1. E sheh se në Qabe janë duke lexuar mbi pesëdhjetëmijë njerëz Kuran, mirëpo vetëm pesëdhjetë prej tyre mund t’i gjesh që e kuptojnë atë që e lexojnë nga Kurani. Un nuk e kundërshtoj leximin e Kuranit dhe nuk e kontestoj shpërblimin e leximit edhe nëse nuk e kuptojnë atë, mirëpo Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “A nuk e studiojnë me vëmendje Kur’anin? Por jo, ata janë zemra që kanë drynat e vet!” (Muhamed; 24).

Kur do i largojmë dhe thyejmë këto dryna nga zemrat tona!? Përgjigjeja; Atëherë kur e kuptojmë dhe meditojmë atë që jemi duke e lexuar!

Ali Tantavi, rahimehullah

2. Një lexues i Kuranit lexoi në mexhlisin e Omerit, radijAllahu anhu, fjalën e Allahut; “A nuk e studiojnë me vëmendje Kur’anin? Por jo, ata janë zemra që kanë drynat e vet!” (Muhamed; 24).

Ishte aty edhe një djalosh i ri, i cili tha: “O Allahu im, zemrat tona kanë dryna, çelësat e drynave janë në duart Tua, nuk ka shanc t’i hap drynat askush përpos Teje.” Omeri e dëgjoi këtë djalosh dhe tha pas një kohe, tregon dhe thotë: Ky djaloshi që bëri dua pas një kohe u bë shumë i vyeshëm dhe Allahu derdhi mbi të shumë begati dhe mirësi.

Tefsir et Taberi; 26/58

3. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Ne do t’u sprovojmë juve, derisa t’i njohim (të dihen konkretisht) luftëtarët dhe ata që ishin të qënrueshëm nga mesi juaj, po edhe do të sprovojmë veprat tuaja.” (Muhamed; 31)

Hafidh Dhehebiu, rahimehullah, ka thënë; “Besimtari nëse sprovohet tregohet durimtarë, merret me përmisimin e vetes së tij dhe kërkon falje prej Allahut (bën istigfar) dhe nuk e angazhon veten e tij për t’iu hakmarr ndaj atij që i ka bë padrejtësi apo ndaj atij që u bë shkak për këtë sprovë që e ka goditur. Allahu është i drejtë në gjykimet e Tij. Pastaj, besimtari e falënderon Allahun që sprova nuk ka qenë në Fenë (besimin) e tij, duke e ditur se sprovat në dunja janë për të mirën e tij dhe pastrim mëkatesh për të.

Sijeru A’lami en Nubelai; 8/18

4. Allahu, xhele ue ala, ka thënë; “Allahu e zgjodhi Ibrahimin të dashurin më të ngushtë.” (Nisa; 125).

Ibrahimi alejhi selam e arriti këtë gjë madhore përmes tre gjërave:

1. E dha çdo gjë nga vetja e tij për Allahun, sidomos rasti kur i theu idhujt dhe pastaj populli i tij dëshiroji dhe u bë gati ta djegin, por një gjë të tillë nuk e lejoi të ndodh Allahu, xhele ue ala!(Shiko; sure Enbija; 69).

2. E fali edhe djalin e tij për Allahun, por Allahu ia kompenzoi me një dash të madh para therrjes së djalit të tij. (Shiko tregimin: Sure Safat; 102-105).

3. Erdhën musafir tek shtëpia e tij dhe ai i gostisi me një viç të majmë dhe të pjekur, e kënaqi Allahun dhe musafirët me këtë pritje të ngrohtë, por ata nuk ngrënën fare, nga ishin melek prej melaikeve të Allahut. (Shiko tregimin: Dharijat; 24-35).

Shejh Abdullah el Humejdi, rahimehullah

Nga arabishtja; Suad Shabani

1 – Para namazit të drekës:

I dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

( إن أبواب السماء تُفتح إلى زوال الشمس فلا ترتجُ حتى يُصلى الظهر فأحب أن يصعد لي فيها خير)

“Dyert e qiellit hapen në zevalin e diellit e deri sat ë falet namazi i drekës, prandaj unë dua të më ngritet në atë çast hajri.“ / Sahih Tergib 584

2 – Gjatë ezanit:

I dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

)إذا نادى المنادي فُتحت أبواب السماء وا ستُجيب الدعاء)

“Kur të thërret thirrësi (muezini) hapen dyert e qiellit dhe pranohet lutja.” Sahih el-xhami’ 803

