Dita e xhumasë është ajo ditë për të cilën Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, ka thënë: “Dita më e mirë që ka lindur dielli është dita e xhumasë”.

Ibën Kajimi ,Allahu e mëshiroftë thotë: “Prej udhëzimit të Pejgamberit, sal-allahu alejhi ue selem, ishte madhërimi i kësaj dite, fisnikërimi i saj, dhe dallimi i saj me adhurime në krahasim me ditët tjera.”

Ibën Kajimi, Allahu e mëshiroftë, numëroi më shumë se tridhjetë veçori dhe vlera për këtë ditë të madhe, dhe prej tyre do t’i cekim disa më kryesore.

1- Dita e xhumasë është ditë feste që përsëritet. Në këtë ditë ndalohet agjërimi ndarazi prej ditëve tjera, kështu që me këtë kundërshtohen krishterët dhe jehuditë, dhe i jepet mundësi muslimanit që të forcohet për disa adhurime të posaçme të kësaj dite si, namazi, lutjet, e tjerë. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Me të vërtetë dita e xhumasë është ditë feste, dhe ditën e festës mos e bëni ditë agjërimi, përveçse nëse ia bashkëngjitni një ditë para ose pas.”

2- Dita e xhumasë është dita e “tepricës”, dita kur i shfaqet Allahu azze ue xhel besimtarëve në xhenet. Allahu azze ue xhel thotë: “Aty do të kenë çfarë të duan – e prej Nesh (do të kenë) edhe më shumë.” Kaf 35. 

Enes ibën Malik, radijallahu anhu, thotë: “I paraqitet Allahu azze ue xhel besimtarëve në xhenet çdo xhuma.”

3- Dita e xhumasë është prej ditëve më të mira. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Dita më e mirë që ka lindur dielli është dita e xhumasë”.

4- Në këtë ditë ka një orë në të cilën pranohet duaja. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Në këtë ditë gjendet një orë, nëse e takon një rob musliman duke u falur dhe kërkon prej Allahut azze ue xhel diç, Allahu ia jep atë”. 

5- Në këtë ditë pëlqehet veprimi i veprave të mira. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Ai i cili i vepron këto pesë vepra brenda dite, Allahu azze ue xhel e shënon prej banorëve të xhenetit: Viziton të sëmurin, prezanton në xhenaze, agjëron këtë ditë, shkon në xhami për faljen e namazit të xhumasë, dhe liron një rob.”

Sqarim: Agjërimi që ceket në këtë hadith është agjërimi i cili bie në këtë ditë pa qëllim veçimi të kësaj dite, siç e ceka më lartë.

6- Kjo ditë është dita kur do të ndodhë Kiameti. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “S’do të ndodhë Kiameti përveçse në ditën e xhuma.”

7- Kjo ditë është dita kur falen mëkatet. Transmeton Selman el Farisij, radijallahu anhu, se Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, ka thënë: “Një njeri që pastrohet në ditën e xhuma, e pastron veten e tij me sa të mundet, i lyen flokët me vaj ose parfumohet nga parfumet e shtëpisë së tij, shkon në xhami dhe nuk shkakton ndarje mes njerëzve (që janë ulur), falet ashtu siç e ka urdhëruar Allahu dhe pastaj dëgjon me vëmendje atë që thotë imami, do t`i falen të gjitha mëkatet nga e xhumaja deri në xhumanë tjetër.”

8- Ai i cili shkon për ta falur namazin e xhumasë duke ecur në këmbë, ka shpërblim të madh. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Kush pastrohet ditën e xhuma dhe rregullohet sa më mirë që është e mundshme, dhe shpejton sa më herët që është e mundshme, e shkon në këmbë e jo duke kalëruar, pastaj i afrohet imamit, e përcjell hutben me vëmendje pa kurrfarë lëvizje të palejueshme (më gjymtyrë ose me gojë) do të ketë shpërblim sikur të ketë agjëruar dhe të jetë  falur tërë vitin.”

9- Xhumaja deri në xhumanë tjetër është shkak për faljen e mëkateve mes tyre, dhe për tri ditë të tjera shtesë.Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Ai i cili pastron trupin ditën e xhuma, pastaj niset për ta falur namazin, i falë ato që është i detyruar t’i falë, e dëgjon hutben me vëmendje, pastaj falet me imamin, Allahu azze ue xhel ia falë mëkatet nga kjo xhuma deri në xhumanë tjetër, dhe për tri ditë të tjera shtesë.“

Mëkatet e përmendura në këtë hadith janë mëkate të vogla, ashtu siç ka transmetuar Ibën Maxhe nga Ebu Hurejra fjalët e mëposhtme: “Për ata që nuk kanë bërë mëkate të mëdha”.

10- Vdekja e një muslimani ditën apo natën e xhumasë, është prej shenjave të përfundimit të mirë. Pejgamberi, sal-allahu alejhi ue selem, thotë: “Ai i cili vdes ditën apo natën e xhumasë, i shmanget sprovës së varrit.”

11- Dhënia e lëmoshës në këtë ditë është më e mirë se në ditët tjera. Ibën Kajimi, Allahu e mëshiroftë, thotë: “Lëmosha e kësaj dite krahas ditëve tjera javore, është si lëmosha e muajit Ramazan krahas muajve tjerë.”

Pastaj tha: “E shihja ibën Tejmijën, Allahu e mëshiroftë, se kur dilte prej shtëpie për ta falur namazin e xhumasë, merrte me vete bukë apo çka gjente në shtëpi dhe e jepte si lëmoshë fshehurazi.”

Këto ishin disa prej veçorive të kësaj dite të madhe, dhe po të kishte kjo ditë vetëm një nga veçoritë që i cekëm, do të ishte e mjaftueshme për muslimanin në rast se e praktikonte dhe kujdesej për të.

Burimi: albislam.com

الله أكبر كبيراً ، والحمد لله بكرة وأصيلاً .

الحمد لله الذي خلق السماوات والأرض وجعل الظلمات والنور ، ثم الذين كفروا بربهم يعدلون .

الحمد لله الذي سخر الليل والنهار ، والشمس والقمر ، كل في فلك يسبحون .

الحمد لله الذي أنزل على عبده الكتاب ، ليحكم بين الناس فيما كانوا فيه يختلفون .

الحمد لله الذي جعل جنات الفردوس نزلاً يتنافس فيه المتنافسون .

وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، شهادة تنفع العبد يوم لا ينفع مال ولا بنون .

وأشهد أن محمداً عبده ورسوله صاحب الحوض المورود والمقام المحمود واللواء المعقود والكرم والجود ، أول من تفتح له أبواب الجنان ، صلى الله عليه وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان إلى اليوم الذي تنقطع فيه المنون .

Kini frikë Allahun o muslimanë, kini drojën nga Ai ashtu siç meriton, kapuni për litarin e Islamit i cili nuk këputet. Devotshmëria ndaj Allahut është furnizimi, përgatitja dhe rruga më e mirë drejt Zotit tuaj.

Çdo popull ka festat e tij në ditë të caktuara, festa që reflektojnë besimin e tyre, moralin e tyre si dhe filozofinë e jetës së tyre. Ka festa që janë bërë si rezultat i ideve njerëzore, larg shpalljes së Allahut të Madh, ato janë festat e besimeve të tjera përveç Islamit. Kurse Kurban Bajrami dhe Fitër Bajrami janë festa që i ka ligjëruar Krijuesi i Gjithësisë për Umetin musliman. Këto dy bajrame vijnë pas ndonjë prej shtyllave të Islamit. Bajrami i Kurbanit vjen pas shtyllës së haxhillëkut kurse Bajrami i Fitrit vjen pas shtyllës së agjërimit.

Enesi, radijallahu anhu, tregon: Erdhi Resulullahu në Medinë ndërsa ata kishin dy festa ku argëtoheshin, atëherë i pyeti: Ç’janë këto dy ditë? Në ato dy ditë ne argëtohemi që nga koha e injorancës – u përgjigjën ata. Atëherë ai tha:

((قد أبدلكم الله خيراً منهما: يوم الأضحى ويوم الفطر))

“Allahu jua ka zëvendësuar ato me diç më të mirë: Ditën e Kurbanit dhe Ditën e Fitrit”. Ditën e Kurban Bajramit Allahu e vendosi në ditën e dhjetë të muajit Dhul Hixhe, një ditë pasi haxhilerët të qëndrojnë në Arafat, i cili është shtylla kryesore e Haxhit. Në këtë ditë, Ai ligjëroi vepra të mira madhështore me të cilat myslimanët afrohen tek Allahu, këtë ditë e quajti Dita e Haxhit të Madh sepse shumica e veprave të Haxhit kryhen në këtë ditë. Allahu na ka thirrur të bëjmë vepra të mira, duke na thënë:

      فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَىٰ الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً [المائدة:48]

“Garoni pas veprave të mira, tek Allahu e keni kthimin të gjithë ju”. Nëse ndodhë që myslimani nuk mund ta bëjë ndonjë vepër sepse ajo është e përcaktuar me vend apo kohë të posaçme, Allahu bëri disa vepra të tjera të ngjashme me ato. P.sh. dita e Arafatit është festë për haxhilerët që janë atje, në atë ditë ata bashkërisht tubohen dhe secili prej tyre i drejtohet Allahut me lutje. Kurse ata që nuk janë në Haxh, Allahu për ta ligjëroi namazin e bajramit me qëllim që të tubohen myslimanët, sikurse ligjëroi agjërimin e ditës së Arafatit me të cilin fiton faljen e gjynaheve të vitit të kaluar dhe të atij që po vjen. Haxhilerët therin kurban por edhe ne që nuk jemi sivjet mund të therim kurbane. Pra, dyert e punëve të mira janë shumë dhe lehtë, mënyrat e fitimit të sevapeve janë të qarta dhe të gjera, ashtu që myslimani t’i shtojë të gjitha llojet e veprave të mira për të siguruar shpërblimet e botës tjetër.

الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

Besimtarë të dashur,

Bajrami është prej shenjave të dukshme të Islamit, në të ka kuptime të larta, synime madhështore dhe urtësi të çuditshme. Kuptimi i parë i bajramit është njësimi – teuhidi i Allahut, sepse Ai është i veçuar me adhurim në lutje, frikë, shpresë, kërkim ndihme, tevekul, zotim, therje si dhe shumë ibadete të tjera. Ky njësim është rrënja e Fesë mbi të cilën ndërtohet çdo degë e sheriatit dhe ashtu realizohet kuptimi i shehadetit LA ILAHE IL-LALLAH në të cilin aludon fjala e Allahut:

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ

“Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm prej Teje ndihmë kërkojmë”, ajet të cilin e lexojmë brenda ditës shumë herë. Teuhidi është puna më e rëndësishme që njeriun e futë në xhenet nëse ai e realizon atë, por nëse e humbë – Allahu na ruajttë – nuk i bën dobi atij asnjë punë dhe do të futet në xhehenem përgjithmonë. Resulullahu, sal-lallahu alejhi ue selem, ka thënë:

((حق الله على العباد أن يعبدوه ولا يشركوا به شيئاً، وحق العباد على الله أن لا يعذب من لا يشرك به شيئاً))

“Borxhi i njerëzve ndaj Allahut është që Atë ta adhurojnë dhe me asgjë ta barazojnë, kurse borxhi i Allahut ndaj njerëzve është të mos e dënojë atë që nuk i ka bërë shirk Atij”. (Buhariu)

Kuptimi i dytë i Bajramit është realizimi i shehadetit MUHAMEDUN RESULULLAH që d.m.th. t’i bindemi urdhrave të tij, të largohemi nga ndalesat, t’i besojmë lajmet që ai na ka treguar dhe ta adhurojmë Allahun ashtu siç ai na ka mësuar. Allahu thotë:

قُلْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمّلَ وَعَلَيْكُمْ مَّا حُمّلْتُمْ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهْتَدُواْ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلاَّ ٱلْبَلَـٰغُ ٱلْمُبِينُ

“Thuaj: Bindjuni Allahut dhe bindjuni të Dërguarit. Nëse shmangeni (ta dini se) ai është përgjegjës për detyrën e tij ndërsa ju për atë që jeni ngarkuar. E, nëse i bindeni atij, do të jeni në rrugën e drejtë, kurse i Dërguari është i detyruar vetëm që të përcjellë qartë” (Nur 54).

Nga urtësitë dhe dobitë madhështore të Bajramit është prezenca në këtë tubim të myslimanëve, për të marrë pjesë në begatitë e lutjeve dhe të mirësive që zbresin në këtë tubim. Aty shfaqin nevojën dhe fukarallëkun që kanë për Allahun, duke kërkuar ashtu faljet dhe shpërblimet e pakufishme të Allahut. Umu Atije përcjellë: “Na ka urdhëruar Profeti, sal-lallahu alejhi ue selem që t’i nxjerrim femrat në bajramin e Fitrit dhe të Kurbanit, beqaret, ato me menstruacione dhe vashat e vogla. Ato me menstruacione të rrinë më larg vend-faljes por të shohin mirësinë dhe thirrjen e myslimanëve” (Buhariu dhe Muslimi).

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

Nga dobitë e Bajramit është forcimi i raporteve mes myslimanëve, vizita e njëri-tjetrit, afrimi i zemrave, flakja e ftohjes që ka mund të ndodhë, shuarja e zjarrit të urrejtjes, mërisë dhe zilisë. Fakti se Islami mund t’i tubojë njerëzit në një vend për ta falë bajramin tregon se ai ka mundësi t’i bashkojë ata në hak, t’i afrojë zemrat e tyre me devotshmëri sepse asgjë nuk mund t’i bashkojë myslimanët përveçse haku, sepse ai është vetëm një. Ndërsa zemrat i ndan epshi dhe lakmia sepse ato janë të shumta.

Dashuria mes myslimanëve është synim madhështor, Ebu Hurejre përcjellë se Profeti ka thënë:

((لا تدخلوا الجنة حتى تؤمنوا، ولا تؤمنوا حتى تحابوا، أوَلا أدلكم على شيء إذا فعلتموه تحاببتم؟! أفشوا السلام بينكم))

“Nuk do të hyni në xhenet përderisa nuk besoni dhe nuk do të besoni përderisa nuk duheni mes vete. A doni t’ju udhëzoj në diçka që nëse e bëni, do të duheni mes vete: Përhapeni selamin mes jush” (Muslimi). Prandaj, bëj xhihad o vëlla që gjoksi yt të jetë i pastër ndaj myslimanëve, sepse të kesh zemër të pastër dhe mirësi është kënaqësi e madhe në këtë dynja dhe shpëtim në ahiret.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

Ne myslimanët, jemi në rrugën e drejtë që e kemi trashëguar pejgamber pas pejgamberi, jemi në miletin e Ibrahimit alejhi selam dhe në fenë e Muhamedit, alejhi salatu ue selam. Kurban bajrami na lidh bukur me këta dy pejgamberë të lartë dhe të mëdhenj, alejhima salatu ue selam. E shohim atë lidhje nëpërmjet adhurimeve të kësaj dite. Kur e pyetën Profetin: Çka janë këto kurbane o Resulullah! “Tradita e babait tuaj Ibrahim” – u përgjigj ai.

Pra, kur Allahu e urdhëroi Ibrahimin alejhi selam që ta therë djalin e tij Ismailin për tu përafruar tek Allahu, ai me shpejtësi u nisë ta realizojë urdhrin, Ismaili alejhi selam u nënshtrua me durim të paparë dhe kur sprova e Allahut ndaj Ibrahimit kaloi me sukses dhe u vërtetua se vërtet do ta therë djalin, Allahu ia zëvendësoi atë me një kafshë të madhe dhe doli në pah se dashuria e Ibrahimit alejhi selam ndaj Allahut është më e madhe se gjithçka.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

O myslimanë,

Kujdes me namazin, ruajeni namazin, faleni namazin! Ai është shtylla e fesë, ai të ndalon nga gjynahet dhe punët e ndyra. Ai është marrëveshja mes robit dhe Zotit, kush e ruan atë e ka ruajtur fenë ndërsa kush e humbë atë, të tjerat i humbë edhe më kollaj. E para gjë për çka do të pyetemi ditën e Kiametit është namazi, nëse ai pranohet të gjitha pranohen, nëse ai refuzohet të gjitha refuzohen.

Jepeni zeqatin e pasurisë suaj me gjithë shpirt, ashtu i pastroni edhe më shumë shpirtrat, e ruani pasurinë që ju mbetet, u bëni mirë fukarenjve dhe ashtu fitoni shpërblimet e pakufishme. Allahu juve ju dha shumë ndërsa kërkon që të shpenzoni vetëm pak.

Nderojini prindërit tuaj, mbani lidhjet familjare dhe ndihmojini jetimëve sepse janë vepra që shpërblimi për to vjen qysh në dynja ndërsa në ahiret përgatiten shpërblime edhe më të mëdha. Sikundërse keqbërja ndaj prindërve dhe këputja e lidhjeve familjare sjellin me shpejtësi ndëshkimin qysh në dynja, krahas ndëshkimit që përgatitet për ta në ahiret.

Kujdesuni për të drejtat e komshinjve, porositni njerëzit në punë të mira, largojini prej punëve të këqija sepse ashtu e ruani Islamin dhe shoqërinë tuaj. Mos prekni gjakun e huaj sikurse mos prekni gruan e huaj. Mos e hani kamatën e as mos e jepni, sepse ashtu e humbni fitimin dhe e zemëroni Allahun. Rrini larg alkoolit dhe çdo pije dehëse sepse ai e prishë zemrën, e humbë mendjen, e shkatërron trupin, e shëmton moralin, e zemëron Zotin dhe e përçan shoqërinë. Alkooli është nëna e të këqijave, prandaj qëndroni sa më larg. Mos përgojoni njëri-tjetrin dhe mos futni përçarje.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

قال الله تعالى: وَأَنَّ هَـٰذَا صِرٰطِي مُسْتَقِيمًا فَٱتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ ذٰلِكُمْ وَصَّـٰكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون [الأنعام:153].

“Kjo është rruga ime e drejtë, ndiqeni atë! Mos ndiqni rrugicat që t’ju largojnë nga rruga e drejtë. Kështu Allahu ju porosit që të jeni të devotshëm!”

بارك الله لي ولكم في القرآن العظيم، ونفعني وإياكم بما فيه من الآيات والذكر الحكيم، ونفعنا بهدي سيد المرسلين، وبقوله القويم، أقول قولي هذا وأستغفر الله العظيم لي ولكم ولسائر المسلمين من كل ذنب فاستغفروه، إنه هو الغفور الرحيم.

Hutbja e dytë:

الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر.

الحمد لله الواحد الأحد، الذي لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفواً أحد، أحمد ربي وأشكره على نعمه وآلائه التي لا تحصى ولا تعد، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له الإله الصمد، وأشهد أن نبينا وسيدنا محمداً عبده ورسوله الداعي إلى سنن الرشد، اللهم صل وسلم وبارك على عبدك ورسولك محمد، وعلى آله وصحبه ذوي الفضل والسؤدد.

