28 Rebi’ul Evvel 1432h/3 Mars 2011-03-06

Në emër të Allahut Mëshiruesit Mëshirëbërësit

Falënderimi i takon Allahut, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të Dërguarin e Allahut, mbi familjen dhe shokët e tij…

Konferenca e parë e Lidhjes së dijetarëve muslimanë u mbajt në Istanbul në periudhën mes 27-28 Rebi’ul Evvel të vitit 1432h gjegjësisht më 2 dhe 3 Mars të vitit 2011. Pjesë morën mbi njëqind dijetarë dhe thirrës prej 35 shteteve.

Titulli i konferencës ishte Dijetarët dhe rimëkëmbja e Umetit dhe rreth temës bosht u mbajtën 5 sesione dhe u prezantuan 15 punime. Krahas këtyre sesioneve janë organizuar edhe katër tribuna rreth ndodhive në botën Islame dhe rreth kërkesave të popujve për reforma. Konferenca mbaroi me këtë Deklaratë që i drejtohet Umetit Islam.

Përmirësimi i gjendjes së Umetit është i ndërlidhur me përmirësimin e dijetarëve dhe sundimtarëve. Ata janë pushtetarët që kujdesen për çështjen e muslimanëve, që drejtojnë shtetet dhe u prijnë muslimanëve. Ringjallja e kuptimit të dijës edukuese në umetin Islam është obligim fetar dhe emergjencë shoqërore. Aty qëndron rruga më e shkurtër drejtë reformave dhe pikënisja themelore drejtë prosperitetit në të gjitha sferat.

2.    Dijetarët rabbanijun (edukues) janë ata që duhet të realizojnë ripërtëritjen e dijës fetare, mbrojtjen e unitetit të muslimanëve, rrënjëzimin e vlerave Islame, mbikëqyrjen e të drejtave dhe lirive të njeriut ashtu siç i ka kufizuar sheriati. Ata duhet ta udhëheqin Umetin Islam  në gjitha çështjet e tij.
3.    Rimëkëmbja e Umetit Islam që e dëshmojmë sot realizohet dhe stimulohet nga botëkuptimi i përkryer i Islamit si fe, si dhe nga kuptimi i gjerë dhe gjithëpërfshirës i adhurimeve dhe veprave të mira. Atë e lëviz edhe besimi i shëndosh dhe sheriati tolerant. Për epërsinë e kësaj feje dëshmojnë  fjalët e shpalljes, fletët e historisë dhe qytetërimi Islam.
4.    Umeti Islam sot duhet të jetë i vetëdijshëm për sfidat e mëdha me të cilat ballafaqohet dhe të cilat e pengojnë përparimin e tij drejtë prosperitetit dhe pozitës udhëheqëse. Me dituri dhe sunet ballafaqohet injoranca dhe bidatet. Fikhu (kuptimi) dhe përvetësimi i diturive janë armët me të cilat luftohen kurthet dhe komplotet e brendshëm dhe të jashtëm. Dituria bashkëkohore dhe përfitimi nga teknologjia moderne realizojnë zhvillimin e përgjithshëm dhe eliminojnë prapambeturin.
5.    Vendimmarrësit (dijetarët punonjës dhe pushtetarët e mirë që i pasojnë dijetarët) e kanë për obligim të ndalojnë kolonializmin perëndimor dhe okupimet e huaja të shteteve muslimane. Ata duhet të angazhohen për kthimin e krenarisë dhe nderit të Umetit Islam duke e ngjallur kuptimin e xhihadit dhe duke e organizuar atë ne vendet legjitime. Aty bën pjesë edhe urdhërimi në të mirë dhe ndalimi nga e liga pas të cilës duhet të zbatohet  dhe të madhërohet gjykimi me Sheriatin Islam. Allahu, subhanehu ue teala, thotë: “Gjykimi nuk i takon kujt, pos Allahut, e Ai urdhëroi të mos adhuroni tjetër vetëm Atë.” (Jusuf, 40).
6.    Kërkojmë prej dijetarët e Ehli Sunnetit në çdo vend që të bashkohen në zbatimin e fesë, të janë të drejtë ndaj zullumqarëve dhe ndaj atyre të cilëve u bëhet padrejtësi, ti këshillojnë pushtetarët nëpërmjet instancave dhe organizatave ligjore, dhe nëpërmjet shoqatave fetare dhe shkencore të pavarura. Le ti shpalosin sistemet tirane dhe të korruptuara që shkelin të drejtat e njerëzve me heqje lirie pa aktakuzë dhe pa gjykim.
7.    Umeti Islam me gjitha grupimet brenda tij e ka nisur rrugën e tij drejtë ndryshimit kah e mira dhe drejt realizimit të reformave. Nuk lejohet pengimi i tij e as vonimi i rezultatet e pritura. Këto kërkesa paqësore dhe të definuara, nuk konsiderohen rebelim ndaj pushtetarit të ligjshëm si dhe nuk është kundërvajtje fetare.
8.   Kushtet momentale janë rast i volitshëm që Umeti të lidhet me dijetarët e tij, të realizohen reforma rrënjësore që nënkuptojnë gjykimin me Librin e Allahut dhe me Sunetin e të Dërguarit. Në Librin e Allahut dhe në Sunetin e Muhammedit është garancia e realizimit të drejtësisë shoqërore dhe të rregullimit të politikave arsimore, informative dhe ekonomike të Umetit.
9.  Lidhja e dijetarëve  përshëndet sukseset e Umetit Islam në Tunizi dhe Egjipt dhe në vendet tjera të botës Islame. Ju kujtojmë se ndryshimi i vërtetë fillon në zemër duke u penduar tek Allahu, duke u kapur fortë për udhëzimin e Tij. Është detyrë e gjitha forcave politike dhe shoqërore të realizojnë reformat dhe të luftojnë korrupsionin në të gjitha format e tij. Ata duhet ta zgjedhin më të mirin të udhëheq me besnikëri duke mos e rritur namin me slogane boshe. Më i miri që duhet të angazhohet është i fuqishmi dhe besniku, porosit Kurani.

