Click here to start submiting your content!

Arhiva Vjetore2016

0 3576

SHEMBUJ NGA SUNETI PROFETIK

Sehl ibn Sad, radijAllahu anhu, transmeton se i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, ka thënë: “Keni kujdes mëkatet e vogla, shembulli i mëkateve të vogla është si shembulli i një grupi të njerëzve të cilët zbritën në një luginë, kështu që njëri prej tyre solli një degë e tjetri një degë, bartën aq sa poqën bukën, njashtu janë edhe mëkatet që duken si të pavlera, kur njeriu nuk u kushton rëndësi ato e shkatërrojnë.”[1]

KUPTIMI I HADITHIT

Mëkate të vogla jaë ato mëkate që në syrin e vepruesit janë të nënvlerësuara. Qëllimi i hadithit është të nxis në mosanashkalim të mëkateve të përçmuara, të llogarit njeriu veten, të mos jetë neglizhent, ngase ai i cili nuk i vën re këtyre mëkateve, ato do e shkatërrojnë, për arsye se mëkatet e vogla kur shumohen bëhen të mëdha, siç ka thënë ibn Batali, Allahu e mëshiroftë.[2]

DOBI NGA HADITHI

  1. Mëktet ndahen në të mëdha dhe të vogla, ashtu siç thotë Allahu: “Në qoftë se ju i shmangeni gabimeve të mëdha, që u janë ndaluar juve, Na do t’ju mbulojmë gabimet tuaja të vogla dhe do t’ju shpiejmë në (një) vend të mrekullueshëm (në xhennet).” Nisa, 31. Dhe thotë: “ata që ruhen prej mëkateve të mëdha dhe veprave të këqia (imorale), pos mëkateve të vogla. Me të vërtetë, Zoti yt është i gjerë (i pakufishëm) në falje.” Nexhm, 32.

Definicioni më i mirë për mëkatet e mëdha është: Ato mëkate për të cilat vijojnë sanksione që në këtë botë, ose kërcënim për to me zjarr, apo mallkim, apo hidhërrim. Disa i kanë bashkangjitur edhe mohimin e besimit, apo është thënë (për vepruesin e tyre) është larg nesh, apo nuk është prej nesh nga i dërguari, sal-Allahu alejhi ve selem.

Ndërsa mëkatet e vogla: Janë ato mëkate mbi të cilat nuk ka sanksione në këtë botë e as kërcënim në ahiret. Ky është mëndimi më i saktë në lidhje me definicionin për mëkatet e vogla.

  1. Tërheqja e vërejtjes për mëkatet, gabimet, dhe mos anashkalimi i diç prej tyre, për arsye se gjynahet e vogla nëse nuk kërkohet falje për to, apo vazhdon vepruesi në to, ato bëhen shkak i shkatërrimit të tij.
  2. Ibn Kajimi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Mëkatet shkaktojnë gjurmë të këqija, të shëmtuara, e të dëmshme për zemrën dhe trupin e njeriut, që në këtë botë dhe në botën tjetër, vetëm Allahu e di se sa, që prej privimit nga dija, për arsye se dituria është dritë që Allahu e fut në zemër, e mëkatet e shuajnë atë dritë. Prej tyre, privimi i riskut, vrazhdësia që e gjen mëkatari në zemrën e tij, në raportin mes tij dhe Allahut, që nuk barazohet asnjë kënaqësi, po edhe nëse mblidhen të gjitha kënaqësitë e dynjasë, nuk krahasohen me këtë vrazhdësi. Kjo është një çështje që nuk e shijon pos ai i cili në zemrën e tij ka jetë, përshkak që plagët nuk i shkaktojnë dhimbje të vdekurit. Nëse njeriu nuk i braktis mëkatet për diç tjetër vetëm nga frika të mos bie në këtë vrazhdësi, për të mençurin do ishte e mjaftueshme që t’i braktis ato…”

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

_________

[1] Ahmedi, 1/446, Shejh Albani e vlerësoi sahih në librin e tij “Sahih el Xhami” me numër 2686.

[2] “Fet’h” 11/329.