أما بعد:

Kjo ditë është ditë madhështore. Profeti, sal-lallahu alejhi ue selem, ka thënë: “Dita më e mirë tek Allahu është dita e Kurbanit dhe dita pas saj”. Me qenë se dita e Arafatit është me shumë vlerë, ajo paralajmëron ditën e Kurbanit. Haxhilerët në ditën e Arafatit pastrohen nga gjynahet, luten, përgjërohen, frikësohen dhe pendohen. Pasi të lirohen dhe pastrohen prej gjynaheve, mblidhen të gjithë në Muzdelife ku sërish përgjërohen, pendohen dhe bëjnë istigfar dhe pastaj të nesërmen i therin kurbanet dhe hanë nga gostia e Allahut në Mina në ditën e sotme.

Ndërsa ai që nuk është në Haxh, Allahu ka ligjëruar përveç dhikrit  dhe veprave të mira të therë edhe kurban. Është sunet që deveja të theret në këmbë duke pasur të lidhur këmbën e majtë, kurse lopët dhe delet të shtrihen në krah të majtë duke qenë të drejtuara nga kibla. Duke e therë e ka farz të thotë: Bismilah, ndërsa e pëlqyeshme është të shtojë edhe: Allahu Ekber, Allahume hadha minke ue leke (Në emër të Allahut, Allahu është më i madhi, o Allahu im kjo është nga Ti dhe për Ty). Është e pëlqyeshme ta ndajë në tri pjesë: një për familjen, një për farefisin dhe një për sadaka. Kurbani duhet therur pas namazit të bajramit e deri në ditën e katërt në kohë të iqindisë, kurse ai që ther një ditë para bajramit, ai është vetëm mish i thjeshtë dhe nuk numërohet kurban.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر، الله أكبر، ولله الحمد.

O motra myslimane, kini frikë Allahun për detyrat që keni ndaj Allahut, kujdesuni për fëmijët tuaj duke u dhënë edukatën e mirë islame, mundohuni t’i përgatitni ata që të jenë të suksesshëm në jetën e tyre, sepse nëna ka më shumë ndikim te fëmija sesa babai, i cili gjithashtu duhet të ndihmojë në atë edukim. Silluni mirë me burrat duke ia ruajtur nderin, mallin, shtëpinë, të afërmit e tij, mysafirët e tij dhe komshinjtë e tij. Profeti, sal-lallahu alejhi ue selem ka thënë:

((إذا صلَّت المرأة خمسها، وصامت شهرها، وحجَّت بيت ربها، وحفظت فرجها، وأطاعت زوجها، قيل لها: ادخلي الجنة من أي أبوابها شئت)

“Gruaja, nëse i falë pesë të sajat, e agjëron muajin e saj, viziton shtëpinë e Zotit të saj, e ruan nderin e saj dhe respekton burrin e saj, do t’i thuhet: hyn në xhenet nga cila derë të duash”.

O myslimanë,

Jini mirënjohës ndaj Allahut, falënderojeni për dhuntitë e dukshme dhe të padukshme, jini mirënjohës se ju ka bërë myslimanë, falënderojeni për dhuntinë e sigurisë që po e jetoni, për imanin që keni, për lehtësinë e fitimit të riskut, për kënaqjen me mirësitë e panumërta. Mirënjohja shihet varësisht bindjes tonë ndaj Allahut, largimit nga ndalesat dhe bërja e pendimit.

O myslimanë,

Dijeni se i lumturi nuk është ai që u vesh dhe u zbukurua për bajram, dhe as ai që dynjanë e ka para duarsh. Por i lumturi është ai që ka arritur ta njohë Allahun, të ketë frikë nga Ai dhe të jetë i shkruar se ka shpëtuar nga Zjarri që djeg dhe përvëlon, që është i pafund, që për ushqim ka zekumin ndërsa për pije ka valën e nxehtë dhe qelbin. Ka shpëtuar ai që ka fituar xhenetin e përhershëm, mirësitë e të cilit nuk zvogëlohen e as nuk sosen.

Tekbiret e caktuara pas farzeve kanë filluar që nga sabahu i ditë së Arafatit deri në iqindinë e ditës së fundit të bajramit (13 Dhul Hixhe)

O vëllezër dhe motra,

Kujtojeni atë që po ju afrohet, vdekjen dhe mundimet e saja, varrin me errësirat e saja, ringjalljen dhe brengat e asaj dite, librat e veprave të njerëzve, mizanin, siratin dhe trishtimin mbi të. Kujtojini ata që bajramin e kaluar e falën me ju, ndërsa në këtë bajram tashmë janë duke jetuar jetën e varrit, kujtojini ata dashamirë, ata miq dhe ata të afërm. Si i mori vdekja dhe mbetën të burgosur në ato varre, varësisht veprave që kanë bërë derisa ishin gjallë. Dikush nga ata sigurisht kënaqet në ndonjë prej kopshteve të xhenetit ose tjetri fundoset në gropë prej gropave të xhehenemit.

O Allah, bëje hakun të qartë për ne dhe na mundëso ta ndjekim atë si dhe na bëj të pavërtetën të qartë dhe na mundëso të largohemi nga ajo.

اللهم أصلح لنا ديننا الذي هو عصمة أمرنا وأصلح لنا دنيانا التي فيها معاشنا وأصلح لنا آخرتنا التي إليها معادنا ، ولا تجعل الدنيا أكبر همنا ولا مبلغ علمنا ولا تجعل مصيبتنا في ديننا، وأصلح أئمتنا وولاة أمورنا، وآمنا في أوطاننا ، واشف مرضانا ، وارحم موتانا ، وبلغنا مما يرضيك آمالنا ، واختم بالباقيات الصالحات أعمالنا .

اللهم إنا نسألك خير المسألة ، وخير الدعاء ، وخير النجاح ، وخير العمل ، وخير الثواب ، وخير الحياة ، وخير الممات ، وثبتنا ، وثقل موازيننا ، وحقق إيماننا ، وارفع درجاتنا ، وتقبل صلاتنا ، وصيامنا ، واغفر خطيئاتنا ، ونسألك الدرجات العلى من الجنة .

اللهم إنا نسألك فواتح الخير ، وخواتمه ، وجوامعه وأوله وآخره ، وظاهره ، وباطنه .

اللهم إنا نسألك أن ترفع ذكرنا ، وتضع وزرنا ، وتصلح أمرنا ، وتطهر قلوبنا ، وتحصن فروجنا ، وتنور قلوبنا ، وتغفر لنا ذنوبنا ، ونسألك الدرجات العلى من الجنة .

بارك الله لي و لكم و نفعني وإياكم بالقرآن العظيم وبهدي سيد المرسلين، أقول قولي هذا، وأستغفر الله العظيم لي ولكم ولسائر المسلمين من كل ذنب فاستغفروه، إنه هو الغفور الرحيم.

و اذكروا الله العظيم الجليل يذكركم و اشكروه على نعمه يزدكم و لذكر الله أكبر و الله يعلم ما تصنعون

Përshtati: Omer Berisha

Burimi; albislam.com

Falënderimi i takon Allahut, Zotit të Gjithësisë, paqja, bekimet dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të dërguarin e Tij Muhamedin alejhi salatu ue selam, më fisnikun ndër të gjithë profetët, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi gjithë ata që e ndjekin rrugën e tij deri në ditën e gjykimit.

Një prej begative të Allahut xhele shenuhu ndaj nesh është se Ai ka bërë për robërit e Tij të devotshëm në kohëra të ndryshme adhurime të ndryshme të cilat mund të shfrytëzohen nga besimtarët për të arritur kënaqësinë e Tij xhele shenuhu pra për të bërë vepra të mira. Një prej këtyre periudhave kohore të begatshme ndaj të cilës duhet besimtari të jetë i kujdesshëm pasi që në të fshihet një mundësi e madhe për të fituar kënaqësinë e Allahut janë edhe dhjetë ditët e muajit të Dhul Hixhes.

Në lidhje me vlerën e këtyre ditëve ka shumë argumente nga Kur’ani dhe suneti prandaj neve na lind si detyre që të njihemi me disa prej tyre:

1 – Allahu xhele shenuhu thotë në Kur’anin Famëlartë: “Pasha agimin dhe dhjetë ditët.” (Fexhr:1-2)

Ibën Kethiri në lidhje me këto ajete thotë: Qëllimi në këto ajete janë dhjetë ditët e Dhul Hixhes.

2 – Gjithashtu Allahu xhele shenuhu thotë: “Ta përmendin Allahun në ditë të caktuara.” (Haxh-xh:28)

Ibën Abasi në komentin e këtij ajeti thotë: Ditë të caktuara janë dhjetë ditët e Dhul Hixhes.

3- Ibën Abasi rrëfen dhe thotë: I dërguari i Allahut ka thënë: “Nuk ka ndonjë vepër që bëhet më me vlerë se në dhjetë ditët e Dhul Hixhes. Po xhihadi në rrugën e Allahut o i Dërguar i Allahut? – i thanë sahanët. “As xhihadi në rrugë të Allahut, përveç atij personi i cili niset vet dhe me gjithë pasurinë e tij në xhihad e pastaj nuk kthehet me asgjë nga ajo që është nisur” – tha Profeti paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të. (Transmeton Buhariu)

4 – Ibën Omeri tregon dhe thotë se i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Nuk ka ditë më të mëdha dhe më të dashura tek Allahu për të bërë vepra të mira se sa në dhjetë ditët , prandaj gjatë tyre madhërojeni Allahun, thoni Allahu Ekber dhe Elhamdulilah.” (Taberaniu në Muxhemul-Kebir)

5 – Seid ibën Xhubejri, dijetari eminent që transmeton prej Ibën Abasit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, thotë: Kur hynin dhjetë ditët e Dhul Hixhes, Ibën Abasi bënte shumë ibadet ,derisa kishte mundësitë e tij të fundit.(Transmeton Darimiu me zinxhir Hasen-të mirë)

6 – Ibën Haxheri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë në veprën e tij të njohur Fet’hul Bari: Më sa bëhet e ditur se shkaku i veçimit të këtyre dhjetë ditëve është se gjatë tij mblidhen nënat e ibadeteve, e ata janë: Namazi, agjërimi dhe haxhi e kjo nuk ndodh në ndonjë kohë tjetër përpos se në dhjetëshin e parë të muajit Dhul Hixhe.

7 – Disa dijetarë kanë thënë: “Dhjetë ditët e Dhul Hixhes janë ditët më të mira , kurse dhjetë netët e fundit të muajit të Ramazanit janë netët më të mira.

Çfarë është e pëlqyeshme të bëhet në këto ditë

1 – Namazi – është shumë e rëndësishme insistimi në faljen e namazit me xhemat , madje mundësisht prej mundësive të priten namazet në xhami, nga namazi në namaz siç këshillohet në një hadith të të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) apo shkuarja më herët në xhami dhe sipas mundësisë për të kujtuar Allahun apo për të bërë dhikër sa më shumë. Falja e namazeve nafile sa më shumë sepse këta adhurime janë prej më të vlefshmeve.

Theubani, Allahu e mëshiroftë, thotë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut ku thotë: “Të porosis të bësh shumë sexhde për Allahun sepse çdo herë që robi bën  sexhde, Allahu ia ngrit atij një gradë në xhenet dhe ia shlyen një mëkat.” (Transmeton Muslimi)

2 – Agjërimi – Pasi që ky ibadet bën pjesë në veprat e mira.

  Hindeh ibën Halid, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, tregon prej gruas së tij e ajo nga disa prej grave të të Dërguarit të Allahut se ka thënë: I dërguari i Allahut e agjëronte ditën e nëntë të Dhulhixhes, ditën e Ashuras, dhe tri ditë gjatë çdo muaji. (Transmetojnë Ahmedi, Ebu Davudi, Nesaiu) kurse imam Neveviu, Allahu e mëshiroftë, thotë: Është shumë e pëlqyeshme të agjërohet gjatë këtyre ditëve.

3 – Thënia “Allahu Ekber”, të madhërohet Allahu dhe të falënderohet siç u cek më parë në hadithin e Ibën Omerit, Allahu qoftë i kënaqur prej tij: “Gjatë tyre shpeshtoni fjalët Allahu Ekber, La Ilahe il-lallah dhe Elhamdulilah”.

 Buhariu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: Ibën Omeri dhe Ebu Hurejra dilnin në tregje gjatë dhjetë ditëve duke bërë tekbire kurse të tjerët thoshin tekbire pas tyre. Gjithashtu ka thënë: Ibën Omeri thoshte tekbire në kuben (vendbanimin, çadrën) e tij pastaj e dëgjonin njerëzit në xhami edhe ata thoshin tekbire, madje kështu vepronin edhe tregtarët derisa dridhej Mina nga tekbiret.

Ibën Omeri thoshte tekbire në Mina, pas namazeve, në shtrat, në mexhlise, gjatë ecjes, në shatorin e tij, pra gjatë gjithë këtyre ditëve. Madje është mustehab (e pëlqyeshme) të ngrihet zëri gjatë tekbireve sepse kështu kanë vepruar Omeri dhe djali i tij, si dhe Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur prej tyre.

Kurse neve nuk na ngel përveçse t’i ringjallim këto sunete të cilat i kanë harruar njerëzit gjatë këtyre ditëve e ndoshta edhe të devotshmit janë të shkujdesur ndaj tyre, prandaj përkujtimi i bën dobi secilit prej nesh, kurseselefi – të parët tanë të mirë i praktikonin çdoherë këta sunete të të Dërguarit të Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të).

4 – Agjërimi i ditës së Arafatit – Kjo është valide për një person i cili nuk është në Haxh pasi që i Dërguari i Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, ka thënë në lidhje me agjërimin e ditës së arafatit: “Shpresoj në Allahun që për këtë të m’i falë mëkatet e bëra vitin e kaluar dhe atij që vjen.” (Muslimi).

Burimi; albislam.com

Përgatiti: Nexhat Ceka

Me të vërtetë, lavdërimi i takon vetëm Allahut, Atë e falënderojmë dhe prej Tij ndihmë e falje kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga Allahu prej të keqes së vetvetes (shpirtrave) tonë dhe prej punëve tona të liga. Atë të cilin Allahu e udhëzon, nuk ka se kush ta humbë, dhe atë të cilin Allahu e ka lënë në humbje nuk ka se kush ta udhëzojë. Dëshmoj se nuk ka të adhuruar tjetër (me të drejtë) përveç Allahut, të Vetëm e të Pashoq, dhe dëshmoj se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Allahut. Paqja e Allahut qoftë mbi të, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij me sinqeritet deri në Ditën e Gjykimit, dhe Allahu i bekoftë të gjithë ata me shumë bekime.

“O besimtarë! Kijeni frikë Allahun ashtu si i takon Atij dhe vdisni vetëm duke qenë myslimanë!”(Aliimranë 102)

“O njerëz! Frikësojuni Zotit tuaj, i Cili ju krijoi prej një njeriu, ndërsa prej atij krijoi bashkëshorten e tij, kurse prej këtyre të dyve krijoi shumë meshkuj e femra. Dhe frikësojuni Allahut, me emrin e të Cilit ju kërkoni të drejtat e ndërsjella dhe ruani lidhjet farefisnore. Se vërtet, Allahu është përherë Mbikëqyrës mbi ju.” (Ennisa, 1)

“O besimtarë, frikësojuni Allahut dhe thoni vetëm të vërtetën. Ai do t’jua bekojë veprat tuaja dhe do t’jua falë gjynahet. Kush i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij, do të arrijë një fitore madhështore.”(Ahzabë, 70-71)

Vëlla i dashur!

Eja me mua të të dhuroj një plan të pasur.

Fillimisht, së bashku me mua përsërit fjalën e të dashurit tënd, Muhamedit salallahu alejhi ve selem: “O Zoti im, kërkoj mbrojtjen Tënde nga brenga dhe hidhërimi, nga paaftësia dhe dembelizmi, nga koprracia dhe frika si dhe nga zhytja në borxhe dhe nga epërsia e njerëzve!” (Shënon Buhariu)

Vëlla i dashur, a nuk erdhi koha të largohesh nga brengat dhe hidhërimet e dynjasë?!

Vëlla i dashur, a nuk ka ardhur momenti ta largosh nga trupi paaftësinë dhe dembelinë?!

Vëlla i dashur, a nuk erdhi koha ta pastrosh zemrën nga koprracia dhe frika?!

Vëlla i dashur, a nuk ka ardhur koha ta paguash borxhin dhe ta kryesh hakun tënd ndaj Allahut, i Cili të ka dhuruar dhunti dhe të mira të panumërta?!

Allahu i Lartësuar thotë: “A nuk ka ardhur koha për besimtarët e vërtetë, që zemrat e tyre të përulen?”(Hadidë: 16)

“Dijeni, se Allahu e ngjall tokën pas vdekjes së saj. Ne ju sqarojmë shpalljet, në mënyrë që ju të kuptoni!” (Hadidë: 17)

Vlera e dhjetëditëshit të Dhul-hixhes

Vëllezërit e mi!

Vërtet ju dua për hir të Allahut të Lartësuar dhe e lus Allahun të na mbledhë me këtë dashuri nën hijen e Arshit të Tij, pasi nuk ekziston hije tjetër pos saj!

Allahu im, bëji veprat tona të gjitha të mira, bëji ato të sinqerta vetëm për Ty!

Mëso, vëlla i dashur, se Allahu i Lartësuar e ka zgjedhur kohën. Pjesa më e dashur për Allahun janë muajt e shenjtë, ndërsa prej muajve të shenjtë më i dashuri është Dhul-hixheja, kurse prej këtij muaji më të dashura janë dhjetë ditët e para të tij.

Ky dhjetëditësh nuk është si një dhjetëshe e zakontë, por përfshin dhe përmbledh në vetvete dhjetë merita dhe cilësi të larta.

E para:

E dyta: Këto ditë i ka quajtur “ditët e caktuara” duke thënë: “…dhe të përmendin emrin e Allahut në ditët e caktuara.” (Haxh: 28)

E treta:

Gjithashtu, Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Nuk ka ditë që vepra të jetë më madhështore dhe më e dashur tek Allahu sesa këto dhjetë ditë, prandaj shqiptoni sa më shumë tehlil (La ilahe il-lAllah), tekbir (Allahu ekber) dhe tahmid (El-hamdu lil-lah).” (Shënon Ahmedi)

E katërta: Muhamedi salallahu alejhi ve selem porosit për veprime të hajrit në këto ditë.

E pesta: Muhamedi salallahu alejhi ve selem urdhëroi që në këto ditë të madhërohet Allahu dhe të falënderohet.

E gjashta: Në këto ditë gjendet dita e tervijes.

E shtata: Gjatë këtyre ditëve është edhe dita e Arafatit, agjërimi i së cilës fshin gjynahet e dy viteve.

E teta: Të mirat e këtyre ditëve shumëfishohen. Disa prej selefit kanë thënë: “Nuk ka ditë më të dashura për Allahun sesa adhurimi (ibadeti) për Të gjatë këtyre dhjetë ditëve të Dhul-hixhes, kur çdo ditë është e barabartë me një vit agjërim, falja për çdo natë e namazit të natës është si namazi në Natën e Kadrit.”

Ibni Abbasi, Allahu qoftë i kënaqur më të, ka thënë: “Nuk ka ditë që vepra të jetë më e dashur për Allahun sesa këto dhjetë ditë, prandaj shpeshtoni sa më shumë “La ilahe il-lAllah”, “Allahu ekber” dhe “El-hamdu lil-lah”. Një ditë agjërimi në këto dhjetë ditë është e barabartë me një vit agjërim dhe veprat në këto ditë shumëfishohen deri në shtatëqind fish.”

