1. Çfarë thua për një xhemat në një xhami, që të gjithë falen ulur duke qenë në mundësi të falen të ngritur, dhe njëkohësisht nuk ekziston domosdoshmëri për ta apo nevojë të falen ulur?

PËRGJIGJJA: Ky namaz është në rregull nëse imami falet ulur që prej fillimit të namazit, mbështetur në hadithin: “Imami është vendosur që të ndiqet, kështu që mos e kundërshtoni, kur ai të bie në ruku edhe ju bini në ruku… kur ai të falet ulur edhe ju faluni ulur”.

2. Çfarë thua për një person i cili duhet të agjërojë dy muaj pandarë, si shpagim, megjithatë detyrohet që gjatë këtyre dy muajve të mos agjërojë për katër ditë me radhë, e ato më pas t’i kompensojë, as që ka arsye se është udhëtarë, e as që është i sëmurë e as që ka ndonjë vështirësi për çfarë duhet të mos agjërojë?

PËRGJIGJJA: Ky person ka filluar agjërimin e dy muajve në fillim të muajit Dhul Kideh, kështu që duhet të mos agjërojë katër ditë, që janë ditët e Kurban Bajramit, të cilat i kompenson më pas.

3. Çfarë thua për një person i cili posedon ujë të bollshëm, që ka mundësi ta përdorë, por kur dëshiron të merr abdes me këtë ujë, ne i themi të mos merr abdes, por ta hudh këtë ujë e të merr tejemum, njeriu nuk është i sëmurë e as që është në gjendje të vështirë?

PËRGJIGJJA: Arsyeja është se uji nuk është i pastër.

4. Çfarë thua për një njeri që është në gjendje të papastër (xhunub), një grua e cila është sapo ka kaluar ciklin mujor, dhe një i vdekur, që të tre janë në një vend, dhe nuk kanë ujë të mjaftueshëm, pos për t’u pastruar njëri prej tyre, cilit duhet t’i jipet përparësi?

PËRGJIGJJA: I jipet përparësi të vdekurit, sepse me varrimin e tij i kalon mundësia për ta pastruar, ndërsa personi në xhunubllëk dhe gruaja pas ciklit mujor mund të marrin tejemum dhe të falen, e pasi që të gjejnë ujë pastrohen.

Autor: Muhamed ibn Abdurrahman el Arifi

Pjesa e njëzet e shtatë

Përktheu Shpend Zeneli