3 – Gjatë pritjes mes dy namazeve:

I dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

)أبشروا، هذا ربكم قد فتح باباً من أبواب السماء ، يُباهي بكم الملائكة، يقول : أنظروا إلى عبادي قد قضوا فريضة وهم ينتظرون أخرى)

“Përgëzoni, ja Zoti juaj e ka hapur një derë nga dyert e Qiellit dhe u krenohet me ju melekëve. Thotë: Shikoni kah robërit e Mi, e kanë kryer farzin dhe tani po e presin tjetrin.“ Es-sahiha 661

4 – Në mesin e natës:

I dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

)تُفتح أبواب السماء منتصف الليل فينادي منادٍ : هل من داعٍ فيستجاب له ، هل من سائل فيعطى ، هل من مكروب فيفرجُ عنه )

“Dyert e qiellit hapen në mesnatë dhe një thirrës thërret: a ka ndonjë që lutet e t’i përgjigjet, a ka ndonjë që kërkon dhe t’i jipet dhe ndonjë që ka brengë e t’i largohet.“  Sahih el-xhami’ 376

5 – Përmendja e Allahut:

Abdulla ibn Omeri r.a. ka thënë:

بينما نحن نصلي مع رسول الله : إذ قال رجل من القوم : الله أكبر كبيرا والحمد لله كثيرا وسبحان الله بكرة وأصيلا، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم :(من القائل كلمة كذا وكذا ؟) فقال رجل من القوم :أنا يا رسول الله قال :عجبت لها، فُتحت لها أبواب السماء .)

“Duke ndejtur me të dërguarin e Allahut kur njëri nga të pranishmit tha: Allahu Ekber kebira vel-hamdu lilahi kethira ve subhanallahi bukreten ve esila, I dërguari i Allahut (salallahu alejhi ve selem) tha: Kush i tha këto fjalë kështu? Ai njeriu tha; Unë o i dërguar i Allahut. Tha: U mahnita me to për to janë hapur dyert e qiellit .”  Muslimi

Ibn Omeri radijallahu anhu ka thënë: prej atëherë kur e kam ndëgjuar të dërguarin e Allahut kur i tha këto fjalë nuk i kam lënë më.

Ali Shabani

1. Transmetohet nga Enesi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, se i Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ve sel-lem), hyri në xhami dhe e pa një litar të zgjatur midis dy mureve.

I pyeti: “Ç’është ky?”

Ata thanë: “Ky është një litar për Zejneben që t’i pengojë asaj kotjen (gjumin).”

Ai tha: “Zgjidheni atë (litarin). Le të falet ndonjëri prej jush (në këmbë) sa të jetë i fuqishëm, e nëse lodhet le të ulet!”

Nga ky hadith na bëhet i qartë ixhtihadi (përpjekja) që kanë pasur selefët. Kjo ishte nëna e besimtarëve Zejnebja, lidhte një litar midis shtyllave të xhamisë dhe falej natën dhe kur asaj i vinte gjumi, ajo lidhej tek ky litar me qëllim që t’i dilte gjumi.

2. Transmetohet nga Abdullah ibn Kajsi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, se ka thënë:

Hyra tek nëna e besimtarëve Aisheja, Allahu qoftë i kënaqur prej saj, e ajo më tha: “O Abdullah, mos e le namazin e natës, sepse i Dërguari i Allahut salAllahu alejhi ve sel-lem nuk e linte atë (namazin e natës), e kur ishte i sëmurë apo i lodhur falej ulur.”

3. Gjithashtu ai e pyeti Aishen, Allahu qoftë i kënaqur prej saj: “I Dërguari i Allahut salAllahu alejhi ve sel-lem, a falej me zë apo pa zë në namazin e natës (pra e lexonte Kuranin me zë apo jo)?”

Ajo i tha: “Të dyja këto i bënte.”

4. Transmetohet në Mustedrekun e Hakimit me zinxhir të saktë se i Dërguari i Allahut salAllahu alejhi ve sel-lem, kaloi pranë Ebu Bekrit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, dhe ai falej me zë të ulët të përulur, pastaj kaloi pranë Umerit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, dhe ai falte namazin e natës me zë më të lartë.

E pyeti Ebu Bekrin, e ai i tha: “O i Dërguari i Allahut, Atë (Allahun) që unë e thërras më dëgjon.”