Enes bin Maliku, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: “Për dhjetëshen e Dhul-hixhes është thënë se çdo ditë ka vlerën e një mijë ditëve, dita e Arafatit të dhjetë mijë ditëve.” (Shënon Bejhekiu, Asfahaniu, Mundhiriu dhe thotë se isnadi i Bejhekiut bën.)

Imam Evzaiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Më ka ardhur lajmi se puna në njërën prej dhjetë ditëve është si vlera e luftës në rrugën e Allahut, kur agjërimi bëhet ditën e roja natën.”

Hasan el-Basriu ka thënë: “Agjërimi i një dite nga kjo dhjetëshe barazohet me dy muaj.”

E nënta: Në këtë dhjetëshe është haxhi.

E dhjeta: Është dita e Bajramit, ndër ditët më me vlerë. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Dita më e vlefshme tek Allahu është dita e Bajramit e pastaj dita që vjen pas saj.” (Shënon Ebu Davudi, Albani e vlerëson sahih.)

Kujdes vëlla sepse pa dyshim që këto dhjetë ditë janë një mundësi e madhe në jetën tënde, një faqe e re në raportin tënd me Allahun. Këto janë ditët më të mira të Allahut.

Mendo që këto ditë janë më të vlefshme se dhjetë ditët e fundit të Ramazanit. I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ve selem thotë: “Nuk ka ditë në të cilat vepra e mirë është më e dashur për Allahun sesa në këtë ditë (të Dhul-hixhes).” I thanë: “As xhihadi?” Tha: “As xhihadi, përveç nëse del dikush vetë dhe me pasurinë e vet dhe nuk kthehet me asgjë.” (Shënon Buhariu)

Shikoni se si shprehën habi sahabët, saqë thanë: “As xhihadi?” Sepse xhihadi është shkalla më e lartë e Islamit.

Shiko, vëlla i dashur, se si kjo dhjetëshe ka arritur shkallën më të lartë. Dobia tjetër që të njeh me një vlerë tjetër të kësaj dhjetëshe është fjala e Allahut të Lartësuar:

“Ne i premtuam Musait se do t’i flisnim pas tridhjetë netësh, të cilat ia shtuam edhe me dhjetë të tjera, kështu që takimi me Zotin e tij u bë pas dyzet netësh.” (Araf, 142)

Disa studiues të tefsirit kanë thënë se “dhjetë të tjera” janë dhjetëshja e Dhul-hixhes.

Shiko se si Allahu i dhuroi mirësi Musait alejhis selam dhe të Dërguarit tonë, Muhamedit sal-lallahu alejhi ve selem, duke i shpallur atij se pas tridhjetë netëve u desh të plotësohen edhe dhjetë ditë të Dhul-hixhes.

Muxhahidi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Nuk ka vepër që gjatë ditëve të vitit është më e mirë sesa në dhjetëshen e Dhul-hixhes.”

Allahu i Lartësuar e nderoi Muhamedin salallahu alejhi ve selem dhe umetin e tij duke u dhënë çdo vit nga tridhjetë net të bekuara, që janë ato të Ramazanit. Këtë vlerë shtesë e plotësoi edhe me dhjetë ditët e Dhul-hixhes.

Pa dyshim që ky është një rast i volitshëm për të filluar një faqe të re me Allahun e Lartësuar, shans për të fituar sevape të pakufishme. Është shansi për të fituar të mira që janë më të vlefshme se të shpenzuarit e pasurisë, jetës dhe shpirtit në xhihad.

Ky është shansi për ripërtëritjen dhe rimbushjen e zemrës tënde.

Ibni Rexhepi thotë: “ Çdo njeri nuk e ka mundësinë e vizitës së Qabes çdo vit, ndërsa haxhi është detyrim një herë në jetë për atë që ka mundësi. Kështu që këtë dhjetëshe e ka bërë që të jenë pjesëmarrës, pra të jenë të njëjtë si pjesëmarrësit në haxh ashtu edhe jopjesëmarrësit. Kush nuk mund të shkojë në haxh këtë vit, i vlerësohet vepra e tij në shtëpi këto dhjetë ditë si më të vlefshme se xhihadi, që është më i vlefshëm se haxhi.”

Ditët e para të Dhul-hixhes janë ditët për të cilat Allahu i Lartësuar betohet. Betimi fillon me agimin duke thënë: “Betohem për muzgun e agimit dhe për dhjetë netët”, që këto ditë të jenë agim i ri në jetën tënde.

Atëherë, pas gjithë kësaj që u tha, patjetër që duhet të kesh një plan të qartë dhe të menduar mirë, që në fund të dhjetë ditëve të jesh fitues. Largoje përtesën dhe dembelinë dhe cakto qëllimin tënd. Atëherë projektet në vijim të jenë jo vetëm propozim, por detyrim. Realizoji të gjitha, të paktën një herë në jetë.

1. Projekti i Kuranit

Allahu i Lartësuar thotë: “Ne shpallim nga Kurani atë që është shërim dhe mëshirë për besimtarët e që mohuesve keqbërës u shton vetëm humbje.” (Israë: 82)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush lexon një shkronjë nga libri i Allahut ka nga një shpërblim, kurse çdo shpërblim dhjetëfishohet. Nuk them se ‘eliflammimi’ është një shkronjë, por elifi është një shkronjë, lami është një shkronjë dhe mimi është një shkronjë.” (Shënon Tirmidhiu, Albani e vlerëson sahih.)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Përkujtoje Allahun, lexoje Kuranin që është shpirti juaj në qiell, dhe përkujtimi i juaji në tokë.” (Shënon Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Vëlla i dashur, patjetër bëje të paktën një hatme Kurani gjatë këtyre dhjetë ditëve dhe gjatë leximit të Kuranit zbriti ajetet e tij në zemër si shërim. Kërko shërimin e zemrës tënde në Kuran. Analizo çdo ajet, mendo për çdo fjalë e çdo germë.

Është pyetur Esmaja, e bija e Ebu Bekrit, si ishin shokët e Muhamedit salallahu alejhi ve selem kur e dëgjonin Kuranin? Ajo tha: “Sytë e tyre lotonin dhe lëkurat u dridheshin.” Allahu i Lartësuar thotë: “Allahu ka shpallur fjalën më të bukur (Kuranin) në formën e një libri, pjesët e të cilit i ngjasojnë njëra-tjetrës dhe përsëriten. Prej tij u rrëqethet lëkura atyre që i frikësohen Zotit të tyre e, mandej qetësohen lëkura dhe zemrat e tyre, kur përmendet Allahu. Ky libër është udhëzim i Allahut. Nëpërmjet tij Allahu udhëzon kë të dojë. Ndërsa atë që Allahu e shpie në humbje, s’mund ta udhëzojë kush.” (Zumer: 23)

Për ta bërë hatme Kuranin gjatë dhjetë ditëve lexo nga tre xhuze çdo ditë.

Po të jesh gati, të përgëzoj.

Tre xhuze, duke i llogaritur me nga dhjetë sevape (shpërblime), bëjnë gjysmë milioni shpërblime.

Urdhëro dhe shpejto. Gjysmë milioni të mira, fitim i pastër ditor vetëm prej Kuranit.

Pastaj surpriza tjetër: gjatë këtyre ditëve të bekuara të mirat shumëfishohen, kështu që një milion bëhet miliona.

Kurani të ofron miliona shpërblime, prandaj le të fillojmë t’i marrim.

2. Projekti i banketit për çdo namaz

Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Kush shkon në xhami ose vjen nga xhamia, Allahu, i përgatit në xhenet vendbanim (konak) sa herë që shkon dhe vjen.” (Shënon Ibni Hibbani, Shuajb Arnauti e vlerëson sahih.)

Konaku është dhoma ku priten dhe gostiten mysafirët. Ky është një banket dhe unë po të ofroj skemën e këtij banketi:

1. Fillo përgatitjen për namaz dhjetë minuta para ezanit. Ti e ke të qartë se fillimi i vërtetë i namazit është abdesti. Muhamedi sallahu aljehi ve selem thotë: “Kur robi i Allahut merr abdest dhe e lan gojën e tij, prej saj bien veprat e këqija. Kur ai e shpëlan hundën e tij, prej saj dalin mëkatet. Kur ai lan fytyrën, veprat e këqija bien prej saj, derisa dalin dhe nga nënvetullat e tij. Kur ai lan duart e tij, veprat e këqija bien prej tyre, derisa dalin nën thonjtë e tij. Kur ai e fërkon kokën, bien mëkatet nga koka e tij, derisa dalin edhe nga veshët. Kur ai lan këmbët e tij, veprat e këqija bien prej tyre, derisa dalin edhe nga thonjtë e këmbëve. Pastaj e ecura për në xhami dhe namazi i tij do të jenë shpërblim shtesë për të (mbi shpërblimin e abdestit).” (Shënon Imam Ahmedi, Shuajb Arnauti e vlerëson shih.)
2. Ndieje gjatë marrjes së abdestit çdo fjalë të këtij hadithi. Shikoje ujin kur rrjedh prej gishtave, shikoje ujin kur pikat bien nga mjekra, kështu pastrohesh nga gjynahet dhe e ndien veten në atë moment të pastër.
3. Dil për në namaz, por të lutem që këtë ta ndiesh, ta përjetosh. Të kërkosh kënaqësi sa herë që i lëviz këmbët dhe ta shohësh veten duke u ngritur në një shkallë dhe largim të një gabimi.
4. Futu në xhami para ezanit dhe qëndro për një moment duke përmbledhur nijetet (qëllimet) e tua me zemër të gjallë. Largoje shejtanin, harroji hallet (shqetësimet), izolohu nga dynjaja.
5. Ndiqe ezanin me prezencën e zemrës. Allahu ekber, Allahu është më i madh se çdo hall i yti. Allahu ekber, Allahu është më i madh sesa angazhimet e tua. Allahu ekber, Allahu është më i madh se fatkeqësia jote. Allahu ekber, Allahu është më i madh se mëkatet e tua. Allahu ekber , Allahu është më i madh se çdo gjë.
6. Bëj salavate mbi të dashurin tënd, Muhamedin salallahu alejhi ve selem, sa të mundesh. Lutju Allahut për ndërmjetësim. Më pas fal sunetet para farzit me qetësi, me prezencën e zemrës dhe përqendrim të madh.
7. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Duaja mes ezanit dhe ikametit nuk refuzohet.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson shih.) Ngriji duart me përulësi, modesti, i nënshtruar. Lutju Allahut, çelësat e mirësisë janë në duart e Tij, që të ta hapë një derë të mëshirës së Tij. Angazhohu në dua, bëj sikur qan, sepse fëmija, kur kërkon diçka, nëse nuk i jepet qan.
8. Përpiqu të falesh pas imamit apo pranë tij, në mënyrë që të ndikohet zemra gjatë leximit të Kuranit. Angazhohu që të mos humbasësh asgjë nga namazi.
9. Ndieje se gjatë namazit je para Allahut të Lartësuar, sunduesit të mbretërve. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kur të falni namaz, mos lëvizni (përqendrohuni), ngase Allahu  i Lartësuar vazhdon të qëndrojë përballë robit të Tij derisa të mos shpërqendrohet (nga namazi).” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson shih.) Kjo vlen gjatë qëndrimit në këmbë.
10. Ndieje rukunë, madhërimin e Zotit, përulësinë e Tij. Sexhdja është një kënaqësi e veçantë, së cilës asgjë nuk mund t’i afrohet. Allahu i Lartësuar thotë: “Bëj sexhde dhe afroju Zotit tënd!” (Alek, 19). Ndieje afërsinë dhe nënshtrimin, se kështu do të lartësohesh, sepse sa herë që bën një sexhde për Allahun, Ai të ngre një shkallë.
11. Lutju shumë Allahut në sexhde, edhe pas teshehudit edhe para selamit. Këto janë vende që lutja pranohet, sidomos kur i lutesh Allahut me emrin e Tij të madh. Ai përgjigjet dhe kur i kërkon, ta jep. Muhamedi salallahu alejhi ve selem hyri në xhami dhe pa një njeri që lutej pas namazit me lutjen “Allahume eseluke ja Allah el-ehad es-samed, el-ledhi lem jelid, ve lem juled, ve lem jekun lehu kufuven ehad. en tegfire li dhunubi. in-neke entel gafurur-rehim”. () Muhamedi salallahu alejhi ve selem tha: “Ai e fali atë. E fali atë. E fali atë.” (Shënon Ebu Davudi, Albani e vlerëson sahih.)
12. Pas selamit qëndro mirë, duke e ruajtur energjinë e namazit, duke e ndier arritjen e kënaqësisë së syrit pas leximit të Kuranit, dhikrit, duasë, rukusë, sexhdes. Pastaj fillo me duatë (edhkar) e ligjshme dhe të gjitha kryeji me qetësi.
13. Pastaj fale sunetin pas farzit, duke i përmbledhur ndjenjat e abdestit, shkuarjes në xhami, ndjekjes së ezanit.
14. Këshillë: Lexo edhe një herë pikat e lartpërmendura që të përjetosh atë që të ka përgatitur Allahu në xhenet. Vendbanimi, konaku i Allahut të Lartësuar është nder nga Ai. Atëherë urdhëro e merr nga frytet e shumta dhe të bëfshin mirë!

–          Kujto hadithet që flasin për vlerën e abdestit në faljen e gjynaheve;

–          Kujto vlerën e duasë pas abdestit, kur hapen tetë dyert e xhenetit dhe ke mundësinë e hyrjes nga cila dëshiron;

–          Shkuarja në xhami ka shpërblime të shumta, si fshirje të mëkateve, ngritje të shkallëve, etj.;

–          Shpërblimi i ezanit përfundon me shefat (ndërmjetësim);

–          Shpërblimi i pritjes së namazit ka sevapin e namazit dhe duatë e melaikeve.

–          Pastaj është sevapi i tekbirit fillestar, i namazit me xhemat, i safit të parë, i anës së djathtë të safit;

–          Sevapet e dhikrit, suneteve.

Për Allahun, ju betohem: A nuk është ky një banket?!

Për Allahun, më tregoni kush mund ta humbë këtë gosti, nëse ka mundësi të marrë pjesë?!

3. Projekti i dhikrit

Allahu i Lartësuar thotë:

“O besimtarë, përmendeni shpesh Allahun dhe lavdërojeni Atë në mëngjes dhe në mbrëmje! Është Ai që ju bekon, ndërkohë që engjëjt e Tij luten për ju, me qëllim që Ai t’ju nxjerrë nga errësira në dritë. Ai është Mëshirues ndaj besimtarëve.” (Ahzab: 41-43)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Nuk ka ditë që vepra të jetë më madhështore dhe më e dashur tek Allahu sesa këto dhjetë ditë, prandaj shqiptoni sa më shumë tehlil (La ilahe il-lAllah), tekbir (Allahu ekber) dhe tahmid (El-hamdu lil-lah).” (Shënon Imam Ahmedi, Shuajb Arnauti e vlerëson sahih.)

Duhet ta kemi të qartë se dhikri, është më i madh se çdo gjë.

Merre me mend, përkujtimi i Allahut është më i madh se namazi! Allahu i Lartësuar thotë:

“Lexo (o Muhamed) atë që të është zbritur ty prej Librit (Kuranit) dhe fale namazin! Vërtet namazi të ruan nga shthurja dhe nga çdo vepër e shëmtuar dhe vërtet përmendja e Allahut është më e madhe! Allahu di gjithçka që ju bëni.” (Ankebut: 45)

Imagjino, përkujtimi i Allahut është më i madh se zekati!

Mendo, përkujtimi i Allahut të Lartësuar është më i madh se xhihadi në rrugën e Allahut! Ebu Dardaja thotë: “Ka thënë i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ve selem: “A doni t’ju tregoj për veprën tuaj më të mirë, më fisnike, më të ngritur te Sunduesi juaj, gjithashtu më e mirë për ju sesa shpërndarja (dhënia) e arit dhe argjendit, po ashtu edhe më e mirë për ju se takimi me armikun dhe bërja e luftës?” I thanë po. Tha: “Dhikrullahi teala, përkujtimi i Allahut të Lartësuar.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Allahu i Lartësuar thotë: “…përmendeni Allahun duke qëndruar në këmbë, ulur dhe të shtrirë.” (Enisa: 103)

Natën e ditën, në tokë e det, në udhëtim e në shtëpi, në pasuri e varfëri, të sëmurë a të shëndetshëm, haptas e fshehtazi, pra në çdo gjendje. Fjalët më të mëdha në përgjithësi gjatë këtyre ditëve janë “Subhanallah, Elhamdu lilah, La ilahe il-lallah, Allah ekber”, fjalë të përjetshme. Kështu na informoi Muhamedi salallahu alejhi ve selem, se çdo fjalë mbjell nga një pemë në xhenet dhe shpërblimi i çdo fjale tek Allahu është sa kodra e Uhudit.

Xhafer bin Sulejmani thotë: “E kam parë Thabit el-Benanin në tubimet e diturisë që ndalej nga fjalimi dhe shqiptonte Allahu ekber, Allahu ekber, La ilahe il-lallah, Allahu ekber ve lil-lahil hamd. Dhe thoshte se këto janë ditët e dhikrit.”

Ti mund të bësh një pyetje: Kur t’i shqiptoj këto fjalë?

Të përgjigjem: Mësoje veten… mësoje veten… mësoje veten:

1. Duke ecur rrugës;
2. Në shtrat, kur bie të flesh;
3. Gjatë bisedës, duke ngrënë;
4. Duke shkuar më herët në xhami.

Nëse do edhe diçka më tepër, është edhe më mirë për ty:

• Istigfar (kërkim falje) për vetveten.

I Dërguari i Allahut thotë: “Kush dëshiron të kënaqet me regjistrin e vet, le ta shpeshtojë istigfarin.”(Shënon Bejhekiu, Albani e vlerëson sahih.)

• Istigfar (kërkim falje) për besimtarët dhe besimtaret.

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush bën istigfar për besimtarët dhe besimtaret, Allahu ia shënon nga një të mirë për çdo besimtar dhe besimtare.” (Shënon Imam Ahmedi, Shuajb Arnauti e vlerëson sahih.)

• Salavatet për Muhamedin salallahu alejhi ve selem.

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush bie një herë në salavat për mua, Allahu dhjetë herë bën dua për të.” (Shënon Muslimi)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Sa herë që një musliman bie në salavate për mua, bien në salavate melaiket për të dhe atëherë robi le të bjerë në salavate ose le t’i shpeshtojë ato.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson hasen.)

Salavati i melaikeve është istigfar, ndërsa salavati i Allahut të Lartësuar është mëshirë.

Nëse i përmbahesh asaj që u tha më lart dhe bën dhikër jo më pak se një mijë herë në ditë, kjo do të thotë 5000 fidanë të mbjellë në xhenet. Po të vazhdosh kështu me dhikër gjatë këtyre dhjetë ditëve, parafytyro se si do të jetë kopshti yt në xhenet!

Parafytyro 100 000 fidanë në xhenet që do t’i kesh në pronësi vetëm për dhjetë ditë!

Një rast shumë i volitshëm, që nuk duhet humbur.

