rial saudian, apo pesë, apo dhjetë, apo njëqind!! Qëllimi ishte që diçka të vendosim në atë kuti, dhe të bëhemi sikurse ata që i përmendi i Dërguari i Allahut, lavdia dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, se nuk ka ditë që nuk zbresin dy melaqe prej Allahut dhe thonë: O Allah jepi atij që jep dhe atij që nuk jep shkatërroja pasurinë.

Për çdo javë, burri e merrte dhe e hapte kutinë, duke mos shikuar aspak se sa të holla janë tubuar brenda jave. I merrte të hollat, dhe i vendoste në xhepin e djathtë, dhe pas çdo namazi të xhumasë, ato i jepte si sadaka!!

Pasha Allahun!! Prej asaj dite kur kemi filluar ta veprojmë këtë, risku jonë është shtuar, dhe bereqeti i Allahut nga çdo anë na ka kapluar!!

Allahu i Madhëruar thotë: “Kush do t’i japë Allahut një hua të bukur, që Ai t’ia kthejë shpërblimin shumëfish? Allahu e shtrëngon (riskun) dhe e liron; tek Ai do të ktheheni”. Bekare 245.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Nëse gruaja gjithmonë e rikujton,

se burri i saj ia mundësoi ta ndjen lumturinë më të madhe të jetës së saj,

atëherë kur ai e kërkoi dorën e saj!!

Nëse burri gjithmonë e rikujton,

se gruaja ia dhuroi atij ndjenjat më të bukura të lumturisë gjatë jetës së tij,

atëherë kur ajo pranoi të jetë gruaja e tij!!

Nëse ata dy e rikujtojnë,

se njëri-tjetrit ia dhuruan atë që askush tjetër nuk ua dhuroi asnjëherë!

Atëherë të gjithë shtëpitë do të bëhen kopshte të Xhenetit në tokë!

O Zot, mbushi shtëpitë e muslimanëve me dashuri dhe afërsi, dhe furnizoi ato me burra të ndershëm dhe gra të ndershme.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

DY CILËSITË!!

Kush i posedon këto dy cilësi, Allahu e donë: Devotshmërinë dhe moralin e mirë!

Kush i posedon këto dy cilësi, njerëzit e donë: Bërja mirë dhe bujarinë!

Kush i posedon këto dy cilësi, fqinjët e tij e donë: Buzëqeshjen dhe sjelljen e mirë!

Kush i posedon këto dy cilësi, vëllezërit e tij e donë: Rikujtimin e të mirave të tyre dhe harrimin e dëmeve të tyre!

Kush i posedon këto dy cilësi, nxënësit e tij e donë: Sjellja e butë me ta dhe përpjekja për tua sqaruar më mirë!

Kush i posedon këto dy cilësi, mësuesit e tij e donë: Kuptimi i shpejtë nga ta dhe respektimi i tyre!

Kush i posedon këto dy cilësi, familja e tij e donë: Butësinë dhe kuptimi i problemeve të tyre!

Kush i posedon këto dy cilësi, udhëheqësit e tij : e donë Nënshtrimi ndaj urdhrave të tyre dhe kryerja e punës me përsosmëri!

Kush i posedon këto dy cilësi, Allahu dhe të gjithë njerëzit e donë: Bamirësinë dhe mos dëmtimi i tjerëve!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Ka qenë njëri nga të parët tanë ndershëm i cili kishte kokën  e lënduar (i kanë rënë të gjitha flokët), trupin e lënduar (vuante nga sëmundja e lëkurës), sytë e verbuar si dhe kishte duart dhe këmbët e paralizuara, megjithatë gjuha e tij nuk ndalej dukej thënë: “Unë e falënderoj Allahun,- xhele veala!,- që nuk më ka sprovuar mua me atë që ka sprovuar të tjerët si dhe Allahu më ka dalluar dhe begatuar  me shumë mirësi nga të tjerët.”

Aty pari kaloi një njeri  i cili vëzhgonte dhe dëgjonte me vëmendje se çfarë thoshte dhe nuk mundi të duroj dhe i tha: “A po më tregon me çka nuk të paska sprovuar ty Allahu? Ti qenke me sëmundjen e rënies së flokëve nga koka, sëmundjen e lëkurës, qenke i tëri i paralizuar, çfarë nuk të paska sprovuar ty Allahu?

I tha: Oh, i mjeri ti për veten tënde! Allahu më furnizoi me gjuhë që ta përkujtoj Atë, me furnizoi me zemër që ta falënderoj Atë si dhe Allahu më furnizoi me trup por më sprovoi dhe më zgjodhi që unë të jem nga durimtarët!

Dhe bëri këtë dua të cilën e bënte edhe Pejgamberi,- alejhi selam: “O Allahu im, ajo që më është dhënë mua apo ndonjërit nga krijesat Tua nga begatit e tëra është vetëm nga Ti që je i pashoq. Ty të qoftë lavdërimi dhe falënderimi.”

Në fund !