0 2687

MËSIME DHE POROSI ISLAME ( 11 )

Veprat që e shpëtojnë njeriun nga zjarri, janë:

1. Atij të cilit i vdesin tre fëmijë dhe ai bën sabër.

2. Ai i cili kujdeset për tri bija apo motra dhe i respekton ato.

3. Mbrojtja e nderit të vëllait të tij besimtar, kur ai nuk është prezent.

4. Arritja e namazit me xhemat prej tekbirit fillestar, katërdhjetë ditë me rend.

5. Edukata dhe morali i mirë.

6. Të kujdesurit për namazin e sabahut dhe të iqindisë.

7. Pluhurosja me pluhurin e xhihadit.

8. Agjërimi i ditës së Arafatit.

9. Agjërimi i ditës së Ashures.

10. Marrja e abdesit pas kryerjes së nevojës.

11. Falja e dy rekateve nafile pas marrjes së abdesit.

Shejh Abdulaziz Ibën Muhamed Ibën Abdullah es Sed’han

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

0 2612

Pyetja: Nëse unë kam falur namazin farz, e më pas unë dua të fal edhe namaz vullnetar, a është mustehab që të shkojë në një vend tjetër në mënyrë që më shumë se një vend mbi tokë do të dëshmojë për mua?

Përgjigjja: Falënderimi i qoftë Allahut

Po, është e preferuar që të ndahet mes namazeve të detyrueshme dhe vullnetare duke folur ose duke lëvizur në një tjetër vend.

Mënyra më e mirë për të bërë këtë është të kryhet ky namaz në shtëpi, për shkak se namazi më i mirë i njeriut është në shtëpi, përveç namazeve farz, siç është transmetuar në një hadith sahih nga Pejgamberi, -paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të!-.

Argument për ndarjen e përmendur është hadithi i transmetuar nga Muslimi në Sahihun e tij me numër 1463, nga Muavije, -Allahu qoftë i kënaqur me të!-, i cili ka thënë: Kur ju të keni përfunduar namazin Xhumasë, mos e lidhni atë menjëherë me një namaz tjetër, derisa ju të flisni ose të largoheni (nga xhamia), sepse i dërguari i Allahut, -paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të!-, na urdhëroi të veprojmë ashtu, të mos falim namaz pas një namazi derisa të flasim apo të dalim.”

Imam Neveviu, -Allahu e mëshiroftë!-, në komentimin e tij të Sahih Muslimit ka thënë: “Kjo është një dëshmi për mendimin e shokëve tanë, dmth, – fukahatë e medh’hebit Shafi – që në namazet nafile të namazeve ditore dhe të tjera, është e preferuar që të ndërrohet vendi nga vendi ku është falur namazi farz, e ndërrimi më mirë është që të falet në shtëpi, përndryshe ai mund të shkojë në një tjetër vend në xhami apo diku tjetër, në mënyrë që të rrisë numrin e vendeve në të cilat ai bie në sexhde, dhe në mënyrë që të ndajë namazin vullnetar nga ai farz. Fjala e tij “derisa të flasim”, tregon se ndarja mund të bëhet edhe duke folur, por duke e bërë atë me lëvizje është më e preferuar, për shkak të asaj që kemi përmendur. Allahu e di më së miri.”

Ebu Davudi dhe Ibn Maxheh, kanë transmetuar nga Ebu Hurejra, -Allahu qoftë i kënaqur me të!, se Profeti, -paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të!-, ka thënë: “A nuk ka mundësi asnjëri prej jush, që kur ai falet, të ecë përpara ose prapa, ose në të djathtën ose majtas “- që do të thotë namazin vullnetar pas namazit farz. (Shejh Albani e ka vlerësuar sahih në librin “Sahih ibn Maxhe”)

Veprimi i ndarjes së namazit vullnetar dhe atij farz, është një mënyrë dallimi mes tyre. Disa dijetarë kanë përmendur arsye tjetër, e cila është; për të rritur numrin e vendeve ku bien sexhde, në mënyrë që ato vende të dëshmojnë për të në ditën e Ringjalljes, siç u përmend më lart në fjalët e  imam Neveviut, -Allahu e mëshiroftë!-.