4. Projekti i agjërimit

Prej udhëzimeve (Sunetit) të Muhamedit salallahu alejhi ve selem ishte që ta agjëronte ditën e nëntë (Arafatin) të Dhul-hixhes. Nga disa gra të Muhamedit salallahu alejhi ve selem mësojmë se Muhamedi salallahu alejhi ve selem agjëronte ditën e nëntë të Dhul-hixhes, tri ditët e çdo muaji dhe çdo të hënë dhe të enjte.”(Shënon Ebu Davudi, Albani e vlerëson sahih.)

Imam Neveviu, Allahu e mëshiroftë, për agjërimin e dhjetë ditëve thotë se është mustehab shumë i preferuar.

Atëherë agjëroji të nënta ditët, që të gjitha. Mos e humb asnjërën. Edhe nëse dikush të thotë se hadithi është i dobët, ti shfrytëzo frytet e agjërimit vullnetar në përgjithësi.

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush agjëron një ditë për Allahun, fytyrën e tij Allahu e largon nga xhehenemi shtatëdhjetë vjet.” (Mutefekun alejhi, Buhariu dhe Muslimi.)

Nga mëshira e Allahut ndaj robërve të Tij, në rast të pamundësisë për ta kryer haxhin, është se e bëri këtë të fundit shoqërues në shpërblime me atë që ka shkuar në haxh.

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Tre vetave nuk u refuzohen lutjet.” Njëri prej tyre është “agjëruesi.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush e përfundon jetën me agjërimin e një dite, ka hyrë në xhenet.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Allahu dhe melaiket e Tij luten për ata që ngrihen në syfyr.”(Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Këto janë disa fryte të agjërimit vullnetar. Vlera e këtyre ditëve të rikujton kohën e muajit Ramazan. Sido që të jetë, ti je fitues.

5. Projekti i haxhit dhe umres

Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Kush e fal sabahun me xhemat dhe qëndron duke përmendur Allahun derisa të lindë dielli, për të ka shpërblime si një haxh dhe umre të plotë, të plotë, të plotë.”(Shënon Tirmidhiu, Albani e vlerëson sahih.)

Në këtë qëndrim duhet:

–          të lexohet Kurani;

–          të lexohen edhkaret (lutjet e mëngjesit);

–          të ripërtërihet teubeja (pendimi);

–          të bëhet lutje në vetmi;

–          të falen ata që të kanë bërë padrejtësi;

–          të kërkohet falje prej Allahut të Lartësuar;

–          të bëhen ibadete (adhurime) të tjera.

Nga mëshira e Allahut ndaj robërve të Tij, në rast të pamundësisë për ta kryer haxhin, e bëri këtë të fundit shoqërues në shpërblime me atë që ka shkuar në haxh.

Këtu kemi disa punë që e kanë shpërblimin si haxhi dhe umreja, kuptohet në pamundësinë e kryerjes së tyre.

Së pari: Dhikri, lutjet pas çdo namazi.

Ebu Hurejra tregon: “Disa të varfër erdhën tek i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ve selem dhe i thanë: “O i Dërguar i Allahut! Të pasurit na e kaluan me të mira: ata falen sikurse ne, agjërojnë sikurse ne, ata japin sadaka (ndihmojnë), por ne nuk kemi me çfarë të ndihmojmë. Ata japin në rrugën e Allahut, por ne nuk kemi çfarë të japim.” I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ve selem tha: “A doni t’ju tregoj diçka që nëse e punoni, nuk ka kush jua kalon (me shpërblime) dhe nuk ka kush ju mbërrin, me përjashtim të atij që vepron njësoj si ju?Atëherë pas çdo namazi thoni subhanallah tridhjetë e tri herë; elhamdu lilah tridhjetë e tri herë dhe Allahu ekber tridhjetë e tri herë.” (Mutefekun alejhi, Buhariu dhe Muslimi.)

Së dyti: Namazi i jacisë dhe i sabahut me xhemat.

Ukbeja bin Andul Gaffari ka thënë: “Namazi i jacisë me xhemat është si një haxh dhe namazi i sabahut me xhemat si një umre.”

Së treti: Namazi i sabahut me xhemat dhe dhikri deri pas lindjes së diellit dhe falja e dy rekateve.

Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Kush e fal sabahun me xhemat dhe qëndron duke përmendur Allahun derisa të lindë dielli, për të ka shpërblime si një haxhi dhe umre të plotë, të plotë të plotë.” (Shënon Tirmidhiu, Albani e vlerëson sahih.)

Së katërti: Falja e namazit me xhemat dhe falja e namazit vullnetar.

“Kush shkon për t’i falur namazet obligative me xhemat është sikurse një haxhi dhe kush shkon për të falur namaz vullnetar është me vlerën e një umreje vullnetare.” (Sahihul Xhami, Albani e vlerëson hasen.)

Së pesti: Namazi në xhaminë Kuba.

“Kush lahet në shtëpinë e vet, më pas vjen në xhaminë Kuba dhe falet në të, ka shpërblimin e një umreje.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Së gjashti: Falja e Fitër Bajramit dhe e Kurban Bajramit.

Ibni Rexhebi thotë: “Muhabef bin Selimi ka thënë: “Dalja në Fitër Bajram ka shpërblimin e një umreje dhe dalja në Kurban Bajram ka shpërblimin e një haxhi.”

6. Projekti “KANATIRUL-FRIDVS”

(pasuria e grumbulluar në sasi të mëdha)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Kush fal namaz vullnetar me dhjetë ajete, nuk regjistrohet për gafil (neglizhent), kush falet me njëqind ajete shënohet prej kanitinëve (adhuruesve të devotshëm e të denjë) dhe kush fal namaz me një mijë ajete shënohet prej mukantirinëve (personi me pasuri të panumërt).” (Shënon Ebu Davudi)

Projekti ka të bëjë me faljen vullnetare për çdo natë me një mijë ajete, për çdo natë fiton pasuri të mëdha dhe të panumërta në xhenet. Por nëse nuk mund të falësh namaz vullnetar me një mijë ajete, fal namaz me njëqind ajete që të listohesh te “kanitinët”.

Hasan el-Basriu ka thënë: “Namazin e natës e lënë vetëm ata që kanë bërë gjynahe.”

Seid bin Xhubejri, kur hynin dhjetë ditët, angazhohej shumë në adhurim dhe thoshte: “Mos i fikni dritat në këto dhjetë net.”

Të mirat e namazit të natës:

ka në xhenet dhoma që anën e jashtme e sheh nga brenda, kurse anën e brendshme e sheh nga jashtë.

2. Falësi i namazit të natës është njëri prej atyre të treve me të cilët Allahu qesh. E, kur Allahu qesh me robin e Tij, ai rob nuk do të ketë llogari.
3. Namazi i natës është traditë e njerëzve të mirë. Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë për të: “Ështëtraditë e njerëzve të mirë para jush, afrim tek Allahu i Lartësuar, pengim nga mëkatet, shlyerje e gjynaheve dhe dëbon sëmundjen nga trupi.” (Shënon Tirmidhiu, Albani e vlerëson sahih.) Në këtë hadith ka pesë dobi të namazit të natës.
4. Allahu e ka fshehur shpërblimin për falësin e namazit të natës dhe thotë: “Askush nuk di se çfarë gëzimesh janë fshehur për ata (në jetën tjetër), si shpërblim për punët e mira që kanë bërë.” (Sexhde: 17)
5. Namazi i natës në dynja e lehtëson qëndrimin në këmbë në Ditën e Gjykimit.
6. Nëse e bën nijet për namaz të natës dhe nuk mund të ngrihesh, të regjistrohet nijeti i bërë. Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Kur një njeri duke falur namazin e natës e mund gjumi, Allahu i Lartësuar ia shënon shpërblimin e namazit dhe gjumin sadaka.” (Shënon Tirmidhiu, Albani e vlerëson sahih.)

7. Projekti i vëllazërisë për Allahun

“Prej robërve të Allahut ka njerëz të tillë që nuk janë Pejgamberë e as shehidë, ndërsa Pejgamberët dhe shehidët këta i shikojnë me kënaqësi për pozitën që kanë ata tek Allahu i Lartësuar.” I thanë: “O i Dërguar i Allahut, na trego kush janë këta.” Tha: “Ata janë një popull që janë dashur për Allahun, nuk kanë qenë familjarë mes vete e as që i ka lidhur pasuria. Por, pasha Allahun, vërtet fytyrat e tyre janë me nur (dritë) dhe ata janë në dritë, ata nuk frikësohen kur frikësohen njerëzit dhe nuk pikëllohen kur mërziten njerëzit”, dhe lexoi ajetin: “Pa dyshim, miqtë e Allahut nuk do të kenë arsye për t’u frikësuar dhe as për t’u dëshpëruar.” (Junus, 62)

Po të propozoj që së paku një herë në këto dhjetë ditë t’i ftosh shokët e tu për iftar. Para akshamit bëni vetëm gjysmë ore dhikër e dua, kurse pas iftarit edhe një gjysmë ore dhe dëgjoni Kuran. Më pas dhuroju ndonjë libër ose CD, që të fitosh:

1. Sevapin e agjëruesit;
2. Sevapin e davetit në rrugën e Allahut;
3. Sevapin e urdhërimit në të mirë dhe ndalimit nga e keqja;
4. Sevapin e ndihmës për të mirë.

8. Projekti i lidhjes familjare

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “O njerëz! Jepni selam (përshëndetuni), jepni ushqim, mbani lidhjet farefisnore, falni namaz natën kur njerëzit janë në gjumë, do të hyni në xhenet me selame.” (Shënon Imam Ahmedi, Albani e vlerëson sahih.)

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Farefisnia mbetet e varur tek Arshi dhe thotë: “Kush e vazhdon lidhjen me mua, ai ka vazhduar lidhjen me Allahun. E, kush ndërpret lidhjen me mua, ai ka ndërprerë lidhjen me Allahun.” (Shënon Muslimi)

Atëherë kujdesu që së paku një orë në ditë ta ndash për:

1. T’u sjellë mirës ndaj prindërve;
2. Të vizituar ndonjë të afërm;
3. Të respektuar fqinjët;
4. Të gëzuar muslimanët.

9. Projekti i ditës së Arafatit

Vlerat e ditës së Arafatit:

1. Në këtë ditë është plotësuar feja.

Kjo shpjegohet në disa aspekte:

–          Muslimanët nuk e kryenin më parë haxhin, derisa ai u bë detyrim dhe  kështu u kompletuan shtyllat e Islamit.

–          Allahu i Lartësuar e ktheu në rregullat e Ibrahimit, e mohoi shirkun dhe idhujtarët nuk u përzien më me muslimanët, u rrënuan shenjat e injorancës dhe u ndalua tavafi rreth Qabes lakuriq.

–          Pas kësaj dite nuk pati më dispozita mbi hallallin dhe haramin.

2. Në këtë ditë u plotësua dhuntia e Allahut duke realizuar faljen.
3. Është festë për pasuesit e Islamit.
4. Është ditë çift. Allahu i Lartësuar thotë: “Betohem për çiftin dhe tekun.” (Fexhër: 3), kurse teku është dita e Bajramit.
5. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Nuk ka ditë më shumë që Allahu liron njerëz nga zjarri sesa në ditën e Arafatit. Ai afrohet dhe pastaj mburret me ta para melaikeve duke u thënë: “Çfarë dëshirojnë këta?” (Shënon Muslimi)
6. Arafati është ndër ditët më të vlefshme. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Dita e Arafatit është njëra ndër ditët më të vlefshme.” (Shënon Ebu Davudi, Albani e vlerëson sahih.)
7. Është dita e haxhit.
8. Është dita e faljes së mëkateve. Transmetohet në formën mevkuf nga Ibni Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, i cili ka thënë: “Muhamedi salallahu alejhi ve selem ka thënë: “Nuk mbetet askush në ditën e Arafatit që ka sado pak iman e të mos jetë falur.” Një njeri i tha: “O i Dërguar i Allahut! Ata që janë në Arafat apo njerëzit në përgjithësi?” Tha: “Të gjithë njerëzit në përgjithësi.” (Shënon Abd bin Hamid në “Musnedin” e tij, 842.)
9. Aliu, biri i Ebu Talibit, thotë: “Nuk ka ditë në tokë që Allahu nuk liron nga zjarri. Kurse dita që lirohen më së shumti është dita e Arafatit. Atëherë shpeshtoni lutjen: “O Allah, liroje qafën time nga zjarri.”
10.  Agjërimi i ditës së Arafatit shlyen mëkatet e dy viteve.

Vëlla i dashur!

A e ke kuptuar vlerën e kësaj dite?

Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Për agjërimin e ditës së Arafatit shpresoj se Allahu fal mëkatet e vitit të kaluar dhe të vitit të ardhshëm.” (Shënon Muslimi)

Atëherë së bashku le të bëjmë një llogari: agjërim 12 orë baras me 24 muaj falje.

Agjërim 12 orë = Falje 24 muaj

Le të bëjmë edhe një llogari:

1 orë agjërim = 2-muaj falje

Domethënë për çdo 60 minuta agjërim, 60 ditë falje.

A është ndonjë i mençur që dëshiron ta humbasë minutën? Pa dyshim që jo.

1. Projekti i ditës së Bajramit

Kujdes, shumë kujdes, pasi sezoni i mirësive nuk ka përfunduar. Kjo ditë është dita e dhjetë e Dhul-hixhes. Vlera e veprave të mira vazhdon. Mos e humb kohën në këtë ditë me gjëra të padobishme.

Bajramin mos e llogarit si festë duke bërë mëkat. Kujto urtësitë e Bajramit, si një ditë falënderimi, përkujtimi, bamirësie. Kujdes që të mos të biesh në gjëra të ndaluara (harame), si muzika, përzierja e gjinive etj., që të mos jenë shkak për degradimin e veprave të mira që ke vepruar gjatë dhjetë ditëve.

Mëso se dita më me vlerë e vitit është dita e Bajramit. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Dita më e vlefshme tek Allahu është dita e Bajramit, pastaj dita që vjen pas saj.”

Plani i kësaj dite:

1. Fillo me namazin e Bajramit, duke qenë i gëzuar dhe i qeshur para muslimanëve.
2. Mbaj lidhjet me farefisin, prindërit, të afërmit, shokët.
3. Ther kurban.

Shanset e arta

1. Çdo ditë ti ndërton nga një shtëpi në xhenet nëse fal vetëm 12 rekate sunete.  “Nëse një rob musliman i fal për Allahun çdo ditë nga 12 rekate vullnetare, që nuk janë detyrim (farz), Allahu ia ndërton një shtëpi në xhenet.” (Shënon Muslimi) Llogarit pak: për 10 ditë, dhjetë shtëpi në xhenet.
2. Çdo ditë ti ndërton nga një pallat në xhenet. Lexo suren Ihlas (Kulhuvallahu ehad…) 10 herë në ditë dhe çdo ditë Allahu ta ndërton një pallat në xhenet. Muhamedi salallahu alejhi ve selem thotë: “Kush lexon “Kulhuvallahu ehad” dhjetë herë, i ndërtohet një pallat në xhenet.” (Shënon Daremiu, 3429, është mursel.)
3. Mos harro t’i gëzosh familjet e varfra duke i vizituar para Bajramit dhe duke u dhuruar para, ushqime e rroba.
4. Mundohu ta praktikosh premtimin e Muhamedit salallahu alejhi ve selem që brenda ditës të realizohen agjërimi, përcjellja e xhenazes, vizita e të sëmurit, sadakaja, se të hapen të gjitha dyert e xhenetit.

Përktheu dhe përshtati: Ulvi Fejzullahu

Burimi; albislam.com

Falënderimet i takojnë Allahut xhele shenuhu Zotit të botëve kurse salavatet dhe selamet qofshin mbi Muhamedin salallahu alejhi ue selem, pejgamberin më fisnik ndaj pejgamberëve tjerë dhe të të dërguarve tjerë, udhëheqësin e fytyrave të ndritura ditën e gjykimit, mbi shokët e tij dhe mbi gjithë ata që e ndjekin rrugën e tij deri në ditën e gjykimit, e në vijim:

E lusim Allahun e madhëruar të na i pranon veprat tona të mira e të na mundëson që muajin e Ramazanit ta arrijmë për shumë vjet, që të na bëjë Allahu nga ata të cilët ecin krenar me teshën e besimit (imanit) në jetën e tyre, reflektojnë lumturi dhe janë në shpirtrat e tyre të qetë e të rehatshëm.

Vëlla musliman do t’i cekim tetë pika, ku do të ndalemi tek ato, unë bashkë me ty gjatë bajramit, kësaj feste madhështore duke pasur për qëllim ruajtjen e veprave që i kemi punuar gjatë muajit ramazanit edhe pas tij në shpirtrat tanë, sepse ndoshta me këtë do të motivohemi shpirtërisht që të freskojmë imanin tonë dhe ta mbajmë në këtë gjendje edhe pas muajit të ramazanit të freskët e aktiv në rrugën e Allahut xhele shenuhu.

Pika e parë: Llogaritja e vetvetes

Vëlla i nderuar do të ishte shumë meritë e madhe sikur çdo musliman si cili ka frikë Allahun xhele shenuhu të ndalet dhe t’i bëj vetvetes një llogari pas mbarimit të këtij muaji të agjërimit, sepse llogaritja e vetvetes është një nga metodat më efikase dhe më të suksesshme për shërimin e zemrës dhe nxitjen e saj për në hair. Pra, ne posa u përshëndetëm më këtë muaj të bekuar, me ditët e tij të bukura, me netët e tij që na ofronin një qetësi shpirtërore, e përcollëm dhe kaloi mirëpo nuk dihet se a do ta arrijmë edhe vitin tjetër?

E përcollëm dhe kaloi ndërsa ne kemi mbetur të lidhur peng nga ajo të cilën e përcollëm, nga e mira e saj apo e keqja e saj që na iku e nuk e shfrytëzuam.

Vallë a dolëm nga ky muaj duke përfituar nga ai shenjat e devotshmërisë?

Vallë a e ushtruam veten tonë me durim, luftë me epshin duke bërë vepra të mira dhe duke u larguar nga të këqijat, duke pasur me këtë për qëllim kënaqësinë e Allahut xhele shenuhu dhe se a ia arritëm qëllimit në këtë drejtim dhe kështu t’i a dorëzojmë shpirtrat tonë vetëm Allahut të botëve?

Vallë a i mëshiruam të varfrit pasi që edhe ne e shijuam urinë nga e cila vuan çdo i varfër qoftë ajo etje apo uri?

Vallë a u përpoqëm të bëjmë luftë me epshet tona dhe më shpirtrat tonë dhe a ia dolëm kundrejt tyre fitimtarë, apo mos vallë na fituan ata neve?

Vallë a arritëm t’i mbrojmë zemrat tona nga shpirtligësia, smira (hasedi), xhelozia, urrejtja, hidhërimi me vëllezërit tanë musliman që kështu me ta të hapim fleta të reja e të bardha duke i mbushur ata me dashuri, mëshirë, lidhje të fuqishme me njëri tjetrin e kështu me radhë! Apo edhe pyetje tjera që mund të na vijnë ndër mend pas këtij muaji të begatshëm.