1Lidhja e dijetarëve muslimanë mbështet xhihadin e popullit libian për tu liruar prej sistemit të prishur dhe prej kryetarit të dalur prej Islamit. I këshillojmë me durim derisa të vjen fitorja dhe dita kur besimtarët do ti gëzohen fitores dhe ndihmës së Allahut.

Lidhja e dijetarëve alarmon rrezikun e zgjërimt shiit dhe mashtrimit pas sloganeve të tyre devijuese në shtetin e Bahrejnit dhe tjetërkund. E thërrasim Ehli Sunetin, popuj dhe udhëheqës, të realizojnë drejtësinë, të luftojnë zullumin të kapen për Librin e Allahut dhe për Sunetin e të Dërguarit, sal-lallahu alejhi ue selem.

Dijetarët e devotshëm në çdo vend janë referenca e Umetit në situatat e reja dhe Umeti duhet të lëviz sipas këshilave të tyre. Këshillimi (nasihati) është detyrë fetare dhe vepër e mirë. Banorët e Jemenit, Shamit dhe vendeve islame duhet të bashkohen pas fetvave që i japin dijetarët e tyre dhe organizatat fetare. Fjala e tyre duhet të respektohet.

Allahun e lusim t’u jep sukses muslimanëve, ti inspiron kah e drejta në fjalë dhe në vepra. Paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi Muhamedin, mbi familjen dhe shokët e tij ndërsa lutja jonë e fundit është Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve.

Përktheu Talha Kurtishi

Burimi: albislam.com

Deklaratë e fundit me të cilën u mbyll konferenca e parë e Dijetarëve të Islamit, paraqet një transferim shembullor të metodologjisë praktike që ndjekin dijetarët si dhe përshkrimin e rolit të tyre nën hijen e aktualitetit që po ndryshon.

