Arhiva Vjetore2016

0 2232

Allahu,- xhele ue ala!,- ka thënë: “Muhamedi është i dërguar i Allahut, ata që janë me Muhamedin (sahabët), janë të ashpër ndaj qafirave, kurse ndaj vêllezërveve të tyre besimtarê janê tê mëshirshëm.” (El Fet’h: 29).

Nuk ka dyshim se Allahu do ta sjell një popull qe Ai e do atë popull dhe ata e duan Atë (Allahun). (Allahu) do ta sjellë një popull që është i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj qafirave(mohuesve).” (El Maide: 54).

“… e kush falë dhe bën pajtim (mes njerëzve), shpërblimi pêr të është tek Allahu.” (Shura: 40).

Pasha kohën! Nuk ka dyshim se njeriu është në një humbje të sigurt. Me përjashtim të atyre që besuan, që bën vepra tê mira, që porositën njëri tjetrin t’i përmbahen të vërtetës dhe që këshilluan njëri tjetrin që të jenë të durueshëm.” (El Asr: 1-3).

Ibn Shubrume kishte kryer disa punë të mëdha disa vëllezërve të tij musliman. Njëri nga vëllezërit ia solli një dhuratë Ibn Shubrumes. Ibn Shubrume i tha: Çfarë është kjo o vëllai im i dashur? Ai i tha: Një dhuratë modeste për punën që ma ke kryer. Ibn Shubrume i tha: Merri këto para, Allahu të mëshiroftë o vëllau im. Nëse kërkon prej vëllait tënd për të ta kryer ndonjë punë dhe ai nuk mundohet aspak të ta kryejë atë punë, atëherë merr abdes për namaz, merri katër tekbire dhe falja namazin e xhenazes atij për së gjalli, dhe nga ai moment llogarite atë prej të vdekurve.”

Një poet ka thënë:
Më këshillo në vetmi
Dhe largohu nga këshillimi karshi njerëzve
Nuk ka dyshim se këshilla para njerëzve është një lloj nënçmimi
të cilën unë nuk jam i kënaqur që ta dëgjoj

Transmeton Ebu Hurejra,- Allahu qoftë i kënaqur me të!,- se Muhamedi,- sal-Allahu alejhi ue selem!,- ka thënë: ” A e dini se ç’është përgojimi? Sahabët thanë: Allahu dhe i dërguari i Tij e dinë më së miri. Ai tha: Ta përmendësh për vëllan tënd atë që ai e urren. I thanë sahabët: Po nëse është e vërtetë ajo çka thuhet për të? Ai tha: Në qoftë se është e vërtetë ajo çka thua për të, ti e ke përgojuar e nëse nuk është ashtu (çfarê ke thënë për vêllain tënd), atëherë ti ke shpifur pêr vëllain tënd musliman.” (Muslimi).

Njëri prej selefëve ka thënë: “Nëse i kërkon një vëllait tënd në islam para (për nevojat tua personale) dhe ai të pyet se çfarë të duhen ato para, atëherë dije se ka humbur efekti, obligimi dhe dashuria vëllezërore për hir të Allahut.

Fet’h el Musili kishte shkuar tek shtëpia e njërit prej vëllezërve të tij në Islam dhe ai nuk kishte qenë në shtëpi. Fet’hi kishte kërkuar prej shërbëtores së shokut të tij që t’ia sjell arkën ku shoku i tij i ruante paratë e veta. Pasi që ia solli robëresha arkën, Fet’hi e hapi arkën dhe morri sa para i duheshin. Pasi që erdhi në shtëpi vëllau në islam i Fet’hit, robëresha ia tregoi ngjarjen me shokun e tij Fet’hin. Ky i tha: Nëse je duke thënë të vërtetën, atëherë je e liruar për hir të Allahut. Këtë e bëri nga gëzimi i madh që e kishte për ndihmën që ia bëri vëllait të tij në islam Fet’hit.