Pika e dytë:”Adhuroje Zotin tënd deri sa të të vijë vdekja”

Duhet që njeriu të jetë rob adhurues ndaj Zotit të tij Bujar në mënyrë të vazhdueshme i dorëzuar ndaj urdhrave të Tij, të jetë i vendosur në sheriatin e Tij, i përqendruar në fenë e përkryer të Tij, të mos devijojë nga rruga e vërtetë sikur dhelpra që intrigon dhe gënjen kundërshtarët e saj. Pra të adhurojë Allahun një muaj, e pastaj ta lejë adhurimin e tij apo ta adhurojë Allahun në një vend i shtyrë nga rrethanat e ndryshme e në vend tjetër ta lejë këtë adhurim, apo të bashkëngjitet me një popull që adhuron Allahun e kur ta ndërrojë atë vend apo atë shoqëri të distancohet edhe nga adhurimi i Allahut xhele shenuhu? Ne i themi jo këtij adhurimi njëherë e njëmijë herë! Por duhet të jemi të bindur se Zoti i muajit të Ramazanit është edhe Zoti i 11 muajve tjerë dhe se Allahu është Zoti i të gjithë kohërave nga fillimi i njerëzimit në këtë botë e deri në përfundimin e tij e si pasojë atëherë ai çdo herë qëndron në fenë e Allahut i palëkundur deri sa ta takojë atë vdekje e ky është i kënaqur me Allahun xhele shenuhu dhe Allahu xhele shenuhu është i kenaqur prej tij.

Allahu xhele shenuhu thotë:  “Ti (o Muhamed) përqendrohu dhe ji i vendosur ashtu siç je i urdhëruar, e bashkë me ty edhe ata që u penduan (nga idhurjtaria)” (Hud:112), po ashtu Ai xhele shenuhu thotë në Kur’an: “Drejtojuni Atij dhe vetëm prej Tij këkroni falje.” (Fusilet:6) Gjithashtu Resulullahu salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Thuaj: Besova Allahun dhe përqendrohu në të.”(transmeton Muslimi)

Në qoftë se muaji i Ramazanit ka mbaruar, agjërimi vullnetar nuk mbaron, siç është agjërimi i gjashtë ditëve të muajit Sheval, dita e hënë dhe e enjte, ditët e bardha (ditët me datë 13,14,15 të çdo muaji hënor, dita e ashuras, dita e arafatit etj. siç kanë ardhur për këto ditë hadithe nga Resulullahu salallahu alejhi ue selem,

Në qoftë se namazi i natës gjatë ramazanit mbaroi, mos të harrojmë se namazi i natës është synet dhe i ligjshëm edhe pas ramazanit, pra çdo natë të vitit. Siç thotë Allahu xhele shenuhu në Kur’an për njerezit që falin namaz natë çdo herë: “Ata ishin të cilët flinin pak gjatë natës.” (Dharijat:17)

Në qoftë se sadakul fitri mbaroi, zekati obligativ është përsëri në fuqi, gjithashtu nuk përjashtohet sadakaja vullnetare edhe në muajt tjerë, pra dyert për sadaka vullnetare janë të hapura çdo herë, e njëjta vlen edhe për xhihadin ndaj epsheve dhe nefseve tona me gjithë kategoritë e tij.

Leximi i Kur’anit nuk është enkas vetëm për muajin e Ramazanit porse muslimani duhet që të hartojë një planprogram të vazhdueshëm për leximin e tij vazhdimisht, madje edhe çdo ditë qoftë edhe një faqe vetëm e vetëm që ajo vepër të jetë e vazhdueshme sepse siç ka thënë Resulullahu salallahu alejhi ue selem: “Veprat më të dashura tek Allahu janë ato që janë të vazhdueshme qofshin ato edhe të pakta.”

Gjithashtu edhe për veprat e mira, ata bëhen në çfarë do lloj kohe të vitit qoftë, për këtë shkak vëlla i dashur përpiqu për të bërë vepra të cilat të mbajnë afër me Allahun xhele shenuhu në çdo kohë dhe periudhë dhe ki kujdes, ruaju nga përtacia dhe dembellëku, e në qoftë se nuk mundesh të bësh vepra të mira vullnetare në mënyrë të vazhdueshme atëherë bën çmos që mos i lesh edhe obligimet e urdhëruara nga ana e Allahut xhele shenuhu, siç janë: Pesë kohët e namazit duke i falur ata në kohën e tyre mundësisht me xhemat në xhami duke mos i anashkaluar edhe obligimet tjera të detyrueshme.

Mos harro vëlla i dashur se mëkatet që të ishin të ndaluara gjatë ditëve të agjërimit ato janë të ndaluara në çdo kohë, ditë apo natë qoftë, duke filluar nga fjalët apo shprehjet e këqija, duke vazhduar me ushqimin haram, pirjen haram, shikimin në haram, dëgjimin haram etj.

Vëlla i dashur ki kujdes dhe përqendrohu në fenë e Allahut në çdo kohë sepse askush prej nesh nuk e din se kur do t’i vijë vdekja prandaj për këtë ka thënë Resulullahu salallahu alejhi ue selem: “Më i mençuri prej besimtarëve është ai i cili e përkujton vdekjen sa më shpesh.” Pse? Sepse kjo ndjesi dhe ky argument i pakontestueshëm të bën çdo herë të bësh vepra të mira, në çdo kohë dhe në çdo vend.

Gjithashtu ki kujdes që mos të të takon meleku i vdekjes duke bërë mëkate apo duke qenë në haram, e si pasojë të ringjallesh në ditën e gjykimit në atë gjendje pra duke bërë mëkate, gjë që më pak nga gjithë gjërat do të kishe dëshiruar të të ndodhë atë ditë të madhe kur do japësh llogari përpara Allahut të Madhëruar, siç ka shpjeguar për këtë Resulullahu salallahu alejhi ue selem në hadithin e tij të vërtetë.

Pika e tretë: Kujdes, kujdes

Kujdes vëlla i dashur dhe ki frikë Allahun xhele shenuhu që mos grisësh teshën tënde të bukur të devotshmërisë që e kë qëndisur gjatë kohë në muajin e Ramazanit apo ta thyesh premtimin që ia ke dhënë Allahut xhele shenuhu në fillim të muajit të Ramazanit se do ndalohesh nga gjynahet dhe mëkatet e vazhdueshme njëherë e përgjithmonë! Apo thënë ndryshe të mundohesh ta mbash në këmbë ndërtesën e veprave të mira që e kë ndërtuar gjatë muajit të Ramazanit edhe pas tij duke e ndërtuar akoma me të tjera, e jo të ndalohesh së ndërtuari atë akoma, madje akoma edhe më keq ta prishësh atë me gjynahe dhe mëkate.

Ki kujdes vëlla i dashur që mos ndodh që leximin e këndshëm të Kur’anit ta zëvendësosh me dëgjimin e e zërit të shëmtuar të shejtanit (muzikën) dhe me shikimin e filmave të ndryshëm serial që servohen sot në veçanti në vendet e muslimaneve me tendencë të caktuar që të zhveshin totalisht muslimanët nga edukata e tyre islame.

Ki kujdes që mos ta bojkotosh Kur’anin pas muajit të ramazanit sepse ai është manuali yt në këtë jetë, pra shoku yt më i mirë për t’i tejkaluar gjithë situatat e palakmueshme që të dalin në jetën tënde, madje edhe në kohërat e mira në jetë ai të këshillon çdo herë për më të mirën… këtë vëlla mos e harro asnjëherë!

E për fund vëlla i dashur mos harro asnjëherë se në këtë botë nuk je për gjë tjetër vetëm se për të adhuruar Allahun xhele shenuhu sepse ishte Ai xhele shenuhu pikërisht që t’i hapi dyert e të udhëzoi në këtë fe të përkryer, e ta mundësoi ta arrish këtë muaj të begatë të ramazanit e ta agjërosh atë pa asnjë vështirësi…

Pika e katërt: Shenjat e pranimit të agjërimit…

Dije vëlla i dashur Allahu qoftë mbrojtësi yt çdo herë, e pa dyshim se Ai xhele shenuhu është më i mëshirshëm për robin e vet se sa nëna për fëmijën e saj të porsalindur, prej shenjave të pranimit të veprave tua në muajin e Rramazanit e në veçanti të agjërimit është vazhdimi i këtyre veprave të mira apo përmbajtja nga mëkatet edhe pas muajit të begatë të Ramazanit kurse shenjë  se veprat tua nuk janë pranuar tek Allahu i madhëruar janë të kthehesh në mëkate përsëri pa asnjë dallim nga ajo që ke vepruar përpara muajit te agjërimit siç kanë thënë dijetarët e islamit. Prandaj vëlla bëj pyetje vetes tënde se cilit grup do që t’i takosh apo vetëm medito pas ca kohë pas Ramazanit në gjendjen tënde se në cilën rrugë ke martë të ecësh! E për këtë thotë Allahu xhele shenuhu në Kur’an: “Por këtë nuk mund ta arrijë kush përveç atyre që kanë virtyt të lartë.” (Fussilet:35)

Pika e pestë: Ti ke mundësi…

Muaji i ramazanit siç mund ta logjikojmë vëllezër është ai i cili na e bën të qartë se ne kemi mundësi të jemi të përqendruar ne fenë e Allahut pra të kapur fortë për litarin e Allahut xhele shenuhu, kemi mundësi të largohemi nga të këqijat, të ruajmë namazet duke i falur ato pa përjashtim madje edhe me xhemat, si dhe mundemi të rrimë pa duhan për një kohë shumë të gjatë nëse je prej tyre që akoma nuk i ke thënë: Stop vetëshkatërimit! POR sa mund të përfitosh ti nga ky muaji i virtyteve varet prej teje!

Pika e gjashtë: Disa vepra të këqija të përhapura gjatë bajramit!

Përzierja e grave me burrat e huaj nëpër shtëpi gjatë vizitave, në manifestime apo argëtime të ndryshme që organizohen posaçërisht për shkak të festës së Bajramit!

Përshëndetja e grave të huaja për dore, kurse Resulullahu salallahu alejhi ue selem siç dihet gjatë besatimit të tyre për islam, që ishte një vepër tepër e madhe në islam, në krahasim nga burrat – sahabët atë e bënte vetëm duke u besatuar duke mos ua dhënë dorën siç bënte me sahabët, madje në një hadith të tij për këtë ka thënë: “Më mirë për ndonjërin prej jush do të ishte që të shpohej nga koka me vide (gozhde) të hekurt se sa të prek dorën e ndonjë gruaje të huaj të cilën nuk e ka të lejuar(hallall).” (Shejh Albani e ka klasifikuar këtë hadith si të vërtetë në Sahihul-xhami nr. 5045)

Gjithashtu Resulullahu salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Unë nuk i përshëndes gratë për dore.” Që do të thotë se kjo është një rregull për çdo besimtarë që pason synetin e Resulullahut salallahu alejhi ue selem sepse siç dihet Allahu xhele shenuhu thotë në Kur’anin fisnik: “Ju shembullin tuaj e keni tek i dërguari juaj…”

Kurse nga Aisha transmetohet se ka thënë : I dërguari i Allahut asnjëherë nuk ka prek dorë të një gruaje të huaj.

Neglizhenca apo pakujdesia në faljen e namazeve gjatë ditës për shkak të vizitave në farefis apo në mbivlerësimin e namazit të Bajramit i cili është synet mbi atë të sabahut i cili është farz etj.

Kalimi i kohës në dëfrim dhe argëtim të ndaluar haram duke gjykuar se është festë dhe se festa kështu duhet manifestuar sikurse e bëjnë jobesimtarët,  kështu që bëhemi të pakujdesshëm ndaj përmendjes dhe falënderimit të Allahut xhele shenuhu

Harxhimet e tepërta siç janë ato në rroba një ditë përpara festës së Bajramit, apo edhe në dëfrime dhe argëtime të ndryshme të ndaluara, dhurata të ndryshme në familje apo edhe më larg duke anashkaluar sadakul fitret që u takojnë të varfërve që edhe ata ta përjetojnë këtë ditë feste ngjashëm me ne, me ushqim dhe pije e të gëzuar dhe të lumtur siç janë pjesa tjetër e besimtarëve.

A thua vallë kështu besimtari është falënderues ndaj begative të Allahut xhele shenuhu, apo mos vallë kështu duhet ta përfundojmë këtë muaj, jo assesi kështu besimtari nuk mund të jetë falënderues ndaj Zotit tij Bujar, madje këto nuk janë dhe nga shenjat që tregojnë se atij besimtari i janë pranuar veprat e tij gjatë muajit të ramazanit, por kjo nga njëra anë është mohim i të mirave të Allahut xhele shenuhu e lusim Allahun xhele shenuhu që të na ruaj[ nga këto tradita të përhapura gabim në mesin tonë sepse besimtar i vërtetë është ai besimtar i cili gëzohet në festën e Bajramit duke e falënderuar Allahun xhele shenuhu ngase Ai xhele shenuhu ia mundësoi këtij plotësimin e agjërimit me sukses pa vështirësi, madje ai vazhdon duke e lutur Allahun xhele shenuhu i frikësuar që Ai t’i ja pranojë agjërimin ashtu siç kanë vepruar sahabët – të parët tanë të mirë.

Ndërsa nga shenjat e pranimit të veprës është ta shohësh robin në gjendje më të mirë para veprimit të asaj vepre dhe të shihet në të vullnet për të respektuar urdhrat e Allahut xhele shenuhu e për këtë Allahu xhele shenuhu thotë në Kur’an: “Nëse falenderoni do t’ua shtojmë të mirat.” (Ibrahim:7) E kjo do të thotë do t’ua shtojmë të mirat materiale dhe shpirtërore e kjo nuk përjashton edhe shtimin e imanit – besimit që rezulton me shtimin e veprave të mira.

Për këtë shkak kur robi është falënderues ndaj Zotit të tij ashtu siç duhet do ta shohim se si Allahu xhele shenuhu do t’i ndihmojë atij për të bërë vepra të mira dhe të jetë i bindur në të njëjtën kohë se e bën që ai të ketë sukses në largimin nga mëkatet. Selefët për shukrin – mirënjohjen kanë thënë se shukri është lënia e mëkateve.

Pika e shtatë: Muslimanët dhe festa e Bajramit

Përkujto vëlla i dashur veten tënde madje bashkë dhe për familjen tënde se ti jeton me ata një jetë në paqe, liri e siguri. Kujto vëllezërit e tu në skaje të ndryshme të botës për të cilët festa e bajramit nuk ua kalon shijen e mërzisë dhe nuk ua shëron plagët e pashëruara që i kanë goditur ata në mënyra të ndryshme, madje disa prej tyre janë në gjendje shumë  më të rëndë për të cilën nuk di kush veçse Allahu xhele shenuhu. Disa prej tyre nuk e njohin në jetën e tyre fjalën ”liri”, dikush prej vëllezërve tanë apo motrave tona mundet që me vite vuajnë nga uria, etja, sëmundja apo edhe nga mungesa e kushteve minimale jetësore si pasojë e luftërave të vazhdueshme që bëhen në vendet e tyre, madje disa prej tyre jetojnë porse ato në sytë e njerëzve janë si një plaçkë e cila nuk ka kurrfarë vlere, as nuk ruhen premtimet që u jepen e as nuk kanë ndonjë të drejtë për tu ankuar për vështirësitë e tyre… Tani ti krahasohu me ta, ku je ti me ata?! Prandaj duhet medituar rreth mirësive me të cilat ty të ka furnizuar Allahu xhele shenuhu, vallë a nuk duhet të jesh mirënjohës?!

Pika e tetë: Kush gëzohet me Bajramin?

Vërejmë se si të gjithë gëzohen me rastin e festës së Bajramit por vallë kush e meriton sinqerisht të kënaqet me të? Festa e Bajramit o ti i nderuar nuk është për atë i cili është veshur me rroba të reja e as për atë i cili ka tubuar shumë pasuri dhe atë ditë atë e demonstron në mënyra të ndryshme por është për atë i cili ishte i bindur ndaj Allahut xhele shenuhu dhe vazhdon po në të njëjtën mënyre edhe në ditën e Bajramit dhe ka për qëllim që të vazhdojë në këtë mënyre edhe pas Ramazanit.

Gjithashtu është për atë person i cili për të nuk ka dallim koha sepse ai gjithnjë mundohet të jetë i përgatitur për vdekjen, është për atë person i cili shpëtoi me kënaqësinë e Mëshiruesit dhe arriti kulminacionin e kënaqësive shpirtërore në muajin që kaloi përmes adhurimeve e kjo e bën të mundur që fytyra e tij të duket e bukur dhe fisnike në këtë botë e në veçanti në ditën e premtuar me shpresë tek Allahu xhele shenuhu, pra në ditën e gjykimit.

E lusim Allahun xhele shenuhu që të na bëjë të shohim me sytë tonë festa shumë më të mira se ky Bajram në të ardhmen si për neve ashtu edhe për gjithë muslimanët në mbarë botën, e lusim Allahun xhele shenuhu të na i pranoj veprat tona, të na bëj banorë të xhenetit Firdeus e të na mbroj nga ndëshkimi në zjarrin e xhehenemit.

Përfundim: Shpejto në punë të mira e gjatë bajramit e të jesh midis shpresës dhe frikës, duke mos harruar se çdo herë duhet medituar se a na janë pranur veprat tona të mira, e duke mos harruar ditën kur do të dalim përpara Allahut xhele shenuhu për të dhënë llogari, e atë ditë nuk do të ketë gjë më të rëndësishme për neve se sa veprat e mira e të sinqerta për Allahun xh.sh, atë ditë kur disa fytyra do të jenë të ndriçuara e disa të nxira, disa të lumtur e disa të dëshpëruar, disa presin shpërblimin e premtuar e disa presin ndëshkimin e merituar, disa janë të lumtur e disa të hidhëruar…

Paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi Muhamedin salallahu alejhi ue selem mbi familjen e tij, shokët e tij dhe mbi gjithë ata që pasuan, pasojnë dhe do të pasojnë rrugën e tij deri në ditën e gjykimit.

Përktheu dhe përshtati: Nexhat Ceka

Burimi; albislam.com

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

الله أكبر كبيراً ، والحمد لله بكرة وأصيلاً .

الحمد لله الذي خلق السماوات والأرض وجعل الظلمات والنور ، ثم الذين كفروا بربهم يعدلون .

الحمد لله الذي سخر الليل والنهار ، والشمس والقمر ، كل في فلك يسبحون .

الحمد لله الذي أنزل على عبده الكتاب ، ليحكم بين الناس فيما كانوا فيه يختلفون .

الحمد لله الذي جعل جنات الفردوس نزلاً يتنافس فيه المتنافسون .

وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، شهادة تنفع العبد يوم لا ينفع مال ولا بنون .

وأشهد أن محمداً عبده ورسوله صاحب الحوض المورود والمقام المحمود واللواء المعقود والكرم والجود ، أول من تفتخ له أبواب الجنان ، صلى الله عليه وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان إلى اليوم الذي تنقطع فيه المنون .

O muslimanë,

Ja, tashmë e përcollëm muajin bujar dhe fisnik, muajin e agjërimit, namazit dhe Kuranit, muajin e mirësive dhe veprave fisnike. Fitoi kush fitoi dhe humbi ai që humbi.

Bëjmë pyetjen: Cilit nga ne, të gjitha këto i janë bërë kabull që t’ia urojmë dhe cilit  i janë refuzuar ibadetet – Zot na ruaj – që t’i japim gajret dhe ta ngushëllojmë?!