Lidhja – e cila duke përdorë një terminologji të re dhe efektive përpara shumë popujve muslimanë (e që nuk kanë qenë prezente gjithaq nëpër qarqe intelektuale) sikur: ruajtja e të drejtave të njeriut, koncepti i lirisë, lufta kundër degjenerimit e të tjera – tentoi që kongresi i saj i parë dhe konkluzat e saj, të jetë në përputhshmëri me gjendjen aktuale të umetit dhe sfidave me të cilat ballafaqohet.

Thirrja për t’u bashkuar dijetarët e Islamit, thirrësit dhe imamët  që u proklamua nga konferenca si dhe u zhvillua aktiviteti nën këtë slogan, paraqet një sfidë nga më të rëndësishmet përpara dijetarëve të sunetit në tërë botën. Fuqia që mund të krijohet nga ky bashkim nuk është për t’u nënçmuar sidomos përpara tentimeve të vesternizimit, dominimit ideologjik e ekzekutiv të armiqve të Islamit.

Konferenca theksoi se përmirësimi i umetit lidhet ngushtë me përmirësimin e dy kategorive themelore të bijve të tij, e ata janë:dijetarët dhe pushtetarët. Me këtë u sinjalizua qartë për hapat e vendosur që duhet marrë në drejtim të përmirësimit të këtyre kategorive përkitazi me metodat e përshtatshme në të ardhmen.

Theksi u vendua edhe mbi konceptet imanore sikur koncepti i metodologjisë hyjnore. Nuk është i fshehtë ndikimi i besimit në ndërtimin e individëve dhe shoqërive, madje anashkalimi i këtij themeli shpin në tragjedi morale fundi i së cilës nuk është i lavdëruar. Si dhe “ndryshimi i vërtetë fillon që nga zemra duke u penduar tek Allahu, duke u kapur për udhëzimet e Tij.”

Prej gjërave që ranë në sy më tepër ishte retorika e përdorur nga dijetarët në sferën e ndryshimeve shoqërore, politike që ngjajnë në botën islame. Potencuan rëndësinë e respektimit të të drejtave të individit, lirive që janë konform principeve të sheriatit si dhe metodat që duhet përdorur për të mobilizuar umetin dhe për t’ia kthyer pozitën e liderit.

Një rol tjetër që doli në shesh në këtë konferencë – e që ka munguar një kohë goxha të gjatë në shumë vende islame – ajo që deklarata e quajti “shpresa për t’u shpërblyer shkaku i padrejtësisë së zullumqarëve, ndihma atyre që ju bëhet padrejtësi dhe këshillat drejtuar pushtetarëve” që paraqet një hap të rëndësishëm për kthimin e pozitës së dijetarit aktiv në mënjanimin e padrejtësisë dhe mbrojtjen e të vërtetës.

E tërë bota islame pret rolin e dijetarëve, atyre ju jep përgjegjësinë më të madhe sepse edhe mund ta mbajnë, të sakrifikojnë për ato synime, për jetën e umetit. Ata janë kandilat udhëzues në momentet e mjegulluara dhe të prapambeturisë. Ata janë udhëheqësit në rreshtin e parë në momentin e revolucionit dhe përmirësimit.

Përktheu: Agim Bekiri

Burimi: albislam.com

I falënderuar qoftë Allahu, Zoti i gjithësisë i cili u premtoi përfundim të mirë të devotshmëve dhe u shpalli armiqësi zullumqarëve,  paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi Muhammedi, sal-lallahu alejhi ue selem, mbi shokët e tij besnik dhe mbi familjen e tij të pastër. Pas Tunizisë dhe Egjiptit flaka e kaploi edhe Libinë dhe kjo nuk është aspak për tu habit.