Kur e pyeti Umerin, i tha: “Që ta dëboj djallin dhe t’i zgjoj ata që janë në gjumë.”

Atëherë, Ebu Bekrit i tha: “Ngrite pak zërin!”, ndërsa Umerit i tha: “Ule pak zërin!”

Ibn Kajjim El-Xheuzije, Allahu e mëshiroftë

[Burimi: El-Umur El-Mujjesereh”]

Përktheu dhe përshtati nga gj. arabe: Amir Shabani

Largo shkëmbin që sot ka mbyllur shpellën e umetit tënd…
Çdonjëri që bën lëshime në ditën e sotit mban një pjesë të përgjegjësisë për vonimin e tejkalimit të sprovave dhe daljes tonë nga mundimet e shpellës…
Drejtoju Allahut me lutje nëpërmjet një vepreje të mirë që e ke bërë me sinqeritetin më të plotë… ashtu siç vepruan tre vetët të cilët mbetën në shpellë nga një shkëmb i cili u rrokullis dhe bllokoi daljen që aty, pasi ishin strehuar në atë vend, e më pastaj Allahu ua largoi hallin që kishin…
A thua vallë, ai i cili në vend të veprave të mira ndjek të këqijat, sa krim të madh i ka bërë vetes dhe umetitnë përgjithësi?!
Shkëmbi i atyre tre personave nuk u largua përpos se me veprat e të treve, nuk mjaftoi vepra e njërit apo vetëm dyve prej tyre…
Pra, është e domosdoshme që të gjithë të bartin përgjegjësinë e largimit të shkëmbit të belasë që na ka goditur, ndryshe do të pësojmë keq…
Shkëmbi i madh u largua dhe ju hapi rrugë që të dilnin nga shpella tre vetëve me lutjet që ia drejtuan Allahut nëpërmjet veprave të mira…
Vëlla, sikur të ishe i katërti prej tyre, me cilën vepër do t’i drejtoheshe Allahut?!
Allahu na ndihmoftë, na faltë dhe na shpëtoftë nga çdo e keqe!

Përktheu nga arabishtja: Agim Bekiri

Omeri i biri i Hatabit, Allahu qoftë i kënaqur me  të, thotë:
“Largohuni prej armiqëve të Allahut kur ata i festojnë festat e tyre!” Bejhekiju në librin shuab el ijman ( 9384).

Ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë duke e komentuar thënien e Omerit r.a. thotë:
“Largohuni prej armiqëve të Allahut në festat e tyre!”
A nuk do të thotë kjo se ne e kemi të ndaluar që të shkojmë dhe të bashkohemi me ata në festat e tyre?!

Si do të jetë halli i atyre të cilët i festojnë festat e armiqëve të Allahut?

I Dërguari i Allahut (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) ka thënë:
“Kush i përgjason një populli, ai është prej tyre.”

Prandaj nuk të lejohet që t’ua urosh festat e tyre dhe as nuk lejohet që të marrish për të ngrënë prej ushqimeve të tyre që janë përgatitur për festat e tyre, sepse në këtë mënyrë ti do të pajtohesh me ata, do të solidarizohesh me ata.

Ne jemi të urdhëruar që të distancohemi prej tyre, sepse ata e festojnë lindjen e Zotit dhe me këte vepër shpifin mbi Zotin e gjithësisë.

I lartësuar dhe i pa të meta është Allahu, i Madhërishmi, i Plotëfuqishmi.

Përshtati Hoxhë Ismail Asllani

I Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, ka thënë:
“Kush e dëgjon bisedën e njerëzve ndërsa ata nuk dëshirojnë që të dëgjohet biseda e tyre, Allahu në ditën e gjykimit do t’i dënon duke iu shkri plumb në veshët e tyre.”

Hadithin e shënon Imam Buhariu (12/427)

Imam San’ani, Allahu e mëshiroftë, thotë:
“Në këtë hadith bën pjesë edhe pyetja e fëmijve, apo dërgimi i fëmijve tek fqinjtë apo tek njerezit që nuk kanë dëshirë që të iu ndëgjohen bisedat dhe pastaj t’i pyesin se çfarë thonë dhe çfarë veprojnë ata.”

Kjo vepër është mëkat i madh. Nëse ndonjëri ka bërë këtë mëkat le të pendohet sinqerisht tek Allahu, sepse vërtetë Allahu i fal të gjitha mëkatet.

Përgaditi Hoxhë Ismail Asllani