Ju që agjëruat,

Kjo ditë për ju është ditë e madhe, festë madhështore. Sot dalin rezultatet dhe sot ndahen shpërblimet, sot gëzohen ata që kanë punuar dhe janë munduar në Ramazan. Disa iu rrekën punës dhe fituan ndërsa të tjerë ishin dembelë dhe asgjë nuk fituan. Sot gëzohen ata që faleshin, ndërsa ndihen keq përtacët, gjumashët dhe ata që talleshin.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

Shpërblimet, mirësitë dhe gëzimet që Allahu na i mundëson sot janë vetëm një pjesë nga shpërblimet që Allahu i ka përgatitur për agjëruesit. Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ue selem ka thënë:

( قال الله : للصائم فرحتان يفرحهما: إذا أفطر فرح ، وإذا لقي ربه فرح بصومه )

“Allahu ka thënë: Agjëruesi ka dy gëzime të cilave u gëzohet, kur të bëjë iftarin (bajramin) dhe kur ta takojë Zotin, do të gëzohet me agjërimin që e ka bërë” për shkak të shpërblimeve të mëdha që Allahu i ka përgatitur për agjëruesit.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

Zoti i Madhërishëm, kur e di se cili prej krijesave e meriton mirësinë, dashurinë, njohjen dhe njësimin e Tij, ia bën këto gjëra atij të dashura dhe e vendos në udhën e tyre, ia vendosë ato thellë në zemër, i jep sukses, i vjen në ndihmë dhe ia lehtëson rrugët. Veç kësaj Allahu ia mbyll atij rrugët që e largojnë prej Allahut dhe më pas e mbikëqyr dhe e ndihmon me butësinë, lehtësinë, rregullin dhe edukimin e Tij, shumë më mirë sesa përkujdesja e prindit të mëshirshëm e të dhembshur me fëmijën e tij. Zoti sillet gjatë gjithë kohës me robin e Tij me butësi, e veçon atë me mirësinë dhe mëshirën e Tij, i vjen në krah me ndihmën dhe suksesin e Tij, e kështu robi i Tij shton njohjen për Zotin e tij, dashurinë, pendimin, mbështetjen dhe nuk do tjetër veç Tij askënd, nuk adhuron bashkë me Të asnjë. Ky është ai që njeh vlerën e së mirës, njeh Allahun, pranon mirësinë e Tij dhe e harxhon atë në kënaqësinë e Tij.

Pra, mos besoni se dikush tjetër mund të barazohet me Allahun,  nuk ka askush përveç Tij që mund t’ju sjellë dëm e as dobi. Kush beson ndryshe, ai ka bërë shirk. Shirku padyshim që është gjynahu më i madh, siç tregohet kjo nga Ibën Mesudi, që thotë: i thashë: “O i Dërguari i Allahut, cili është gjynahu më i madh tek Allahu? Ai tha: “T’i sajosh Allahut ortak, kur është Ai që të ka krijuar ty.”

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

O njerëz,

Islami është fe e ngritur mbi baza dhe themele të forta, është fe nga Zoti jonë. Aty janë të përmbledhura ligjet e Allahut, të dobishme për gjithkënd. Është fe e plotë që i drejtohet logjikës dhe e thërret njerëzimin për të shpresuar dhe për të pasur frikë Allahun e madhëruar.

Feja Islame është fe e qartë, larg besëtytnive, gjërave të kota dhe paqartësive. Është udhëzim që nuk ka nevojë të vërtetohet me përvoja. Islami është sirati mustekim, i vetmi i vërtetë që të mëson rrugën drejt xhenetit dhe të mbron prej xhehenemit.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

O besimtarë të dashur,

Çështja e namazit në Islam është e lartë dhe shumë e madhe. Namazi është shtyllë e fesë, letër njoftim për besimtarin dhe amaneti më i madh. Ai që bën namaz edhe punët dhe fjalët i ka më të mira. Namazi u bë farz në vendin më të lartë dhe më të ndershëm, mbi shtatë qiej, atëherë kur udhëtoi për në Miraxh. Ai që falet, e fiton nurin e fytyrës dhe zemrës, e rregullon fenë e tij dhe shpirtin. Me namaz fshihen gjynahet, fitohet risku e po ashtu edhe bereqeti, Allahu thotë:

(وأمر أهلك بالصلاة و اصطبر عليها لا نسألك رزقا نحن نرزقك) طه 132.

“Urdhëroje familjen tënde le të falen dhe bë durim në këtë, nuk kërkojmë riskun nga ti, Ne të japim riskun”.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

Puna dhe malli hallall ta shpëtojnë fenë dhe ta ruajnë nderin. Mundohu o musliman që të mos hash asgjë përveç hallallit dhe të mos e derdhësh pasurinë tënde përveçse në hallall, sepse siç thonë dijetarët: sikur të bëje ibadet pandërprerë nuk do të bënte dobi nëse nuk e shikon se çfarë ke hëngër! Ngrënia e haramit ta qorron shikimin e zemrës, e largon bereqetin, shkakton përçarjen dhe urrejtjen dhe e pengon pranimin e duave, sepse Allahu pranon vetëm nga të devotshmit. Kënaquni me hallall dhe falënderojeni Allahun pandërprerë. Ai thotë:

(و إذ تأذن ربكم لئن شكرتم لأزيدنكم)

“Zoti juaj ju lajmëron që nëse ju falënderoni, Unë do t’ua shtoj”. Pra, me falënderim të mirat që i kemi shumëfishohen.

Shtëpitë më të mira të muslimanëve janë ato shtëpi ku ka jetim, të cilin e rrisin me kujdes dhe përgjegjësi. Mbikëqyrja e jetimëve dhe njerëzve të ngratë është argument i njerëzisë dhe dashamirësisë. Kush e bën këtë, Allahu e mbron – inshalla – nga sprova dhe belaja.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

O muslimanë,

Njeriu është i vogël kur është vetë por është i madh kur ka vëllezër dhe shokë. Doni njëri-tjetrin për hir të Allahut, kjo është argument për islamin tuaj dhe kështu do të ndjeni ëmbëlsinë e imanit. Ndihmojeni njëri-tjetrin në punë të mira dhe devotshmëri, e jo në të këqija dhe armiqësi, ndihmojeni njëri-tjetrin për të bërë një xhami e mos e ndihmoni njëri-tjetrin të siguroni ndonjë lokal ku do të pihet raki. Ruajeni fenë e Allahut, e Allahu do t’ju ruajë juve dhe do t’ju bëjë të kënaqeni me jetën dhe familjen tuaj që në këtë dynja para se t’ju japë xhenetin e gjerë sa qiejt dhe toka.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

Xhemat i dashur,

Familja e njeriut janë njerëzit më të rëndësishëm, më së shumti meritojnë interesimin, nderimin dhe mbrojtjen. Kush i mban lidhjet me farefisin, kjo ia shton evladët dhe pasurinë, i jep bereqet në risk, sukses në jetë dhe rehati në shtëpi. Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ue selem, ka thënë:

<من أحب أن يبسط له في رزقه و ينسأ له في أجله فليصل رحمه>

“Kush do që t’i zgjerohet risku dhe t’i shtohet jeta, le t’i mbajë lidhjet familjare”.

Mbajtja e lidhjeve familjare është shenjë e shpirtit të mirë dhe mendjes së mençur. I afërmi yt është një copë e jotja, nëse atij i bën mirë, i ke bërë vetvetes, nëse ndaj tij bëhesh koprrac, je bërë ndaj vetvetes. Nëse ndaj të afërmve s’mund të bësh më shumë, atëherë thuaj fjalë të mira sepse ato janë nderim, shpresë dhe bukuri.

Farefisi ndonjëherë flet edhe gjëra të gabuara, mund të të prekin dhe nënçmojnë. Nëse kjo ndodhë me ty, atëherë përmbaju faljes edhe më fuqishëm, sepse faljen e bëjnë vetëm njerëzit e mirë. Ndërsa armiqësimi me akrabanë është sherr dhe bela e keqe, kush mendon se është ngritur, ai në të vërtetë është poshtëruar dhe kush mendon se ka fituar, në të vërtetë ka humbur. Çdo anëtar i farefisit, ditën e Kiametit do të vijë dhe do të dëshmojë nëse i ka mbajt lidhjet me të apo i ke këputur dhe e ke harruar.

Le të jetë kjo ditë e Bajramit nisma jote për të varrosur sjelljen e keqe ndaj farefisit, për të mbyllur fletoret e gabimeve dhe zemërimeve. Përmirësoje sjelljen tënde duke i vizituar fytyrëçelur, duke i dhënë selam të ngrohtë, me sjellje të bukur, fjalë të mira, buzëqeshje të sinqerta, vizita, takime, telefonata, dërgime dhuratash, ndihma materiale etj.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

O motra muslimane,

Ju mund të mbetni gra të mira vetëm nëse i përmbaheni edukatës islame, duke folur fjalë të mira, mos dilni nga shtëpia pa nevojë, mos i hiqni mbulesat sikurse bënin gratë e prapambetura herët dhe gratë e prapambetura sot, faleni namazin, jepeni zeqatin, respektojeni Allahun dhe të Dërguarin, respektojini sinqerisht burrat tuaj, ruajeni nderin tuaj. Përmbajuni mbulesës islame, e cila është shenjë e frikës suaj prej Zotit dhe shenjë e moralit tuaj. Lexojeni Librin e Allahut, jepni sa më shumë sadaka që mundeni, qoftë edhe prej stolive dhe zinetit tuaj, do të gjeni shpërblimet e panumërta tek Allahu i Madhërishëm.

Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ue selem, ka thënë:

<المرأة إذا صلت خمسها ، وصامت شهرها ، وأحصنت فرجها ، وأطاعت بعلها ؛ فلتدخل من أي أبواب الجنة شاءت>

“Gruaja, nëse i falë pesë të sajat, e agjëron muajin e saj, e ruan nderin e saj dhe respekton burrin e saj, le të hyjë në xhenet nga cila derë të dojë vetë ajo”.

Vërtet, ata që thërrasin dhe pretendojnë për liritë dhe të drejtat e gruas, nuk janë më shumë se pretendime të rreme, nëpërmjet të cilave fillimisht kanë interesa personale e pastaj duan të shfryjnë edhe nevojën e tyre shtazarake që gruan si krijesë ta nënçmojnë dhe të lozin me to si të duan, duke i thënë se edhe ajo duhet të punojë sikurse burri, duhet thënë stop udhëheqjes së burrit, duhet thënë stop lindjes së fëmijëve… por e gjithë kjo – o motra të nderuara – e ka vetëm një kuptim: Nëse ti, ato fjalë i pranon, nuk do të jesh më grua por as burrë nuk bëhesh dot. Prandaj, kënaqu me natyrën në të cilën të ka krijuar Krijuesi më i mirë dhe gjeje vendin i cili të përshtatet.

O burra, Kini frikë Allahun dhe mos harroni se jeni përgjegjës për familjet tuaja. Bëhu dashamiri i shtëpisë tënde, bëhu i sjellshëm me gruan sepse Pejgamberi yt, sal-lallahu alejhi ue selem ka thënë: “Më i mirë ndër ju është ai që është më i miri me familjen e tij, ndërsa unë jam më i miri që sillem me familjen”.

الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله، والله أكبر الله أكبر ولله الحمد

O muslimanë,

Ramazani shkoi, të gjithë keni agjëruar dhe keni bërë punë të mira. Kujdes, prej sot, mos i harroni adhurimet për çdo ditë, mos e prishni sjelljen tuaj me Allahun dhe bëhuni muslimanë të devotshëm gjatë gjithë kohës.

Po ju përkujtoj me një këshillë të ngjashme sikur Ebu Bekri, radijallahu anhu, që i këshilloi shokët e tij kur Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ue selem ndërroi jetë. Po ju them: Kush e adhuroi Ramazanin, le ta dijë se Ramazani shkoi, e kush e ka adhuruar Allahun sinqerisht, le ta dijë se Allahu është me neve përgjithmonë, na sheh dhe dëgjon në çdo çast.

Pra, o musliman, Fale namazin rregullisht dhe mundësisht me xhemat,

Ti që nuk i respekton prindërit, pendohu dhe dije se pendimi pranohet edhe pas Ramazanit,

Ti që nuk je i drejtë me gruan, pendohu

Ti që nuk je i drejtë me fëmijët, pendohu

Ti që i bën padrejtësi komshive, pendohu

Ti që i nënçmon njerëzit, i përgojon, i fyen dhe u bën padrejtësi, pendohu dhe dije se pendimi pranohet edhe pas Ramazanit.

Allahu na i pranoftë adhurimet tona dhe na shpërbleftë me xhenetin më të lartë, xhenetin firdeus, të qëndrojmë së bashku me pejgamberët, të sinqertit, shehidat dhe njerëzit më të mirë.

اللهم أصلح لنا ديننا الذي هو عصمة أمرنا وأصلح لنا دنيانا التي فيها معاشنا وأصلح لنا آخرتنا التي إليها معادنا ، ولا تجعل الدنيا أكبر همنا ولا مبلغ علمنا ولا تجعل مصيبتنا في ديننا، وأصلح أئمتنا وولاة أمورنا، وآمنا في أوطاننا ، واشف مرضانا ، وارحم موتانا ، وبلغنا مما يرضيك آمالنا ، واختم بالباقيات الصالحات أعمالنا .

اللهم إنا نسألك خير المسألة ، وخير الدعاء ، وخير النجاح ، وخير العمل ، وخير الثواب ، وخير الحياة ، وخير الممات ، وثبتنا ، وثقل موازيننا ، وحقق إيماننا ، وارفع درجاتنا ، وتقبل صلاتنا ، وصيامنا ، واغفر خطيئاتنا ، ونسألك الدرجات العلى من الجنة .

اللهم إنا نسألك فواتح الخير ، وخواتمه ، وجوامعه وأوله وآخره ، وظاهره ، وباطنه .

اللهم إنا نسألك أن ترفع ذكرنا ، وتضع وزرنا ، وتصلح أمرنا ، وتطهر قلوبنا ، وتحصن فروجنا ، وتنور قلوبنا ، وتغفر لنا ذنوبنا ، ونسألك الدرجات العلى من الجنة .

بارك الله لي و لكم و نفعني وإياكم بالقرآن العظيم وبهدي سيد المرسلين، أقول قولي هذا، وأستغفر الله العظيم لي ولكم ولسائر المسلمين من كل ذنب فاستغفروه، إنه هو الغفور الرحيم.

و اذكروا الله العظيم الجليل يذكركم و اشكروه على نعمه يزدكم و لذكر الله أكبر و الله يعلم ما تصنعون

Burimi; albislam.com

Omer BERISHA

(kjo hutbe u mbajt në Ulm – Gjermani, në vitin 2009)

A – Para Sabahut

1. Falja e namazit të natës, Allahu thotë: “A është i njëjtë ai i cili falet natën, bën sexhde, rrinë në këmbë, i  ruhet dënimit të botës tjetër dhe shpreson mëshirën e Zotit.” (Zumer:9)

2. Ngrënia e syfyrit, ka thënë i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të): “Hani syfyr sepse në syfyr ka bereqet (mirësi).” (Transmeton Muslimi)

3. Të bën istigfar (kërkon falje nga Allahu) para ezanit të sabahut, thotë Allahu: “Dhe ata të cilët në kohë të syfyrit (kah mbarimi i  natës) kërkojnë falje nga Allahu.” (Dharijat:18)

4. Falja e suneteve të sabahut, ka thënë i  Dërguari i  Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të): “Dy rekate (sunete) të sabahut janë më të vlefshme se dynjaja dhe çfarë ka në të.”(Transmeton Muslimi)

B – Pas lindjes së agimit:

1. Shkuarja herët në xhami për ta falur namazin e sabahut me xhemat, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të)  ka thënë: “Sikur ta dinit vlerën e jacisë dhe sabahut do të vinit në xhami qoftë edhe zvarrë.” (Mutefekun alejhi)

2. Përmendja e Allahut dhe bërja dua derisa të thërrasë ikameti, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Lutja (duaja) ndërmjet ezanit dhe ikametit nuk kthehet (d.m.th. pranohet).” (Transmeton Ahmedi, Tirmidhiu, Ebu Davudi)

3. Ulja dhe ndenjja në xhami pas namazit të sabahut, për të lexuar Kuran dhe për ta përmendur Allahun deri sa të lind dielli, pasi që i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) pas faljes së namazit të sabahut ulej këmbëkryq derisa lindte dielli. (Transmeton Muslimi)

4. Falja e dy rekateve (pas lindjes se diellit) i  Dërguari i  Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Kush e fal sabahun me xhemat e më pas ulet dhe e përmend Allahun derisa të lind dielli pastaj i  fal dy rekate ka shpërblimin e umres së plotë ,të plotë.” (Transmeton Tirmidhiu)

5. T’i lutet Allahut t’i jep bereqet gjatë ditës, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë në lutjen e tij: “O Allah të lus të më japësh të mirat e kësaj dite, ndihmën e saj, ma hap rrugën, ma ndriço këtë ditë, më jep mirësitë e kësaj dite, udhëzimin e saj, kërkoj mbrojtje nga Ti nga e keqja e kësaj dite dhe nga e keqja pas saj.” (Transmeton Ebu Davudi)

6. Gjumi me shpresë të shpërblehet për të nga Allahu, thoshte Muadhi (Allahu qoftë i  kënaqur prej tij): Unë shpresoj që edhe për gjumin tim të më shpërblen Allahu siç më shpërblen për namazin tim.

7. Shkuarja në shkollë apo në punë, i  Dërguari i  Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Ushqimi më i  mirë i  njeriut është ai ushqim që e fiton me dorën e tij dhe pejgamberi i  Allahut Davudi hante nga ajo që e fitonte me  duart e tij.”(Transmeton Buhariu)

8. Të përkujtosh Allahun gjatë ditës sa të kesh mundësi, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Banorët e xhenetit nuk do të pendohen për diçka më shumë sesa për kohën e lirë cila u ka kaluar pa shfrytëzuar dhe nuk e kanë përmendur Allahun.”(Transmeton Taberaniu)

9. Të jep sadaka diçka gjatë ditës, që me këtë gjest ta fitojë lutjen e jelekut, të cilën na e përcjellë i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të): “O Allah jepi atij i  cili jep.” (Transmeton Muslimi)

C – Dreka

1. Të fal namazin e drekës me xhemat, ta mbërrin tekbirin fillestar me imamin dhe mundësisht të shkon sa më herët në xhami, Abdullah ibën Mesudi (Allahu qoftë i  kënaqur prej tij) ka thënë: I  Dërguari i  Allahut na i  ka mësuar sunetet e udhëzimit, një prej tyre suneteve të udhëzimit është falja e namazit në xhamitë ku thirret ezani. (Transmeton Muslimi)

2. Të pushon (të flejë) pak pas dreke me nijet të mirë, pasi që i  Dërguari i  Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Edhe ndaj vetes tënde ke borxh.”