Muhamedi Ibn Theuri tregon se Mameri ka thënë: “Kam hyrë tek shtëpia e Katades dhe i pashë disa hurma e fillova të ha. Pasi që më pa Katade, ai më pyeti: Çfarë je duke bërë o vëllau im? I thashë: I pashë këto hurma në shtëpinë tënda dhe i hëngra. Katade më tha: Hallall të qofshin o vëllai im, sepse Allahu e ka lejuar ngrënien dhe prijen pa leje kur je në shtëpinë e vëllait tënd musliman. Un i thashë (Mameri): Vëlla Katade: A mund të pi nga kjo enë ujë? Katade më tha: Ti je vëllau im, çfarë është kjo pytje .”

Transmetohet se Pejgamberi,- sal-Allahu alejhi ue selem!,- sa herë që hynte në kopshtin e Ebu Talhasë që quhej,- ” Burejha”,- ai pinte ujë pa e pyetur Ebu Talhan.

Imam Gazaliu,- Allahu qoftë i kënaqur me tê!,- ka thënë: “Nëse ne largohemi dhe distancohemi prej vëllait tonë kur ai vepron ndonjë mëkat, atëherë ne kemi humbur rastin që të bëhemi sebeb që ai të udhëzohet në rrugën e drejtë. Ne duhet t’i ndihmojmë atij drejt rritjes së imanit dhe largimit nga mëkatet.”

Transmetohet se Mesruki kishte një borxh shumë të madh. Po ashtu edhe vëllai i tij nê islam Huthejme posedonte borxh. Mesruki shkoi dhe ia pagoi (lau) borxhin vëllait tê tij në Islam Hejthemes pa e ditur fare Hejtheme se Mesruki ia ka pagu borxhin. Në të njejtën kohë shkoi Hejtheme t’ia paguaj borxhin vëllait të tij në Islam Mesrukuf, pa e ditur fare Mesruku se ai ia ka paguar borxhin.

Përgatiti: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

0 2415

MËSIME DHE POROSI ISLAME ( 12 )

Veprat të cilat shpiejnë në Xhenet, janë:
1. Shqiptimi i shehadetit dhe puna sipas asaj që ai kërkon.
2. Mësimi i 99 Emrave të Allahut .
3. Leximi i Ajetul Kursi pas çdo farzi të namazit.
4. Dhënia e sadakasë.
5. Kujdesi për jetimin.
6. Ruajtja e gjuhës nga haramet.
7. Ruajtja e organit gjenital nga haramet.
8. Sabri, për shkak të humbjes së miqve apo fëmijëve.
9. Respekti i gruas ndaj burrit të saj.
10. Gruaja e cila vdesë gjatë nifasit (lehonisë).
11. Largimi nga mendjemadhësia.
12. Largimi nga tradhëtia.
13. Largimi nga borxhi.
14. Udhëheqësi i drejtë.
15. Njeriu që është i butë dhe i sjellshëm me të tjerët.
16. Njeriu i ndershëm edhe pse i varfur në pasuri.
17. Mëshira ndaj kafshëve.
18. Largimi i pengesave në rrugë.
19. Me ua falë gabimin të dobtëve.
20. Ai i cili kërkon Xhenetin dhe mbrojtjen nga Xhehenemi tre herë në ditë.

Shejh Abdulaziz Ibën Muhamed Ibën Abdullah es Sed’han

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

0 3159

Mos u habit nëse…

Nëse je duke jetuar pa falur sunetet e rregullta, pa falur vitrin, namazin e duhasë, pa lexuar gjatë ditës diçka nga Kurani, pa dhikrin e mëngjesit dhe mbrëmjes dhe pa ndonjë punë që të bën dobi në Ahiret – përveç atyre elementare, mos u habit nëse humb lumturinë dhe qetësinë në këtë botë.

Mos u habit nëse ditën e Ahiretit mbetesh duarkryq ndërsa të tjerët përreth teje thërriten për në xhenet, dikush nëpër derën Rejan, tjetri nga dera e namazit, i treti nga dera e lëmoshës, dikush nga dera e respektimit të farefisit e kështu me radhë…

Secili duhet të mendojë për ditët që i kalon, vallë, është duke bërë diçka të dobishme për një ditë kur pasuria e vetme do të jenë punët e mira, apo ditët kalojnë ndërsa në faqet e regjistrit të tij mbeten të zbrazura!