Nuk është për tu habit ngase revolta ndaj zullumit, ndaj drejtimit të keq, ndaj plaçkitjes së resurseve natyrore, ndaj robërimit të lirëve dhe  ndaj udhëheqjes së mendjelehtëve në shtetet arabe e arriti kulminacionin. Këtë poshtërim nuk e pranon as niveli më i ultë i njerëzimi e si do ta pranon sheriati hyjnor.  E si nuk do arrinte situata në këtë shkallë pasi që u largua ligji i Allahut dhe u zëvendësua me ligje njerëzore të padrejta. Po të ishte  zbatuar sheriati i Allahut, po të ishte gjykuar me Librin e Allahut dhe me Sunnetin e të Dërguarit, sal-lallahu alejhi ue selem, në postet udhëheqëse nuk do të vinte ai që si meriton, nuk do të poshtërohej i larti dhe nuk do glorifikohej i ulëti, nuk do të cenohej asnjë e drejtë, madje edhe e jomyslimanit, e sidoqoftë e myslimanit. Do të mbroheshin të  drejtat e të gjithëve e në veçanti të drejtat e të devotshmëve, të mirëve dhe atyre që synojnë përmirësimin.  Nuk do të ndodhte si në Libi në të cilën zandanët mbusheshin me myslimanë që torturoheshin në mënyrë çnjerëzore për dyshimin më të vogël.  “Ata i munduan besimtarët, vetëm pse këta i besuan Allahut, të Plotfuqishmit, të Denjit për çdo lavd.” (El Buruxh, 8)

Shumë mirë dihej gjendja e vështirë e atyre që dëshirojnë përmirësim në Libi, shumë mirë dihen llojet dhe ashpërsia e torturave me të cilat ballafaqohen. Në një prej burgjeve për të burgosurit politik për një natë në vitin 1417H janë likuiduar afro 1200 të burgosur. Nuk e di, por si duket erdhi momenti i fitores për të pafajshmit që katër dekada vuanin nga ky sistem i dhunshëm. Dhe ju me siguri që do ta merrni vesh të vërtetën shumë shpejt! Për fitoren e të shtypurve. Allahu, subhanehu ue te’ala thotë: “Për atë që përgjigjet, kur i është bërë një padrejtësi, nuk ka kurrfarë qortimi ndaj tij. Qortim ka vetëm kundër atyre që u bëjnë keq njerëzve dhe që pa të drejtë mbjellin ngatërresa në Tokë; për ata ka dënim të dhembshëm.” (Esh Shura, 41-42)

“Mos mendo kurrsesi që Allahu nuk e vëren atë që bëjnë keqbërësit! Ai vetëm ua shtyn (dënimin) deri në Ditën, kur sytë e tyre do të zgurdullohen (nga tmerret që do të shohin)” (Ibrahim, 42)

“Sa e sa vendbanimeve Unë ua shtyva dënimin, edhe pse ata ishin keqbërës, por prapëseprapë i dënova. Tek Unë kthehet çdo gjë.” (El Haxhxh, 48)

“Të gjithë këta shkelën çdo kufi në vendet e tyre, duke shtuar atje shthurjen dhe korrupsionin, prandaj Zoti yt lëshoi mbi ata kamxhikun e dënimit. Vërtet, Zoti yt është gjithnjë në pritë!” (El Fexhr, 11-14)

Allahu disa zullumqarëve do t’ua përshpejton një hise të azabit në këtë botë, si dënim për veprimet e tyre. Në një hadith të saktë i Dërguari i Allahu, sal-lallahu alejhi ue selem, thotë: “Nuk ka mëkat që meriton ti përshpejtohet dënimi në dynja, me pjesën e dënimit që Allahu e ka ruajtur për në ahiret si padrejtësia dhe ndërprerja e lidhjeve farefisnore.” Por nëse ndodh që dënimi të vonohet në të ka urtësi të shumta “Le të mos mendojnë kurrsesi jobesimtarët se për ata është mirë që ua zgjasim jetën. Ne ua zgjasim jetën vetëm për t’i shtuar gjynahet; për ata ka ndëshkim poshtërues.” (Ali Imran, 178)