Allahu,- xhele veala!,- në Kuran thotë: “Atij që shmanget nga këshilla e Gjithëmëshirshmit( Kur’ani), Ne do t’ia caktojmë një shejtan, që do t’i bëhet shok i pandashëm.” ( Sure Zuhruf: 36).

Autor: Dr. Ahmed Selim Badivejlan
Përktheu dhe përshtati nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

Të lumturit: janë ata që u preokupuan me vetveten, e jo me tjerët. U përkujdesën t’i pastrojnë zemrat e tyre, dhe t’i përmisojnë të metat e tyre. E llogaritën veten, para se të llogariten Ditën e Kiametit!!

Të lumturit: janë ata që e njohën realitetin e jetës, dhe se ajo është vendkalim i përkohshëm, e jo i përhershëm.. e shfrytëzuan kohën e tyre, duke e bërë të jetë në adhurim ndaj Allahut!!

Të lumturit: janë ata që e përmendin Allahun në këmbë, dhe ulur, dhe të shtrirë në krah. Kërkojnë falje për gjynahet e tyre, dhe për mangësitë e tyre tek Allahu i tyre!!

Të lumturit: janë ata që zilia dhe smira, nuk e gjejnë rrugën për në zemrat e tyre. Edhe nëse depërton nga to diçka, mundohen ta largojnë dhe të refuzojnë prezencën e tyre në zemër!!

Të lumturit: janë ata që nuk flasin dhe nuk dëgjojnë, përveç fjalëve të mira dhe të pëlqyera. I zgjedhin fjalët e tyre, ashtu si i zgjedhin frytet më të mira!!

Të lumturit: janë ata që ecin rrugës dhe metodologjisë së të Dërguarit të Allahut, lavdia dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, dhe e pasojnë traditën e tij, me vepra dhe thënie!!

Të lumturit: janë ata që gjithmonë janë optimistë, dhe besojnë se ajo që i ka ndodhur s’ka pasur mundësi të mos i ndodhë dhe ajo çka s’e ka arritur s’ka pasur mundësi ta arrijë. Janë ngritur lapsat dhe janë tharë fletushkat. Ata janë durimtarë, të kënaqur dhe falënderues ndaj caktimeve të Allahut!!

Të lumturit: janë ata që kur e përmendin Allahun, u qetësohen zemrat, dhe u rehatohen shpirtrat sa herë që i afrohen Allahut! I sheh të lumtur dhe në gëzim, edhe nëse jetojnë në gjendje të rëndë!!

O Zot! Bëna neve, prindërit e tanë dhe të gjithë muslimanët nga ta!!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com

Nuk i shkoi fare ndërmend një plakës nga Tunizi, e cila i kishte arritur të shtatëdhjetat, se sivjet do të del nga shtëpia e saj për në haxh si e verbër, dhe do të kthehet nga haxhi për në Tunizi duke parë. Plaka Nefize Karmazi nga Tunizi, ishte verbëruar para një viti e gjysmë, si rezultat i një sulmi në tru, i cili edhe ia mori shikimin, dhe gjatë kësaj periudhe kjo plake nuk shihte asgjë përpara saj.

Pasi që Allahu ia kishte caktuar që sivjet të del nga Tunizi dhe të shkon në haxh, kjo grua niset së bashku me karvanin e haxhilerëve të Tunizit, dhe ditën e Arafatit së bashku me haxhilerët e tjerë qëndron në Arafat, dhe gjuha e saj atë ditë fillon ta lut Allahun që t’ia kthen shikimin e saj!! Ato dua dilnin nga një zemre e përulur dhe e sinqertë me Zotin e saj, dhe Allahu iu përgjigj lutjeve të saj dhe papritmas iu kthye shikimi i saj! Të gjithë të pranishmit u mahnitën dhe u gëzuan shumë nga ajo që e panë! Mrekulli nga Allahu për këtë grua! Të gjithë të pranishmit përreth saj në shatorin numër 108, në Arafat, filluan të gëzohen tepër se iu kthye shikimi i saj!

Plaka thotë: “U nisa për në haxh dhe kjo është hera e parë. Isha e bindur se Allahu do t’i përgjigjet lutjeve të mia dhe se do të ma kthen shikimin tim që e humba para një viti e gjysmë! E cek se gjatë kësaj periudhe nuk shihte asgjë, po dëshira e madhe e saj ishte që ta sheh Qabenë, dhe t’i sheh vendet e shenjta, dhe kjo e nxiti që ta lut Allahun sa më shumë!

Allahu ia pranoi lutjen e saj ditën më të mirë, në kohën më të mirë, dhe e nderoi në një vend të shenjtë, që ta sheh shtëpinë e Allahut me sytë e saj, pas një viti e gjysmë pasi që u verbërua nga sëmundja!!

Kjo është fuqia e lutjes, e cila del e sinqertë, nga një zemër e përultë dhe e sinqertë!!

Përshtati: Irfan JAHIU

Burimi: albislam.com