Agim Bekiri

Burimi: albislam.com

0 2492

SHEMBUJ NGA SUNETI PROFETIK

Ibn Omeri, radijAllahu anhu, përcjell se i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem ka thënë: “Shembulli i munafikut (hipokritit) është si shembulli deles së hutuar mes dy kopeve, bredh herë tek njëra njëherë e herë tek tjetra.”

Në një transmetim thuhet: “Ia mësyn herë njërës e herë tjetrës.”[1]

SHPJEGIMI I HADITHIT

Ky hadith sqaron gjendjen e hipokritit, i cili nuk ka përqendrim në fe, por me pamjen e tij të jashtme është me besimtarët, ndërsa me zemër është me jobesimtarët. Njashtu ai çdoherë është i kujdesur për interesat e kësaj bote, nëqoftë se tek besimtarët ka ndonjë dobi ai thotë: Unë jam me ju. E kur të sheh ndonjë dobi tek të tjerët, thotë: Unë jam me ju. Sikur që i përshkroi Allahu: “ata që përgjojnë se çka do të bëhet me ju. E, nëse ju vie juve fitorja nga Perëndia, ata thonë: “A nuk ishim vallë na me ju?” E, nëse mohuesit arrijnë fitore, hipokritët u thanë mohuesve: “A thua nuk u ndihmuam deri në fitore dhe ju mbrojtëm prej besimtarëve të vërtetë? Perëndia do të gjykojë mes jush në Ditën e Kijametit. Perëndia nuk do t’ju jap kurrë rast mohuesve që t’i shkatërrojnë besimtarët.” Nisa, 141.

Si dhe përshkroi gjendjen e tyre në ajetin tjetër: “Luhaten në mes dilemës – as nuk janë me këta (muslimanët), as me ata (mohuesit). Cilitdo që Perëndia ia humbë udhën, ti (o Muhammed!) nuk do të mundesh t’u gjesh rrugë atyre.” Nisa 143.

Hadithi ngjason hallin e munafikut në mos përqendrimin e tij në të vërtetë, me hallin e deles së hutuar mes dy kopeve.

Tibiu ka thënë: Ngjasoi hutimin e munafikut mes besimtarëve dhe jobesimtarëve, si pasojë e epshit të tij, dhe synimeve të tija të këqija, si hutimi i asaj deles që kërkon demin, e cila nuk përqendrohet në një gjendje, për këtë u përshkruan në Kuran: “Luhaten në mes dilemës – as nuk janë me këta (muslimanët), as me ata (mohuesit).” Nisa, 143.

DOBI NGA HADITHI

  1. Përçmimi i hipokritit dhe hipokrizisë, sqarimi i ligësisë, ndërgjegjes së tyre të prishur dhe veprat e tyre të këqija.

Ibn Kajimi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Allahu i Lartësuar demaskoi hipokritët, shpalosi fshehtësitë e tyre në Kuran, u sqaroi robërve të Tij gjendjen e tyre, që të jenë të paralajmëruar për ta. I përmendi tri kategoritë e njerëzve në fillim të sures Bekare: Besimtarët, jobesimtarët dhe hipokritët. Për besimtarët përmendi katër ajete, për jobesimtarët dy ajete dhe për hipokritët trembëdhjetë ajete, për nga numri i tyre i shumtë dhe mundësia e të sprovuarit me ta në të shumtën e rasteve, për shkak fitneve të tyre të mëdha për islamin dhe muslimanët. Vuajtjet e islamit nga ata janë të shumta, për arsye se ata i referohen asaj, dhe kinse ata janë ndihmëtarët e të përmbajturit, por që në fakt ata janë armiq, të cilët nxjerrin në pah armiqësinë e tyre në çdo situatë, injoranti mendon se është dije e dobi për muslimanët, por që ajo është kulmi i injorancës dhe i prishjes. Pasha Allahun sa kala të islamit shkatërruan?! Sa kështjellave të saja ua çrrënjosën themelet dhe i prishën?! Sa flamuj të ngritur i shuajtën?! Sa goditën me kazma të dyshimeve bazat e rrënjëve për t’i çrrënjosur?! Sa sy të burimeve i qorruan me idetë e tyre, që t’i varrosin e t’i ndërprejnë?! Andaj, islami dhe muslimanët vazhdojnë të jenë në sprovë dhe bela me ta, dhe e nde vazhdojnë dyshimet e tyre të trokasin, grup pas grupi, të cilët mendojnë se ata kështu janë paqësorë. “Me të vërtetë, ata shkaktojnë çrregullime, por nuk i vërejnë.” Bekare, 12.