Ramli në librin “Nihajet el-Muhtaxh” (1/552) thotë: “Është sunet që të lëviz për namaz farz apo nafile nga vendi ku ka falur namazin farz apo vullnetarë, deri në një vend tjetër, në mënyrë që të rritet numri i vendeve ku bien në sexhde, sepse ato vende do të dëshmojnë për të, dhe se kjo njëherit është edhe ngjallje e vendeve me adhurim. Në qoftë se njeriu nuk lëvizë në një vend tjetër, atëherë duhet të ndajë mes namazeve duke folur me dikë.”

Allahu e di më së miri.

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

0 3295

Allahu i madhëruar, thotë: “Zoti yt ka urdhëruar që ta adhuroni vetëm Ate dhe t’u bëni mirësi prindërve. Nëse njëri prej tyre, ose të dy, arrijnë pleqërinë te ti, mos u thuaj atyre: “Uh!”, dhe mos i kundërshto ata (me fjalë të këqia), dhe drejtohu atyre me fjalë respekti.” (Isra: 23-24).

“Na e kemi obliguar çdo njeri, që t’u bëjë mirë prindërve të vet.” (Ankebut: 8 ).

I Dërguari i Allahut, Muhamedi alejhis selam, tha: “A dëshironi t’ju tregoj për mëkatet më të mëdha? Ndër to, tha: ….mosrespektimi i prindërve.” (Mutefekun alejhi).

Transmetohet nga Aliu, radijAllahu anhu, se ke thënë: I Dërguari i Allahut, Muhamedi alejhi selam, ka thënë: “Allahu e ka mallkuar mosrespektuesin e prindërve.” (Hadithi është Hasen (i mirë), shënon Hakimi )

Transmetohet nga Abdullah ibën Amru, radijAllahu anhu, se ka thënë: Pejgamberi, alejhi selam, ka thënë: “Me të vërtetë prej mëkateve të mëdha është kur njeriu i shan prindërit e tij”. Thanë sahabët: “O i Dërguar i Allahut a ka njeri i cili i shan prindërit e tij?” Pejgamberi, alejhi selem, iu përgjigj: “Kur njeriu e shan babën e ndokujt, ai veçse e ka sharë babën e vet (në ato çaste) dhe kur njeriu e shan nënën e ndokujt, ai veçse e ka sharë nënën e vet.” (Mutefekun alejhi, Buhariu: 5973, Muslimi: 9/146).

Transmetohet nga Aliu, radijAllahu anhu, se ka thënë: Pejgamberi, alejhi selam, ka thënë: “Të gjithave mëkateve Allahu ia shtyen afatin (e dënimit) aq sa do Ai deri në ditën e gjykimit, përpos mosrespektuesit ndaj prindêrve, këtij Allahu ia përshpejton dënimin.” (Hadithi është Sahih, shënuan: Ahmedi: 5/36,37, Ebu Davudi: 4902, Tirmidhiu: 2511 dhe të tjerët).

I dërguari i Allahut, Muhamedi, alejhi selam, ka thënë: “Nuk do të hyjë në Xhenet mosrespektuesi i prindêrve dhe as ai i cili e mohon kaderin (caktimin e Allahut).” (Shënon: Ahmedi: 6/441, hadithi është hasen, i mirë).

I dërguari i Allahut, Muhamedi, alejhi selam, ka thënë: “Kënaqësia e Allahut është tek kënaqësia e prindërve, hidhërimi i Allahut është tek hidhërimi i prindërve.” (Hadithit është sahih: Tirmidhiu: 899, Buhariu në Edeb el Mufred: 2, Shih: Silsiletu ehadith es sahiha (vargu u haditheve të sakta) të Shejh Albanit: 516).

I dërguari i Allahut, Muhamedi, alejhi selam, ka thënë: “Prindi është dera e mesme e Xhenetit, po deshe ruaje atë derë ose humbe atë.” (Hadithi është sahih. Shënon Ahmedi: 5/296, Tirmidhiu thotë se hadithi është i saktë).