D – Ikindia

1. Falja e namazit të ikindisë me xhemat duke pasur kujdes të falësh edhe sunetet, pra katër rekate para farzit të i kindisë, ka thënë i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të): “Allahu e mëshiroftë atë person i  cili i  fal para ikindie katër rekate.”(Transmeton Ebu Davudi dhe Tirmidhiu)

2. Të dëgjojë ligjërata në xhami nëse mbahen, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Kush shkon në xhami me të vetmin qëllim që të mëson diçka të mirë ose ti mëson njerëzit i  llogaritet sikur ta ketë kryer haxhin e plotë.” (Transmeton Taberaniu)

3 – Ndenjja në xhami, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Kush merr abdes në shtëpi dhe e përkryen abdesin e tij pastaj vjen në xhami ky njeri llogaritet vizituesi i  Allahut si dhe obligim i  të Vizituarit është që ta nderon vizituesin.”(Transmeton Taberaniu me zinxhir të mirë)

E –Akshami

1 – Të bën dua para perëndimit të diellit, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Tre personave u pranohen duatë, atij që i  është bërë padrejtësi, agjëruesit deri sa të çel i ftar dhe prindit për fëmijën e tij.” (Transmeton Tirmidhiu)

2 – Të han iftar duke e thënë këtë lutje:” Kaloi uria dhe u lagën venat dhe u fitua shpërblimi me shpresë tek Allahu.” (Transmeton Ebu Davudi)

3 – Falja e namazit të akshamit në xhami me xhemat sa më herët.

4 – Ndenjja me familjen pas iftarit, kur takohen gjithë anëtarët e familjes bashkë dhe përmendja e gjërave të dobishme, madje qoftë mësimi i  këtyre gjërave vetëm i  bashkëshortes, i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Gruas tënde i ke borxh.”

5 – Ardhja në xhami sa më herët para jacisë dhe bërja e dhikrit të mbrëmjes.

F – Jacia

1 – Të qenit gati nga gjitha nevojat para namazit të jacisë për të falur namazin jacisë bashkë me teravinë duke pasur parasysh se gjithë namazi mund te zgjasë gjatë.

2 – Falja e namazit të jacisë të plotë bashkë me teravine deri në fund, pra duke e shoqëruar imamin deri sa ta mbarojë namazin, i  Dërguari i  Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Ai i  cili falet natën gjatë ramazanit me besim në Allahun dhe shpreson në shpërblimin e Tij i  falen mëkatet e kaluara.” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi), kurse në një hadith tjetër ka thënë: “Kush e fal namazin e jacisë në muajin e ramazanit bashkë me imamin deri në fund duke e shoqëruar atë, do ti quhet atij sikurse është falur tërë natën deri në agim.”

3 – Nëse e fal vet namazin e natës ta fal vitrin në fund të natës, ka thënë i  Dërguari i  Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të): “Namazin e fundit të tuajin gjatë natës bëjeni vitër-tek.” (Mutefekun alejhi)

Program i  hapur

Vizito të afërmit, shokët, fqinjin, nxito të jesh sa më aktiv në thirrjet, aktivitetet e ramazanit, lexo libra, përsëriti rregullat e dispozitave bazë me të cilat përballesh çdo ditë, javë apo vit, siç janë të namazit, abdesit, xhumasë, agjërimit etj. Lexo ta përsosësh moralin dhe sjelljen tënde, mundohu të jesh sa më aktiv në këtë drejtim sidomos me familjen tënde, merr pjesë në ligjërata që mbahen në vende të ndryshme, mundohu që edhe ti të organizosh të tilla duke thirrur nxënës të dijes për këshilla, apo duke i  ftuar në iftar në shtëpinë tënde apo në farefisin tënd për të dhënë këshilla. Merr pjesë në organizimin e tribunave, të sofrave të iftarit, mbledhjes së zekatit, mbledhjes së fitrave, shpërndarjes së tyre jetimëve, të varfërve e nevojtarëve etj.

Po ashtu mundohu që çdo moment të këtij muaji ta shfrytëzosh për ngritjen e besimit tënd dhe shfrytëzo hairin dhe mirësinë e këtij muaji të bekuar, madje qoftë duke mos e ndërprerë dhikrin nga goja jote aspak, pasi që rrugët për në xhenet janë të ndryshme, e ai i cili është përmalluar për xhenetet e Allahut nuk pushon aspak duke i  kërkuar dhe shfrytëzuar ato në çdo kohë, vend dhe mënyrë.

Burimi; albislam.com

Përktheu: Nexhat Ceka

Ditë kaluan, muaj mbaruan, historia e bëri rrotullimin e saj, na vijnë ditë të bekuara të cilët na përgëzojnë për ardhjen e muajit të ramazanit, por para kësaj pritje në muajin hënor është muaji i shabanit. Muaj i cili me vete u bën një përkujtim muslimanëve me tërë mirësite që i posedon, prandaj çdo musliman e di se muaji i Shabanit është muaj nga muajt vjetor “Numri i muajve tek Allahu është dymbëdhjetë.” (Teube:36) Mirëpo muslimani me ardhjen e muajit Shaban ndjenë në veten e tij kënaqësi të madhe “Thuaj: Me mirësinë e Allahut dhe mëshirën e Tij, me këtë le të jenë të kënaqur kjo është më e mirë nga ajo çfarë grumbullojnë.” (Junus:58) Prej këtu do të ndalemi në disa pika etike e morale që kanë të bëjnë në lidhje me këtë muaj.

1. Dispozita e këtij muaji

Ky është muaji në të cilin shpërndahet mirësi e madhe, për këtë arsye i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) i ka dhënë përparësi nga muajt tjerë nga ana e adhurimit. Specifikë e këtij muaji është se ky është muaji i dashur i Muhamed Mustafasë (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të), transmeton imam Ahmedi (Allahu e mëshiroftë) nga Enes ibnu Malik (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) i cili thotë: “i Dërguari i Allahut agjëronte aq shumë sa që mendonim se nuk do ta prish asnjë ditë agjërimin, derisa thonim: Këtë vit i Dërguari i Allahut do ta agjëroj tërë vitin. Pastaj nuk agjëronte një kohë derisa thonim: Këtë vit nuk do të agjëroj i Dërguari i Allahut. Ndërsa agjërimi më i dashur tek ai ishte në muajin Shaban.”Si pasojë qëndrimi ynë etik në këtë pikë është: Vallë a e don atë të cilin e ka dashur i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) dhe a ke ëndje për këtë muaj ashtu siç ka pasur i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) si dhe sa i lidh ti çështjet tua me ato çështje të cilat i ka dashur i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të)? Ky është provim praktik pra ta duash atë që e don Allahu dhe i Dërguari i Tij (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të). Apo siç ka thënë i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të):” Nuk beson ndonjëri prej jush derisa epshi i tij nuk e ndjek atë me të cilën jam i dërguar unë.” [1]

2. Shfaqen veprat

Në këtë muaj ngriten veprat tona te Allahu i lartësuar, transmeton Tirmidhiu dhe Nesaiu nga Usame ibn Zejdi se i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë:” Ky është muaj në të cilin ngriten veprat te Zoti i botrave, unë dëshiroj që të ngrihet vepra ime duke qenë i agjërueshëm. [2]Pra në këtë muaj Allahu i nderon robërit e Tij me këtë dhuratë, dhurata e shfaqjes së veprave tona para Allahut, pas kësaj vjen ajo e dëshiruara pranimi i veprave të cilat i do Ai. Këtu patjetër duhet të ndalemi dhe të themi se: Me të vërtet muaji i Shabanit është muaj i ceremonisë së përmbylljes së veprave tona si dhe korja e veprave tona për këtë vit. Prandaj lind pyetja: Vallë so do të përfundon viti yt? Pastaj në çfarë halli je ti kur veprat tua do të shfaqen tek Allahu i Lartësuar? Si dhe me çfarë dëshiron të ngritet vepra yte tek Allahu? Ky është pa dyshim një moment i prerë i vendosur në historinë njeriut, ku do të definohen veprat e tua në bazë të kësaj esence, thotë Allahu në Kuran: “Tek Ai ngritet fjala e mirë dhe vepra e mirë.” (Fatir:10) Prandaj a dëshiron që vepra yte të ngritet duke i zbatuar urdhërat e Allahut? Përpiqu të jesh i qëndrueshëm ne fëne e Tij, i sinqertë, praktikues i fesë së Tij, sakrifikues, bëj xhihad për tek Ai. Pra mos ler të ngriten veprat e tua duke ndejtë rehat, i ulur, pa ambicje të larta, i plogësht, përtac, pa sakrifikuar, pesimist gjatë thirrjes në rrugën e Allahut duke ua lën fajin udhëheqësve apo nxënësve të dijes apo mjeteve financiare. Nga e gjithë kjo bëhu nga ata që e llogarisin vetveten, nxito në vepra të mira para se të ngriten veprat e tua te Allahu në muajin e ngritjes së veprave.

3. Turpërohu nga Allahu

Në hadithin pak para ketij duhet të ndalemi pak dhe të meditojmë mbi gjendjen e të Dërguarit të Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) në muajin Shaban. Në të vërehet qartë udhëzimi i tij në praktikën, veprimin me zemër dhe me trup gjatë muajit Shaban. Medito mbi turpin që e ka shprehur i Dërguari i Allahut në hadithin ku thotë:” Dëshiroj të ngritet vepra ime duke qenë i agjërueshëm.” Në hadith vërehet turpi me të cilin është turpëruar i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) pasi që ka dashur që që Allahu ta sheh vetëm se të agjërueshëm. Madje kjo është dhe më parësorja e cila duhet ta brenë muslimanin, pra të ketë turp kur mendon se Allahu e shikon, e ai në ato çaste çfarë është duke bërë.

Prandaj disa prej selefit – të parëve tanë të mirë kanë thënë: Ose falu ashtu siç meriton Allahu apo mer ndonjë Zot të cilit i përshtatet namazi yt. Andaj turpërohu nga Allahu për kohën të cilën e ke humbur duke mos e përmendur Allahun, turpërohu për veprat që nuk kanë qenë në ndihmë të fesë tënde, në thirrjen në rrugën e Allahut, për ti promovuar vlerat e ligjit të Allahut, turpërohu për lapsin dhe mendimin të cilin nuk e ke përdorur për ta përhapur mesazhin islam. Turpërohu për pasurinë të cilën nuk e ke shpenzuar për ta përhapur fenë e Allahut, përkundrazi je treguar koprac, turpërohu nga fletët e librit tënd të cilat janë shënuar nga melekët, të cilët kanë shënuar mëkatet e tua gjatë shikimit në harame e paturpsi, që janë mbushur me neglizhencë dhe humbje kohë në gjëra të padobishme. Të gjitha këto çfarë u cekën vëlla i dashur ta bëjën të patjetërsueshme të kësh turp nga Allahu dhe ta kësh frikë Allahun sa të kesh mundësi.

4. Falje mëkatesh

Muaji i Shabanit është dhuratë nga Allahu të cilën ia ka dhuruar umetit të Muhamedit (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të), ngase Allahu me disa dite dhe muaj i nderon robërit e Tij që ata përmes tyre ti afrohen sa më shumë Zotit të tyre. Po ashtu nder i madh prej Allahut për krijesat e Tij është fakti se në natën e mesit të muajit Shaban Allahu ua ka dhuruar besimtarëve të Tij një dhuratë të çmuar., ka thënë Muhamedi (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të):” Allahu i Lartësuar në natën e mesme të muajit Shaban ua falë gjithë krijesave të Tij mëkatet përpos mushrikëve dhe grindavecëve.”[3]Ky është një rast i volitshëm për çdo mëkatar që është neglizhent ndaj hakut të Allahut të reflektoj, ky është një rast tepër i mirë për tu pastruar gjokset nga zilia, mosmarëveshjet, grindjet, urejtja, smira që ekziston në mes besimtarëve, për tu çliruar nga prangat e këtyre veseve njëherë e përgjithmonë dhe duke e bërë moton tonë ajetin e Allahut:” O Allah o Zoti ynë na fal neve dhe vëllezërit tanë që ishin para nesh dhe mos na bën që të kemi urejtje në zemrat tona për ato të cilët kanë besuar, o Allah o Zoti ynë Ti je më i Buti, Mëshiruesi.”(Hashr:10)

Disa prej selefit kanë thënë: Veprat më të mira janë: Zemra e pastër joziliqare, liberalizmi i shpirtit dhe këshillimi i besimtarëve, me këto cilësi arihet qëllimi, kurse zotëriu i popullit është ai i cili falë. Prandaj le ta shfrytëzon këtë rast ai i cili ka rënë në mëkat, harëse, lëshim sa do i madh të jetë, po ashtu kjo është një rast i volitshëm për çdo mëkatar të cilin e ka mundur epshi i tij dhe vazhdon në mëkate që të meditoj për gjendjen e tij, për ti dhënë besën vetvetes që të ndaloj nga mëkatet ti luftoj ato, pra të bëj xhihad me nefsin e tij dhe ta bëj profesion të vetin çdo herë që mundet nga epshi i tij teuben dhe istigfarin, pasi që siç dihet i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë:” Të gjithë bijtë e Ademit janë mëkatar kurse më i miri prej tyre është ai i cili pendohet.”[4]

Pra ky muaj është një rast i mirë për mua, për ty dhe për çdo kënd tjetër për tu pastruar para muajit të madh të ramazanit, për të hapur një faqe të re në jetën tonë, që në të ,që sot e tutje të shkruhet ndryshe, të mbushen faqet e reja me punë të mira dhe të hajrit të cilat do ti zavëndësojne mëkatet tona duke u bërë përditshmëri e jona puna e dobishme për vete dhe për rrethin që na rrethon.

5. Suneti profetik

Në muajin Shaban tradita e të Dërguarit të Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) përveç bindjes ndaj urdhërave të Allahut dhe namazit të natës ishte edhe agjërimi i shtuar siç na transmetohet për këtë nga Aisheja (Allahu qoftë i kënaqur prej saj) e cila thotë:” i Dërguari i Allahut e ka agjëruar të plotë vetëm muajin e ramazanit, kurse më tepër që agjëronte gjatë muajve të vitit ishte në muajin Shaban.”(Transmeton Buhariu dhe Muslimi) Ndërsa në një transmetim të Tirmidhiut dhe Nesaiut thuhet:” Nuk e kam parë të Dërguarin e Allahut të agjëron në ndonjë muaj më shumë se në muajin Shaban, e agjëronte tërë muajin përpos pak ditëve, madje mund të thuash tërë muajin.” Gjithashtu në një transmetim tjetër të ebu Davudit thuhet:” Muaji më i dashur i të Dërguarit të Allahut për të agjëruar ishte Shabani të cilit ia ngjasonte ramazanit.”[5] Umu Seleme (Allahu qoftë i kënaqur prej saj) thotë:” Nuk e kam parë të Dërguarin e Allahut të agjëron dy muaj njëra pas tjetrës përpos Shabanit dhe Ramazanit.”[6] kurse në hadithin e Enesit (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) qëndron:” Agjërimi më i preferuar i të Dërguarit të Allahut ishte ai i muajit Shaban.” Për këtë praktikë të agjërimit të të Dërguarit të Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ibn Haxheri (Allahu e mëshiroftë) thotë: Agjërimi në muajin Shaban është më i vlefshëm se në muajt tjerë. Gjithashtu ai ka thënë: Me këto hadithe tregohet për vlerën e agjërimit në muajin Shaban.” Kurse imam Sanani thotë: Me këto hadithe argumentohemi se i Dërguari i Allahut e veçonte muajin e Shabanit me agjërim më shumë se muajt e tjerë.” Ndërsa dijetarët kanë cekur vlerësimin e agjërimit në këto dy muaj për dallim nga muajt tjerë në atë se: Veprat më të mira vullnetare janë ata të cilat janë më afër muajt të Ramazanit qofshin ato pak para tij apo pas tij. E njejtë vlen edhe me agjërimin e Ramazanit, ku agjërimi më afër tij, e ka pozitën sikurse sunetet e forta të namazit që janë para ose pas farzit, të cilat plotësojnë lëshimet që kanë ndodhur në farze, Kurse si përfundim lind pyetja: A ke bë nijet ti që ta pasosh të Dërguarin tënd në këtë praktik të tij në këtë muaj, pra sa ditë e ke bërë nijet që ti agjërosh nga muaji i Shabanit?

6. Nafilet dhe bindshmëria

Për derisa muaji Shaban ishte muaji i agjërimit, për të Dërguarin e Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ai ishte njëkohësisht edhe muaji i adhurimeve vullnetare dhe përforcimi i bindjes ndaj Allahut. Nxitja për besimtarin në këtë çështje duhet të jetë hadithi kudsij ku Allahu i Lartmadhëruar thotë:” Kush e armiqëson një nga të dashurit e Mi, Unë i kam shpallur luftë atij, nuk më afrohet robi Mua me diçka më të dashur se sa më atë të cilën e kam obliguar. Vazhdon robi të më afrohet Mua me veprat vullnetare derisa Une ta dua atë, e kur ta dua Unë atëherë bëhem shikimi i tij me të cilin shikon, bëhem dëgjimi i tij më të cilin ndëgjon, dora e tij me të cilën punon, këmba e tij me të cilën ec, e poqëse më lutet mua Unë do ti jap, e poqëse kërkon ndihmë nga Unë do ta ndihmoj.”(Transmeton Buhariu:6502) Prandaj pasi që muaji i Shabanit është si një hyrje para muajit të Ramazanit, përmban në vete diç të ngjajshme me të, siç është agjërimi, leximi i Kuranit, sadakaja. Pra është si një shkaktarë për të nxitur në të mira dhe në shtim të adhurimeve, si parapregatitje për muajin e Ramazanit apo muaji i Furkani (ai i cili e dallon të mirën nga e keqja) kurse neve na del si obligim që të mundohemi sa më shumë që ta ndryshojme veten tonë në këtë muaj, që muaj pasardhës të na gjej të penduar, të kthjellur, të pregatitur për një maraton në adhurime shpërblimi i të cilit është garantimi i xhenetit dhe falja e të gjitha mëkateve të kaluara.

7. Stërpikje, ujitje

Me të vërtet muaji Shaban i përngjason muajit të ujitjes, për të cilën bëhet gati që pas këtij muaji ta kor atë që e ka pregatitur në Ramazan.

Ebu Bekër el-Belhiju ka thënë (Allahu e mëshiroftë): Muaji i Rexhepit është muaji i të mbjellurave, Shabani muaji i ujitjes së të mbljellurave kurse Ramazani muaji i të korurave. Po ashtu ka thënë: Shembulli i muajit Rexhep është si shembulli i erës, Shabani si shembulli i mjegullave kurse Ramazani si shembulli i shiut. Prandaj ai i cili nuk mbjell në Rexhep, nuk do të ujit në Shaban dhe si ka mundësi të shpresoj që të korë diçka në Ramazan? Pra përgatitja e selefit ka ecur në këto etapa të cilat i cekëm e si pasojë të korurat e tyre në Ramazani kanë qenë çdo herë të shumta e të bujshme.

Seleme ibn Kuhejli (Allahu e mëshiroftë) thotë: Thuheshte muaji i Shabanit është muaji i lexuesve të Kuranit, gjithashtu edhe Hubejb ibn ebi Thabit (Allahu e mëshiroftë) kur hynte muaji i Shabanit thoshte se ky muaj është i lexuesve të Kur’anit. Ndërsa Amr ibn Kajs el-Mulai kur hynte muaji i Shabanit e mbyllte dyqanin e tij dhe veçohej e izolohej nga njerëzit duke iu përkushtuar leximit të Kuranit. Prandaj vëllau im i dashur mbjell sa të mundish nga të mirat në Rexhep çdo herë dhe mundohu ujit gjithashtu sa më shumë në Shaban që mos të mbjellurat e tua ti kap thatësia e të prishen që të mbesësh duar bosh në muajin e të korurave në Ramazan.