: “Ata dëshirojnë të fikin dritën e Perëndisë, me gojën e tyre, e Perëndia – e përsos dritën e Vet, edhe, nëse e urrejnë mohuesit.” Saf, 8.[2]

  1. Muslimani duhet që t’i përkushtohet Allahut të Madhëruar, të përqendrohet në fenë e Tij, të vepron sipas urdhërave të Tija së bashku me besimtarët, e të jetë i qëndrueshëm në këtë, derisa të shpëton nga hipokrizia, dhe sjelljet e hipokritëve.

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

________

[1] Muslimi 2784.

[2] Nga libri “Medarixh Salikin”  1/377.

0 1992

Suxhud sehve (Sexhdeja e harresës)

Bëhet në tre raste: kur shton diçka në namaz, kur le mangu dhe kur bie në dyshim.
1. Kur shton: pas selamit në fund të namazit, bëhen 2 sexhde.
2. Kur le mangu: bëhen 2 sexhde para selamit.
3. Kur bie në dyshim:
a) nëse janë vesvese që i përsëriten, nuk ju kushton vëmendje,
b) nëse saktëson njërin mendim (të dyshimit) vepron sipas tij dhe i bën 2 sexhde pas selamit,
c) nëse nuk mund të saktësojë njërin prej dy mendimeve, vepron sipas bindjes d.m.th. e llogarit më të paktën dhe në fund bën 2 sexhde para selamit.