Erdh një njeri tek pejgamberi, alejhi selam, që t’i marrë leje të shkoj me të në xhihad. Pejgamberi alejhi selam i tha: A i ke gjallë prindërit? Tha: Po. Pejgamberi alejhi selam, i tha: “Bën xhihad tek prindërit (duke u sjell mirë me ta dhe duke u kujdesur për ta).” (Mutefekun alejhi: Buhariu: 3004, Muslimi: 2549).

Pejgamberi alejhi selam, ka thënë: “(Obligime që ke më së shumti ndaj tyre janë): Nëna, babai, motra, vëllai yt, pastaj ata që vinë pas tyre, pastaj të tjerët me radhë që vinë pas tyre.” (Hadithi është Sahih: Shënon Muslimi: 2/2548).

Pejgamberi alejhi selam, ka thënë: “Nuk do të hyjë në xhenet ai cili nuk i respekton prindërit, ai cili bartë fjalët tek njerëzit, alkooliqari kronik dhe ai cili beson se lejohet sihri në islam.” (Hadithi është sahih: Shënuan: Nesaiu: 5/80, Ahmedi: 2/134).

Transmeton Abdullah Ibën Amru, radijAllahu anhuma, se një beduin erdh tek pejgamberi alejhi selam dhe i tha: O i dërguar i Allahut! Cilat janë mëkatet e mëdha? Pejgamberi alejhi selam, i tha: T’i shoqërosh Allahut diç nê adhurim (t’i bësh shirk Allahut). E më pas cili mëkat pas tij është më i madh? Pejgamberi, alejhi selam, tha: “Mosrespektimi i prindërve.” (Hadithi është sahih: Shënon Imam Buhariu: 6675).

Shejh Dr. Mustafa Murad Profesor në fakultetin e davetit në Ez’her.

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

0 2952

Pyetje: A lejohet që fëmijët të marrin para nga pasuria e babait të tyre, duke mos e ditur ai fare për këtë!?

Përgjigje: Nuk lejohet fëmijët të marrin para nga pasuria e babait të tyre pa lejen dhe diturinë e tij. Mirëpo, nëse babai i tyre është njëmend koprrac karshi fëmijeve të tyre, saqë ai nuk ua kryen atyre as gjërat kryesore dhe elementare, atëherë u lejohet atyre të marrin para pa lejen dhe diturinë e babait të tyre aq sa u mjafton atyre për gjërat kryesore.

E themi një gjë të tillë, duke u bazuar në hadithin që e transmeton Aisheja, radijAllahu anha se Hindi, e bija e Utbes, gruaja e Ebu Sufjan ibn Harbit, radijAllahu anhuma, një ditë u ankua tek pejgamberi, alejhi selam, për burrin e saj, duke thënë: Ebu Sufjani nuk më dhuron para nga pasuria e tij as për gjërat kryesore që më nevojiten mua dhe fëmijeve të mi, pos nëse marr nga pasuria e tij, duke mos e ditur fare ai për këtë. Pejgamberi, alejhi selam i tha: “Merr nga pasuria e tij me mirësi aq sa të mjafton ty dhe fëmijeve.” (Buhariu: 5364, Muslimi: 1714).

Me mirësi: Është fjala merr para aq sa të nevojitet për gjërat kryesore, duke mos marrur dhe shpërdoruar pasurinë e tij.

Shejh Abdulaziz Ibën Bazi, rahimehullah!

Burimi: Mexhmu’u el Fetaua uel Meka’la’t el Muteneuiah: 22/313,314.

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

0 1859

SHEMBUJ NGA SUNETI PROFETIK

Ebu Hurejra, radijAllahu anhu, transmeton se i dërguari i Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem, ka thënë: “Shembulli im dhe i umetit tim, është si shembulli i atij njeriu i cili e ndezi zjarrin, dhe filluan fluturat e insektet të bien në të. E unë ju kap juve për brezi, kur ju po e hudhni veten në zjarr.”[1]