8. Pakujdesia njerëzore

Muaji i Shaban është muaji në të cilin njerëzit në përgjithsi i kap pakujdesia ndaj adhurimeve, urdhërave , suneteve apo edhe farzeve vetëm duke kujtuar se tani duhet pak të pushojnë sepse pas këtij muaji do të duhet ti shtojnë ibadetet pasi që vin muaji i Ramazanit. Madje shpesh edhe pse ky muaj është ndëmjet dy muajve të rëndësishëm, muajit Rexhep një nga muajt e shenjtë dhe muajit të Ramazanit, muaji më madhështorë i vitit. Për këtë arsye i Dërguari i Allahut (paqa dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë:” Ky është muaj në të cilin njerëzit bien në gaflet (pakujdesi, janë neglizhent).”[7]   Prandaj për këtë arsye janë ndarë njerëzit në dy grupe: Grupi i parë i cili i është rekur muajit të Rexhepit me ibadet, agjërim, sadaka etj. duke u munduar që të mbjellurat e tyre të jenë sa më të shumta që në muajt tjerë të korurat e tyre të jenë sa më të shumta. Por duke mos haruar se këtu ka një grup njerëzish të cilët e kanë tepruar negativisht duke shpikur risi-bidate dhe gjëra të kota, e si pasojë e kanë ngritur vlerën e muajt Rexhep më shumë se mauji i Shabanit. Kurse grupi i dytë është ai grup njerëzit e të cilit mjaftohen me shtimin e adhurimit vetëm në maujin e Ramazanit. Mundi dhe sakrifica e tyre është vetëm në këtë muaj e si pasojë tek këta njerëz muaji i Shabanit mbetet muaji i neglizhuar në aspektin e adhurimeve dhe veprave vullnetare, në vëçanti në leximin e Kuranit.

Pikërisht për këtë arsye dijetarët kanë thënë: Ky hadith është argument se duhet të shfrytëzohen kohërat ndaj të cilave njerëzia janë të pakujdësshëm, pasi që tek Allahu janë të dashur ata njerëz të cilët nuk janë të shkujdesur ndaj adhurimit kur një pjesë e madhe e tyre janë të tillë. Për këtë arsye disa nga selefi preferonin që njeriu ta ngjall kohën ndërmjet akshamit dhe jatcisë me namaz nafile pasi që thonin: Kjo është koha e pakujdesisë.

Kjo njëherit na bën që ti pyesim vetet tona: A thua vallë kemi hyrë në radhët e të pakujdëshshmëve gjatë muajit Shaban dhe nuk e vlerësojmë këtë muaj? Vallë a e kemi kuptuar mirë pakujdësinë tonë në të cilën kemi rënë? Kjo është një pikë në të cilën secili prej nesh duhet të ndalet dhe ta pyës veten seriozisht se në çfarë shkalle ka aritur pakujdesia e jonë në këtë muaj, duke u bazuar në ajetin e Allahut ku thotë:” Dhe mos e ndiq atë të cilit ia kemi bërë zemrën të pakujdesshme nga dhikri Ynë (përmendja e Allahut) i cili ndoqi epshin e tij dhe çështja e tij ka marë fund.”(Kehf:28) si dhe ajeti në të cilin thuhet:” Përmende Zotin tënd në vete, me respekt e me frikë dhe jo me shprehje të larta, (përmende) në mëngjes e mbrëmje dhe u bëj prej atyre që nuk kanë kujdes.”(Araf:205) Po ashtu Allahu thotë në Kuran:” Ata kanë zemra me të cilat nuk kuptojnë, kanë sy me të cilët nuk shikojnë dhe kanë veshë me të cilët nuk dëgjojnë, ata janë si kafshët, madje edhe më keq se kafshët, të tillët janë ata të pakujdesshmit.”(Araf:179)

E lusim Allahun të na mbron nga neglizhenca e pakujdesia si dhe nga pasojat e tyre, e lusim të na bëj nga robërit e tij përkujtues dhe nga ata që nxitojnë në kryerjen e urdhërave të Tij.

9.Trokit në dyert e xhenetit

Muaji i Shabanit është si roje para dyerve të muajit të Ramazanit, muaji i cili do na i hap dyert e Ramazanit, pasi që siç dihet me hyrjen e Ramazanit hapen dyert e xhenetit, ashtu siç na ka treguar i Dërguari i Allahut:” Kur vjen muaji i ramazanit happen dyert e xhenetit, mbyllen dyert e xhehenemit dhe lidhen shejtanët.”(Mutefekun alejh) E atëherë ku janë ata të cilët i kanë përveshur krahët e tyre? Ata të cilët kanë ëndje të madhe për tu takuar me Allahun? Ata të cilët përmallohen për xhenetet e Allahut? Duke e ditur se xheneti bën thirrje dhe thotë: Unë jam para juve, ku jemi o besimtarët e Allahut! Pra mos haro o vëlla dhe ti motër e dashur se pikërisht në këtë muaj e ke rastin të trokisish në këto dyer në çfarë do mënyre. Mos nguro prandaj trokit në dyert e xhenetit me teube – pendim, istigfar – kërkim të faljes, me kthim drejt rrugës së Allahut. Trokit në dyert e xhenetit me frikërespekt ndaj Allahut, me qëndrim modest para saj duke i përsëritur këto fjalë para portës: Nuk do ta lëshojmë këtë derë derisa të na falen mëkatet! Trokiti dyert e xhenetit me agjërim, namaz nate kur të tjerët flejnë. Trokiti me adhurime që të afrojnë tek Allahu, e ato pa dyshim janë të shumta. Mos haro ,lute Allahun me nënshtrim nga se ebu Derda (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) thoshte: Lutuni shumë sepse ai i cili troket shumë herë te dera pritet që sa më herët ti hapet dera në të cilën troket. Prandaj kjo është një thirrje për tu pregatitur, për tu bërë gati për tu ndalë tek rrezja e kësaj dere për të  pritur që sa më shpejt të të hapet dera, e të shohësh nurin e Allahut i cili vjen, e Ai është muaji i Kuranit, Ramazani.

10. Revolucioni i mirëserdhjes se Ramazanit

Muaji i Shabanit është recepsion i mirëseardhjes nga Zoti, të drejtohet muslimani nga adhurimi në Ramazan, kështu që gjatë muajit Shaban përgatitet dhe lexon në lidhje me agjërimin dhe specifikat e ramazanit si dhe shfrytëzimin e tij, duke bërë orar rënditës ditor për ibadetet që do ti bën. Kështu që siç cekëm muaji Shaban llogaritet si recepcioni i muajit të ramazanit, si pasojë gjatë këtij muaji besimtari nxiton në leximin e Kuranit sa më shumë, në agjërim vullnetarë në shtimin e ibadeteve të ndryshme, pra ai këtë muaj e shëndron në një nxitës të fortë për bindje ndaj Allahut të Madhëruar. Duke pasur parasysh se ky muaj shpesh është muaji në të cilin njerëzit janë të pakujdesshëm, të mundohemi nëve këtë ta ndryshojmë dhe më përpjekjet tona ta shëndrojmë këtë muaj si një mikpritës i madh i muajit të bekuar të Ramazanit. Duke u munduar që të evitosh një hyrje me probleme në muajin e Ramazanit, përpiqu që ti bësh të gjitha shkaqet, të stërvitesh që këtë muaj ta presish më një gjendje shpirtërore të jashtëzakonshme. Duke u munduar që obligimin kryesore të këtij muaji, atë të agjërimit ta ndjesh edhe gjatë ajgërimit nafile përpara Ramazanit, t’ja ndjesh ëmbëlsinë që ajo veç ta ketë aritur shkallën më të lartë gjatë muajit të Ramazanit. Që agjërimi i yt në çdo aspekt në muajin e Ramazanit të jetë pa asnjë problem, ta ndjesh kënaqësinë e këtij obligimi madhorë në islam. Vullneti yt të jetë në nivel që dhe ta arish atë për të cilën është urdhëruar agjërimi i këtij muaj madhështorë e ajo është devotshmëria.

Nga ajo që u tha nënkuptohet se për të qenë i suksesshëm në muajin e Ramazanit duhet një investim i madh shpirtërorë qysh në muajin paraprak, pra në atë të Shabanit, duke u munduar të jesh i suksesshëm qysh në recepsion, pra duke hartuar një planprogram të cilin do ta praktikosh qysh në fazën përgatitore e ajo fazë është muaji i Shabanit.

11. Përgatitja shpirtërore

– Pendimi i sinqertë në fillim dhe largimi nga mëkatet, lërja e gjërave të ndaluara, drejtimi kah Allahu

si dhe hapja e një faqeje të re e të bardhë në jetë.

– Shpeshtimi i thënies ”O Allah na bën të mundshme ta mbrimë Ramazanin” kjo është një nga llojet më të forta që ndihmon për pregatitjen shpirtërore dhe atë të besimit tonë.

– Të agjëron sa më shumë gjatë muajit Shaban, kjo edukon trupin dhe e prregatit për ardhjen e Ramazanit. Madje agjërimi ëstë mirë të jetë në dy metoda: Ose të agjëron gjysmën e parë të muajit Shaban komplet ose të agjëron të hënë e të enjte çdo javë dhe ditët e bardha të muajit (ditët 13, 14, 15 të muajit hënor).

– Të jeton nën hijen e Kuranit të madhëruar si dhe të përgatitet për ditët e çmuara të muajit të ramazanit, duke lexuar nga një xhuz ose edhe më tepër sa të ketë mundësi brenda çdo dite gjatë muajit të Shabanit duke mos e anashkaluar meditimin mbi atë që lexohet nga Kurani.

– Ta shijon namazin e natës prej tash duke i falur çdo natë të paktën nga dy rekate ,që edhe ta mund gjumin e tij për tu zgjuar në pjesën e tretë të natës për tu falur. Duke mos u bërë me këtë neglizhent ndaj namazit të sabahut dhe atë mundësisht të jetë i rregullt në namazin me xhemat në xhami.

– Ta shijon gjithashtu edhe kënaqësinë e dhikrit, të kënaqet në “kopshtet e xhenetit” në tokë si dhe të mos e haron dhikrin e mëngjesit dhe të mbrëmjes, para gjumit dhe ta përmend Allahun sa më shpesh.

12. Përgatitja nga ana e dijes

– Të lexon libra të cilat kanë të bëjnë lidhje me dispozitat e agjërimit (më së paku të lexon librin Fikhu Sunneh – të Sejjid Sabikut) duke marrë njohuri në çdo gjë që ka të bëj me agjërimin. Të njihet me punët më të pëlqyeshme gjatë agjërimit, më saktë thënë me sekretet e ramazanit (nga libri Ihja ulumudin). Të lexon komentimin e ajeteve Kuranore që kanë të bëjnë me agjërimin (nga libri “Tefsiri i ibn Kethirit”).

– Të lexon disa libra të cilat do të ndikojnë në shpirtin e tij, do të bëjnë që besimtari të ketë ngritje të imanit të tij, libra të cilat përshkruajnë gjendjen e selefit gjatë muajit të ramazanit, se si ata e kanë përjetuar muajin e ramazanit. Apo të mundohet që ti lexoj të gjitha libërthat, broshurat apo fletushkat që shperndahen shpesh para dhe gjatë muajit të ramazanit çdo vit.

– Të ndëgjon ligjerata (kaseta, CD, DVD) nga dijetarë apo nxënës të dijes në lidhje me pritjen e muajit të ramazanit, në lidhje me pregatitjen për të dhe në lidhje me veprat më të dashura në të.

– Ti përsëris pjesët e Kuranit të cilat i di përmendësh, kjo të jetë përgatitja për në namaz gjatë ramazanit pa marë parasysh a është imam apo xhemat i thjeshtë, po ashtu të dëgjon Kuran sa më shpesh dhe ti mëson duatë e kunutit.

13. Përgatitja për thirrje në fenë e Allahut (Dave)

– Të ndihmon në pregatitjen e ligjeratave, tribunave në të cilat do të flitet për rëndësinë e muajit të Ramazanit si dhe këshillimi i të afërmëve dhe shokëve në lidhje me dispozitat bazë të fesë islame dhe zgjerimi i diturisë në lidhje me vlerën dhe rëndësine e thirrjes në rrugë të Allahut me butësi dhe dituri.

– Organizimi i vizitave të ndryshme me qëllim për shpërndarjen e fletushkave, broshurave, CD-ve, DVD-ve etj. apo edhe dhurimin e dhuratave të ndryshme për tua përfituar zemrat shokëve, të afërmve apo edhe atyre që janë të dobët në iman për ti përfituar dhe për ti ftuar në islam.

– Organizimi i shpërndarjes së revistave apo njohtimeve në lidhje me aktivitetet, ligjeratat apo tribunat fetare në vendbanimet ku jeton secili prej nesh, qoftë nëpër shtëpi apo në pallate.

– Organizimi dhe njoftimi i popullatës për mbledhjen e ndihmave për të varfërit, për mbledhjen e zekatit, për organizimin dhe shtrirjen e iftareve për nevojtarët etj.

– Organizimin e kuizeve të dijes fetare dhe asaj të përgjithshme apo edhe të mësimit përmendësh të Kuranit dhe shpërblimi i më të mirëve në to, si stimul për ti nxitur në kërkimin e dijes fetare si dhe të shkencave të ndryshme për të cilat muslimanët kanë nevojë më shum se kurrë.

14. Organizimi familjar

– Të përkujton familjen e tij qoftë prindërit, gruan apo fëmijët tij se si duhet të pritet ky mik i dashur, se si duhet të kalohet koha me këtë mik të dashur dhe si duhet të përcillet ky mik i dashur, pra muaji i Ramazanit, duke u munduar që të hartoj një planprogram sa më të suksesshëm ditorë në saj të obligimeve të secilit prej familjarëve të tij. Vetëm e vetëm që të përjetohet sa më shumë ëmbëlsia e këtij muaji madhështorë, vazhdimimisht duke qenë i angazhuar me adhurime dhe ibadete të ndryshme për ta plotësuar sa më mirë çdo orë të çmueshme të këtij muaji të begatë.

– Të përfitojnë familjet e besimtarëve nga leximi i librave që trajtojnë se si duhet ata bashkarisht ta jetojnë muajin e Ramazanit (si p.sh. libri “Shtëpitë tona në Ramazani – Ekrem Rida”)

– Nxitjen që familjarët ta shfrytëzojnë kohën duke ndëgjuar ligjerata fetare kur janë duke u çlodhur apo duke gatuar iftar apo edhe në kohë tjera.

– Për të mbajtur edhe ndonjë këshillë të shkurt gjatë pritjes së iftarit apo edhe angazhimin e familjarëve për ta bërë një punë të tillë që të ndihen edhe më të ngrohta raportet ndër familjarë gjatë këtij muajit të bekuar.

– Vizita e farfisit apo edhe thirrja në iftar e farefisit që të përforcohen lidhjet ndër farefisnore në këtë muaj të begatë duke patur në brendësin e tyre shumë qëllime, si takimin, këshillimin, vajtjen bashkë në jaci e taravi etj.

15. Kalitja e durimit dhe e qëndrueshmërisë

– Hapja e faqes së rë në raportet me Allahun që nga ky muaj e tutje.

– Ditët e muajit të Ramazanit ti çmon me status të veçantë.

– Zbukurimi i xhamive duke prezantuar në pesë kohët e namazit në xhami me xhemat, nxitja për ringjalljen e suneteve të cilat kanë humbur në shoqëri ose të cilat janë specifikë për ramazanin si p.sh. ndejtja në xhami pas namazit të sabahut deri në lindje të diellit dhe falja e dy rekateve, itikafi.

– Rrëgullimi, pastrimi i “agjërimit” duke u munduar sa më shumë të largohemi nga fjalët dhe veprat e pa dobishme apo edhe këqija.

– Bamirësia, zemërgjërësia, falja dhe pajtimi ndaj gjithë njerëzve që na rrethojnë.

– Të mundohesh që veten çdo herë ta gjesh në vepra të mira në këtë muaj të begatë, të bëjmë nijet për të bërë sa më shumë vepra të mira, qofshin ata individuale apo kolektive.

– Të mundohemi ta përmirësojmë moralin dhe karakterin tonë, duke u munduar ti zbulojmë të metat tona të shumta, ti evitojmë apo ti asgjësojmë ato duke investuar mund dhe sakrificë të madhe madje edhe me ndihmën e familjarëve dhe shokëve në këtë çështje.

– Të mundohemi ta lexojmë Kuranin disa herë, të mësojmë nga ai përmendësh sa më shumë, të mundohemi që edhe në shtëpi ti falim rregullisht namazet nafile.

16. Pregatitja për xhihad (E cila në këtë rast është ”Lufta me epshin”)

– Abstenimi nga luksi i tepërt, të mundohemi që të jemi sa më asket të paktën në këtë muaj, duke u larguar nga smira dhe zilia që zotëron tek në për të mira të kësaj botë që gjenden tek duart e njerëzve për rreth nesh.

– Kujdesi që mos e teprojmë në ngrënie dhe pirje në këtë muaj si gjatë syfyrit ashtu edhe gjatë iftarit.

– Kujdesi që në këtë muaj gjuha jonë të jetë e lagur vetëm se me dhikër apo lexim Kurani dhe të jetë sa më shumë larg fjalëve të cilat nuk na bëjnë dobi as në këtë botë e as në botën tjetër, pra ruajtja e gjuhës nga fjalët e tepërta në përgjithësi dhe nga ata të këqijat në veçanti. Kujdesi apo xhihadi me epshin, me shejtanin etj. madje për këtë mund të referohemi tek libri “Ramazani – xhihadi deri në fitore” e autorit Halid ebu Shadij.

– Të mëson veten e tij të jetoj jetën e muxhahedinëve, duke e ushtruar veten të duron në sprova e fatkeqësi.

– Të ketë kohë specifike gjatë ditës ku e llogarit vetveten, artikull organizativ për muajin e Ramazanit në veçanti siç e cekëm më lartë planprogram ditorë për leximin e Kuranit, kurse ata që nuk dijnë ta lexojnë Kuranin të insistoj në mësimin e tij sa më shpejt.

Abdullah el Hamid

Përktheu dhe përshtati: Nexhat Ceka

Marrë nga: http://saaidd.net

Burimi; albislam.com

[1] Transmeton El-Begaviu në Sherhu Suneh 1/213, zinxhiri i hadithit sipas Albanit është i dobët, Tehrixh Mishkatu Misbah nr. 166.

[2] Sahih Tergib ve terhib fq.425

[3] Sahih ibn Maxheh nr.1140 fq.233, Albani thotë se është hasen .

[4] Transmeton Tirmidhiu, ibn Maxheh, Hakimi, Albani thotë së është Hasen 2/216 në Sahih Tergib ve Terhib .

[5] Albani e ka konsideruar Sahih në Sunen ebi Davud 2/461, nr.2076 .

[6] Albani e ka konsideruar Sahih në Sahih en-Nesai nr.2354 .

[7] Transmeton Nesaiu nr.2317, Albani e ka konsideruar Hasen në Sahih en-Nesai nr.2356..