Agim Bekiri

Burimi: albislam.com

0 3051
  1. Prej shenjave të moralit tënd të lartë është kur ti në shtëpinë tënde pret mysafirë të cilët posedojnë moral dhe edukatë të lartë.
  2. Mos e tepro në dashuri dhe urrejtje, ngase shoku yt i ngushtë sot që ke, nesër mund të bëhet armiku yt më i madh, kurse armiku yt sot që ke, nesër ka mundësi të bêhet shoku yt më i afërt.
  3. Mundohu që të gjithë që të shohin të shpresojnë të jenë si ti, të gjithë që të njohin të luten mirë për ty dhe të gjithë ata që dëgjojnë për ty të kenë dëshirë të takohen me ty.
  4. O musliman, bëhu dashamirë dhe mik me namazin, mos e bëj atë veç si punë që duhet ta kryesh sa më shpejt, por lidhu me të sepse shpirti yt do të gjejë lumturinë, rehatinë e prehjen. Njerëzit që më së shumti bëjnë namaz, janë njerëzit më të qetë, të urtë e fytyrëndritur.
  5. Nuk mund të ruhet pasuria nëse nuk i plotëson këto kushte:
    1. Fitimi dhe tubimi i saj me nderë, e jo me padrejtësi e mëkate.
    2. Shpenzimi i saj në mënyrë mesatare, duke mos e tepruar në shpenzim.
    3. Ruajtja e saj, por duke mos kaluar ajo ruajtje pastaj në koprraci.
  6. Ebu Dardai, radijAllahu anhu, ka thënë: “Shenjat e injorancës janë tre:
    1. Vetëpëlqimi.
    2. Të folurit shumë për gjëra që nuk kanë të bëjnë me ty.
    3. Të bërit thirrje për ndalimin e ndonjë veprimi, kurse vetë është vepruesi i saj.
  7. Nuk lumturohet umeti islam përpos se me tre gjëra:
    1. Udhëheqës të drejtë.
    2. Dijetarë i cili këshillon drejtë.
    3. Dhe veprues të sinqertë.
  8. Omer Ibn Abdulazizi, Allahu e mëshiroftë, i tha të pranishmëve nê mexhlisin e tij: “Më tregoni se kush ështê njeriu më ahmak? Të pranishmit ia kthyen: Njeriu i cili e shiti ahiretin e tij për dynjanë. Omer Ibn Abdulazizi ua ktheu duke u thënë: A dëshironi t’ju tregojë se kush është më ahmak se ky që po thoni ju!? Të pranishmit i thanë: Po, si jo, na trego! Omer Ibn Abdulazizi tha: Njeriu i cili e shiti ahiretin e tij për dynjanë e njerëzve të tjerë.”
  9. Një njeri erdhi tek Hasan el Basriu dhe i tha: Më kanë kërkuar vajzën time për martesë shumë njerëz, me cilin nga ta më këshillon ta martojë? Hasan el Basriu ia ktheu: Martoje vajzën tënde me atë që i frikësohet Allahut. Ngase ai që i frikësohet Allahut, nëse e don vajzën tënde, ai më pas e nderon atë. Po nëse e urren dhe nuk e do vajzën tënde, ai nuk do t’i bëjë padrejtësi asaj.”
  10. Ibën Kajjimi,- Allahu e mëshiroftë!,- ka thënë: “Nga shenjat e lumturisë dhe gëzimit është:
    1. Sa herë robi që bën ibadet e shton dijen e tij, atij i shtohet përulësia dhe mëshira.
    2. Sa herë që i shton veprat e ibadetit, atij i shtohet frika dhe maturia. Sa më shumë që i kalon mosha, aq më shumë i zvogëlohet lakmia.
    3. Sa herë që i shtohet pasuria, atij i shtohet bujaria dhe shpenzon akoma më tepër.
    4. Dhe sa herë që ngrihet në pozitë, ai bëhet akoma më i afërt tek njerëzit dhe i përmbush nevojat e tyre dhe është i përulur, modest me ta.Nga shenjat e mjerimit është:
    1. Sa herë një rob që bën ibadet e shton dijen, atij i shtohet arroganca.
    2. Sa herë që i shton veprat e ibadetit, atij i shtohen mburrjet dhe i poshtëron njerëzit ndërsa vet përfiton nga dyshimet.
    3. Sa herë që i shtohet pasuria, atij i shtohet koprracia dhe shpenzon akoma më pak nga ajo që ka shpenuzar më parë.
    4. Dhe sa herë që ngrihet në pozitë, atij i shtohet arroganca dhe egoizmi.

    Të gjitha këto gjëra janë fitne nga Allahu dhe një sprovë me të cilat Ai sprovon robërit e Tij dhe nëpërmjet tyre disa njerëz arrijnë lumturinë kurse të tjerë mjerimin.

  1. Katër gjëra sjellin katër tjera:
    1. Heshtja sjell shpëtimin.
    2. Respekti sjell fisnikërinë.
    3. Bamirësia sjell afrimin dhe dashurinë me të tjerët.
    4. Falënderimi sjell shtimin e mirësive.
  2. Tre gjëra nuk njihen përpos se në tre raste:
    1. Nuk njihet bamirësia përpos se në vështirësi.
    2. Nuk njihet trimëria përpos se në luftë.
    3. Nuk njihet butësia përpos se në gjendje nervoze.Poeti thotë:
    Nuk njihet butësia kur je në gjendje të rahatshme dhe kur je i qetë.
    Por, butësia yte njihet atëherë kur ti je nervoz dhe nuk je i qetë.

    Gjithashtu, poeti thotë:
    Jeto sa të duash, por dije se një ditë do të vdesësh.
    Duaje kë të duash, por dije se njê ditë do të ndahesh nga ai.
    Vepro çfarë të duash, por dije se një do të takohesh me ato!

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

NA NDIQNI NË