Ky sistem i korruptuar i prishi edhe marrëdhëniet e tij me vendet fqinje ashtu si e dëmtoi edhe raportin e shtetit ndaj qytetarëve. Në këtë realitet nuk i ngeli vend ku do të strehohet ai dhe xhelatët e tij.  Duke e ditur historinë e tij nuk është larg mendjes se ai do të mundohet ta shtyp popullin me gjitha mjetet që i ka në dorë. Për këtë ballafaqim me popullin ky sistem i padrejtë i bëri përgatitjet e duhura, madje angazhoi edhe mercenarë prej vendeve të huaja. Me të drejtë mundemi të presim se numri i viktimave do të rritet, dita ditës. Nga ky vendi që e kam nuk do të flas për ligjësinë e asaj që ndodhi dhe kaloi, ngase vendi i debateve të tilla është i njohur. Rreth çështjes së ndërrimit të sistemit me forcë, ka mendime të ndryshme dhe secili prej tyre i ka argumentet tija, prandaj e themi rregullin e njohur (لا إنكار في مسائل الاجتهاد) Për çështjet e paprera asnjë mëndim nuk është paraprakisht i refuzuar.

Atë që dua ta theksoj është që viktimat dhe gjaku i derdhur të ketë kuptim, sakrifica e bërë të jetë me qëllim të realizimit të kërkesave të ligjshme. E kemi obligim të angazhohemi ta mbrojmë gjakun e vëllezërve tanë në Libi, të ndihmojmë në largimin e zullumit, me mundësitë që i kemi.  Me dua, me xhihad të fjalës dhe me gjitha mënyrat e ligjshme. Pushtetmbajtësit e kanë për obligim të bashkohen kundër sistemit të këtillë represiv, e kanë për obligim ta ndihmojnë popullin e mjerë. Ai që ndihmon këtë sistem dhe i tradhton vëllezërit e tij është pjesëmarrës (hisetar) në padrejtësi dhe mëkat.  Vëllezërit e Libisë i këshilloj të kthehen tek Allahu, të kërkojnë ndihmën e Tij, ta pastrojnë qëllimin, të synojnë të ndihmojnë Islamin me këtë vepër që e bëjnë. Allahu e ndihmon atë që ndihmon fenë e Allahut, e ndihmon ushtrinë e tij dhe i bën ngadhënjimtarë. Jeta e është çmimi më i lartë që dikush mundet ta paguan për ta larguar zullumin dhe për ta zbatuar fenë. Nuk lejohet që jeta të flijohet për qëllime të tjera. Prej mënyrave se si ndihmohet feja është të ndalet hovi i zullumqarit, të merren në përgjegjësi dhe të gjykohen ata që keqpërdorin pasurinë e popullit dhe xhelatët e padrejtësisë. Feja ndihmohet edhe duke i siguruar të drejtat e ligjshme për të gjithë.  Ndoshta për këto qëllime të larta do të vdesin shumë viktima, por ky është ligji i Zotit në këtë botë. Vëllezër kini kujdes nga mëkatet që janë edhe shkaku kryesor që në postet udhëheqësi të vijnë zullumqarët.

“Çfarëdo fatkeqësie që ju godet, është si pasojë e asaj që keni bërë vetë; por Ai fal shumë.” (Esh Shura, 30)

Ai është edhe shkak i humbjes në luftë

“Ata prej jush që kthyen shpinën ditën kur u ndeshën dy ushtritë, në të vërtetë, djalli i shtyu në gabim, për shkak të disa gjynaheve që kishin bërë. Por, në të vërtetë, Allahu ua fali (gabimin), sepse Allahu është Falës i madh dhe i Butë. “ (Ali Imran, 155)

“Kur ju goditi fatkeqësia, ndërkohë ju i kishit goditur më parë armiqtë tuaj dyfish, ju thatë: Prej nga na erdhi neve kjo?! Thuaj (o Muhamed): “Kjo ndodhi prej jush”. Vërtet, Allahu është i Fuqishëm për çdo gjë.” (Ali Imran, 165)