KUPTIMI I HADITHIT

Imam Neveviu, Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Kuptimi i hadithi është se ai, sal-Allahu alejhi ve selem, ngjasoi kundërshtarët  e tij me fluturat, dhe rrëzimin e tyre në zjarrin e ahiretit me rrëzimin e fluturave në zjarrin e kësaj bote, duke qenë ato inicues të bien në të, e ai duke i penguar ata. Gjërat e përbashkëta mes atyre dyve është pasimi i epshit, mos dallimi dhe ndjekja e secilit prej tyre rrugën e shkatërrimit. Kadi Ebu Bekr  ibnul Arabi ka thënë: “Ky shembull ngërthen kuptime të shumta, qëllimi i tij është se krijesat nuk biejnë në atë që i shpien ata në zjarr duke patur qëllim shkatërrimit e vetes, por vijnë aty duke dëshiruar të përfitojnë dhe si shkak i pasimit të epshit, sikur që fluturat hudhen në jarr, jo që të mbyten në të, por për shkak se entuziazmohen nga drita që e shohin.”

DOBI NGA HADITHI

  1. Ky hadith tregon gjendjen e njerëzve, dhe pasionin e tyre për këtë dynja, ndjekjen e epsheve, veprimin e mëkateve, që mund të jenë shkak që ata të bien në zjarrin e ahiretit.
  2. Kjo botë ka shkëlqimin e saj me çfarë i trullos njerëzit me shikimin e tyre të dobët, kështu që mashtrohen pas saj, preokupohen me bukuritë e kënaqësitë e saja nga ajo për çfarë ata u krijuan, e që është adhurimi i Allahut, pasimi i urdhërave të Tija dhe largimi nga ndalesat. Kështu ata e shpiejnë veten e tyre në hidhërimin e Zotit, në dënimin e afërt dhe atë të mëvonshëm.
  3. Ibn Haxheri, Allahu e mëshiroftë ka thënë: “Ky hadith flet për butësinë, mëshirën dhe kujdesin e të dërguarit, sal-Allahu alejhi ve selem, për shpëtimin e umetit të tij. Ashtu siç  Allahut thotë: “Nga gjiu juaj u erdhi një pejgamber. Atij i vjen rëndë për mëkatet që bëni ju, por ai përpiqet që ju të shkoni rrugës së drejtë, dhe ndaj besimtarëve është i butë dhe mëshirues.” Teube, 128.

Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

_________

[1] Buhariu 6118

0 1780

MËSIME DHE POROSI ISLAME ( 10 )

Mënyra të gabuara të edukimit të fëmijeve:
1. Dhënia përparësi njërit fëmijë ndaj fëmijëve të tjerë në prezencën e tyre.
2. Nënçmimi i fëmijëve karshi mysafirëve.
3. Dënimi i tyre me rrahje, duke mos ia treguar gabimin e bërë apo arsyen e dënimit.
4. Sjellja e prindërve gjithmonë me ashpërsi ndaj fëmijëve të tyre.
5. Mungesa e tepërt e babait në shtëpi.
6. Mësimi i fjalëve jo të mira dhe thënia e tyre në prezencën e fëmijëve.
7. Mbjellja e sjelljeve dhe fjalëve të këqija në zemrat e fëmijeve, qoftë nga nëna, babai apo përmes mjeteve elektronike.

Shejh Abdulaziz Ibën Muhamed Ibën Abdullah es Sed’han

Nga arabishtja: Suad B. Shabani

Burimi: albislam.com

i mëparshëm1...323334i rradhës Faqja 33 nga 34

NA NDIQNI NË

REVISTA ALBISLAM (Nr, 1 - 99) Albislami ishte edhe një revistë Islame në gjuhën shqipe, e cila vazhdon të synon përhapjen e diturisë fetare dhe rrënjëzimin e metodologjisë së ehli suneh uel xhemaa, te të gjithë myslimanët e rajonit dhe te ata të cilët hulumtojnë pas të vërtetës.
Numri i parë i kësaj reviste doli më 29 Gusht 2003. Ajo kishte nëntë rubrika atëherë, kurse ka aritur deri në trembëdhjetë, plus editoriali. Ajo ka vazhduar të botohet një herë në muaj që atëherë e deri në të arritur numrin 99 në Tetor 2011. Shumë arsye sollën deri në pauzimin e saj, me shpresë që një ditë do e sheh dritën përsëri.

MË TË LEXUARA

© Copyright 2003 - AlbIslam.com