E lus Allahun ti mbron vëllezërit dhe motrat tona të Libisë, ta mbron gjakun e tyre, pas kësaj dite të mos i jep pushtet mbi tyre ndonjë tagutit. O Allah largoje zullumin prej vëllrzërve të Libisë dhe prej gjithë vendeve myslimane. O Allah bëje që me ato vende të sundojnë sundues të drejtë dhe ndihmoji muslimanët kundër atyre që u bëjnë padrejtësi. “Sigurisht, të padrejtët do ta shohin se në çfarë mundimi do të kthehen (pas vdekjes)” (Esh Shuara,227)

Allahut i takon falënderimi në fillim dhe në fund dhe paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi Muhammedin, mbi shokët dhe familjen e tij…

Përktheu: Talha Kurtishi

Gazetat e përditshme ne Kosovë ditëve të fundit janë të mbushura me shkrime lidhur me gjendjen politike në vend, me bisedimet për lidhjen e koalicionit qeveritar te cilat informata për shkak te mungesës se profesionalizmit kanë qenë aq kontradiktore sa që në ueb faqet e disa të përditshmeve shkrimet e tyre lidhur me këto zhvillime demantoheshin shpesh në çdo 10 minuta.

Pastaj faqet e këtyre gazetave janë të mbushura me informacione nga rajoni sidomos me ato që lidhen me fatin e shqiptarëve në Shqipëri dhe Maqedoni, por edhe me zhvillimet e bujshme në arenën ndërkombëtare.

Ndonëse këto informacione dhe shumë të tjera mjaftojnë për tu mbushur faqet e gazetave, disa të përditshme përfshirë kanë vendosur që pothuajse çdo ditë të publikojnë nga një shkrim kundër personalitetit të hoxhës se nderuar dr. Shefqet Krasniqi. Kjo jo vetëm për të shtuar tirazhin e gazetës, siç është bërë praktikë në shumë mediume dhe nga shumë gazetarë që akuzojnë Islamin dhe muslimanët për tu bërë të famshëm dhe për të përfituar materialisht. Mirëpo shkrimet e fundit të publikuara në gazetën ”koha ditore” dhe të postuara në portalin “koha” me ose pa qëllim po e tejkalojnë qëllimin e përfitimit material dhe shikueshmërisë në vend, sepse pasojat e këtyre shkrimeve janë me ndikim shumë negativ për atë të cilën po e përmendim pareshtur dhe të cilës po deklarohemi të gjithë që i kontribuojmë TOLERANCES FETARE.

Ironia e gjithë kësaj është se në shkrimin e fundit të “kohës ditore” të publikuar me datën 19.02.2011  që mbanë titullin “Imami Krasniqi, dëshmi për rritje të urrejtjes fetare në Kosovë”, ndërsa është vetë “koha”  që me shkrime të tilla të pa argumentuara dhe duke u shërbyer me shpifje ndaj personaliteteve muslimane në Kosovë po jep kontribut të pamohueshëm në kultivimin dhe zhvillimin e urrejtjes fetare, për ta vërtetuar këtë mjafton të lexohen komentet e shkruara lidhur me këtë shkrim dhe të ngjashëm në portalin “koha”.

Se deri ku te dërgon vendosmëria për të realizuar një mision të caktuar në këtë rast kultivimi i urrejtjes fetare tregon fakti se në “koha ditore” dhe në portalin “ koha” publikohen shkrime  të cilat nuk pajtojnë me etikën gazetareske dhe nuk mbajnë erë profesionalizmi. Në shkrimin e cituar te publikuar në “koha ditore” flitet për tolerancën fetare, për atë gjënë e çmuar me të cilën krenohen shqiptarët (së paku në deklarata) ndërsa ekzistencën e të kundërtës së saj, urrejtjen fetare “koha ditore” e argumenton me siç shkruan në artikull: Shërbime “të analizës” në dy organizata të rëndësishme perëndimore në raportet e tyre përmendin “rritjen e rrezikut nga ekstremizmi fetar” në Kosovë. E para është turp të flitet për një gjë kaq të madhe dhe që dëmton imazhin e Kosovës sidomos në këtë fazë duke u bazuar në “analizën” e dy organizatave të rëndësishme perëndimore. Kush janë këto organizata? dhe sa është i bazuar ky dyshim i paraqitur në këtë analize. Por çështja nuk mbaron këtu dhe as qëllimi im nuk është që të demantoj rezultatet e këtyre analizave që nuk kanë autorësi dhe që “koha ditore” i ka keqpërdorur në dëm te Kosovës dhe në dobi të veten apo të misionit të saj përçarës dhe anti islam. Por më banalja këtu është se shkrimi që si duket është bërë copy pastenga ndonjë medium serb nuk ka të bëjë me urrejtjen fetare , ngase edhe nëse vërtetohet ekzistenca e elementeve ekstreme fetare kjo nuk do të thotë se automatikisht ndikon në krijimin e urrejtjes fetare, por kështu i ka shkuar përshtati dikujt duke e ndërlidhur ekstremizmin fetar me urrejtjen fetare që në realitet janë dy gjëra të ndara, ndërsa në këtë shkrim të “kohës ditore” e vetmja e përbashkët e këtij shkrimi me titullin që mban është se gjenden në të njëjtën faqe dhe asgjë me shumë. Në vetë brendinë e shkrimit gjendet ky paragraf:  Në këto “analiza” thuhet se Kosova, ndonëse vend me shumicë myslimane, ka një shoqëri shekullare me orientim perëndimor, ndërsa toleranca fetare në Kosovë me vite ka qenë shembull i mirë, sepse për popullatën shqiptare identiteti kombëtar ka qenë më i rëndësishëm sesa ai fetar.

Nëse këto analiza kanë dhëne një përfundim të tillë atëherë çfarë është qëllimi i atij shkrimi apo kanë dashur që lexuesit ta lexojnë vetëm titullin qëllimkeq dhe urrejtje-nxitës . Dhe jo për çudi në fund të këtij shkrimi të shkurtër të bazuar në ca analiza të panjohura të bërë nga njerëz të panjohur, dhe që nuk kanë lidhje fare me urrejtjen fetare, “koha ditore” duke tentuar që t’i jep sadopak lidhshmëri temës së ndjeshme të urrejtjes fetare që mban titulli, dhe shkrimit të bazuar në këto analiza fut në këtë mes emrin e dr. Shefqet Krasniqit dhe foton e tij,  që në portalin “koha” mund të gjesh shkrime të shumta për (kundër) personalitetit të dr. Shefqet Krasniqit, dhe këtu është cekur për të njëmijtën herë deklarata e tij lidhur me Gonxhe Bojaxhiun.

Nga tërë kjo mund të arrijmë në një përfundim të logjikshëm se me këtë shkrim të “kohës ditore” dhe me shumë shkrime tjera të ngjashme edhe në disa gazeta tjera qëllimi nuk është informimi objektiv  i qytetareve të Kosovës, në të tilla raste shkelen me të dyja këmbët parimet profesionale të gazetarisë, mbase vetëm për siç u cek më lartë për përfitim material, edhe pse ekziston dyshimi i bazuar për një luftë mediatike kundër Islamit që po e zhvillojnë disa mediume në vendin tonë. Por për pasojat që shkakton ky shtrembërim i informacioneve me burime anonime dhe me shtesa të bëra sipas qejfeve dëmi është i njëjtë si në rastin e parë ashtu edhe në të dytin dhe ai është rrezikimi i tolerancës fetare nga disa medie ne Kosovë duke pasqyruar një’’realitet’’ të shtrembër.

Publikimi i pare: 21/Shkurt/2011

Burimi: albislam.com